Το βιβλίο Γράμμα στον θεραπευτή μου της συγγραφέως Δέσποινας Τσιγάρα των Πρότυπων Εκδόσεων Πηγή είναι ένα έργο για τη δύναμη και την αρωγή της επιστήμης της ψυχοθεραπείας απέναντι σε κάθε μορφή κακοποίησης.
Προσωπική άποψη: Χαρά Δελλή
Πρόκειται για τη σκληρή μα αληθινή έκφραση ιστοριών κακοποίησης διαχρονικού πόνου. Ένα προϊόν πολλής δουλειάς, έρευνας, συνεντεύξεων με ψυχιάτρους και παιδοψυχολόγους και πολύ ψυχικό κόπο ώστε το αποτέλεσμα να είναι όπως ακριβώς έπρεπε. Ένα μυθιστόρημα σε απλή γλώσσα ώστε να νοήματά του να μπορούν να γίνουν κατανοητά από τον κάθε αναγνώστη. Ιστορίες απλών ανθρώπων καθημερινών όπου αναδύεται με σαφήνεια η σημασία της αρωγής της ψυχοθεραπείας στον ψυχισμό τραυματισμένων ανθρώπων που βίωσαν την κακοποίηση, ειδικά στην παιδική ηλικία. Η συγγραφέας αναφέρεται σε αληθινές κακοποιήσεις παιδιών που ενηλικιώθηκαν και που χάρη στην ψυχανάλυση πήραν τη ζωή τους πίσω. Αποτυπώνει στο χαρτί τον γολγοθά που βίωσαν και τον αγώνα τους να επιβιώσουν ψυχικά μέσα από αυτή την τραγωδία.
Τα δάκρυα δίνουν ζωή στις λέξεις και η αλήθεια τους μένει για πάντα.
Θύματα που προσπαθούν να ξαναβρούν τον χαμένο εαυτό τους, τη ζωή που δεν έζησαν. Να ιαθούν. Η συγγραφέας στο πρωτόλειό της φωτίζει δύσκολα θέματα. Παιδική κακοποίηση, δύσκολη μητρική σχέση, έρωτας και πόσο δύσκολα βιώνεται από βασανισμένες ψυχές.
Μητέρα και έρωτας. Οι δυο σημαντικότερες σταθερές.
Η ιστορία ξετυλίγεται μέσα σε ένα ψυχοθεραπευτικό γραφείο, μέσα από τα γράμματα της Μαριάννας στον πνευματώδη, ατίθασο κι ασυμβίβαστο ψυχοθεραπευτή της.
Μπορεί η ανηφόρα της ψυχοθεραπείας να σε λυτρώσει από το μαρτύριο της κακοποίησης;
Ο δύσκολος δρόμος να εκτεθείς στην αλήθεια σου γιατί στη ψυχοθεραπεία γιατρεύεσαι μόνο μέσα από την αλήθεια. Μόνο έτσι έρχεται η λύτρωση. Ρίχνεις φως σε ό, τι σε σκότωσε και έτσι κερδίζεις τη ζωή που έχασες. Για να ξεφύγεις από το παρελθόν, πρέπει να δουλέψεις με την ψυχή σου. Να εκτεθείς στην αλήθεια σου. Να μην αφήσεις τίποτα θαμμένο, κρυμμένο ή εκλογικευμένο. Πρέπει να ξεφύγεις απ’ την προκαθορισμένη πορεία της ζωής σου, να παλέψεις με τους δαίμονες/φόβους σου, τη χαμηλή σου αυτοεκτίμηση και να επαναπροσδιορίσεις τη ζωή και τις επιλογές σου. Να προσπαθήσεις να θέσεις όρια στον εαυτό σου. Όρια αξιοπρέπειας.
Δεν ζούμε για τους άλλους, λέει, αλλά μόνο για εμάς. Δεν επενδύουμε σε κανέναν, παρά μόνο στον εαυτό μας. Σε πόσους λάθος ανθρώπους επένδυσα εγώ; Σε πόσες νοσηρές καταστάσεις μπλέχτηκα για λίγη μόνο αγάπη από τους άλλους και ξέχασα να αγαπήσω τον εαυτό μου με όλη μου τη δύναμη;
Αυτή τη φορά θα ποντάρω σε μένα. Μόνο οι ίδιοι μπορούμε να συναρπάσουμε τον εαυτό μας.
Το μόνο πραγματικό στήριγμα στη ζωή του ανθρώπου είναι ο εαυτός του.
Η ηρωίδα βιώνει τη μητρική εγκατάλειψη και τη σεξουαλική κακοποίηση από τον πατέρα της. Έτσι στοιχειώνεται μη μπορώντας να απολαύσει την καθημερινότητα ή τον έρωτα και βουτάει συνεχώς στην κατάθλιψη. Όπως πολλοί από μας.
Ο έρωτας πάντα έρχεται… Σε βρίσκει όπου κι αν είσαι. Συμπτώσεις ακατανόητες, φοβερές, καθοριστικές… Παιχνίδια ζωής.
Παιδί του έρωτα δύο ανθρώπων ανίκανων να γιατρευτούν. Δύο γονιών κατεστραμμένων ψυχολογικά που κληροδότησαν άπλετα προβλήματα στο σπλάχνο τους.
Έλλειψη στοργής, αγάπη χωρίς άρνηση ή σύγκριση. Βάζει η μητρική αγάπη θεμέλια στον έρωτα; Άραγε, η μητρική αγάπη κι ο έρωτας μοιάζουν; Συνδέονται; Αλληλοκαταστρέφονται;
Ένα παιδί καταλαβαίνει πότε είναι αποδεκτό. Επίσης, καταλαβαίνει ποιοι το αγαπούν πραγματικά. Τα παιδιά δεν γελιούνται. Γνωρίζουν κι αναγνωρίζουν την άνευ όρων αγάπη. Είναι στη φύση τους.
Το αποτέλεσμα είναι ένας οδηγός ψυχοθεραπείας που οδηγεί στην αυτογνωσία αλλά και στην αγάπη εαυτού. Μέσα από τα παραδείγματα των πρωταγωνιστών, ο αναγνώστης καταλαβαίνει ξεκάθαρα ότι η αγάπη για τον εαυτό μας αλλά και η αυτογνωσία είναι το πιο σημαντικό νόημα της ζωής. Αυτά μας οδηγούν στην ευδαιμονία διότι το να ζεις με τον πραγματικό και λυτρωμένο εαυτό σου είναι η μεγαλύτερη ευτυχία που μπορείς να νιώσεις.
Περίληψη: Ένα πολύτιμο μυθιστόρημα αυτογνωσίας για την αξία και την αρωγή της ψυχοθεραπείας.
«…τη µίσησα εκείνη τη µέρα.
Ήθελα να τη βρίσω και να της πω ότι είναι άδικο αυτό που κάνει.
Οι µανάδες ταΐζουν κυριολεκτικά και µεταφορικά τα παιδιά τους.
Το τάισµα της µάνας είναι δύναµη και ώθηση στο παιδί να συνεχίσει δυνατό και σίγουρο».
Ένας σύντοµος γάµος που λαµβάνει τέλος µε βίαιο τρόπο. Ένα παιδί το οποίο αντιµετωπίζεται ως ανάµνηση από ένα τραυµατικό παρελθόν και εγκαταλείπεται στην οικογένεια του πατέρα του. Μια οικογένεια κακοποιητική και ένας πατέρας βάναυσος, αληθινό ανθρωπόµορφο κτήνος. Μια µητέρα που επιστρέφει για να σώσει την κόρη της, στην ψυχή της οποίας οι πληγές από τις εµπειρίες της µοιάζουν αγιάτρευτες. Πληγές που καταδιώκουν το παιδί αυτό και στην ενήλική του ζωή και το ωθούν να αναζητήσει ψυχολογική υποστήριξη.
Λίγο πριν κλείσει τα σαράντα, η Μαριάννα, χτυπηµένη από την κατάθλιψη, φτάνει στο ιατρείο του ψυχιάτρου-ψυχοθεραπευτή Νικολάου, κάθεται στην αναπαυτική του καρέκλα και θυµάται όλα όσα την τσάκισαν. Συνεδρία τη συνεδρία, χρόνο µε τοv χρόνο, καταφέρνει να εξοµολογηθεί τα πάντα και να γιατρευτεί, τόσο από το νοσηρό παρελθόν της, όσο και από τη δύσκολη καθηµερινότητά της.
Ένα µυθιστόρηµα αυτογνωσίας σε δύο χρόνους, µε ωµό ρεαλισµό που φέρνει στο προσκήνιο τον υπέρτατο αγώνα ενός βασανισµένου ανθρώπου να βγει από το σκοτάδι στο φως, έχοντας πολύτιµο αρωγό την ψυχοθεραπεία.
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Γράμμα στον θεραπευτή μου
Συγγραφέας: Δέσποινα Τσιγάρα
Εκδόσεις: Πηγή
ISBN: 978-960-626-605-8
Σελίδες: 536
Ημερομηνία έκδοσης: 10/3/2023
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
