Ίντριγκες στον Λούσιο. Το δεύτερο βιβλίο του συγγραφέα όπου ο απόστρατος αστυνομικός Σεραφείμ Παπαγιάννης με το παρατσούκλι «Αρχιεπίσκοπος» συνεργάζεται με την αστυνομία.
Προσωπική άποψη: Βίκυ Ζηλιασκοπούλου
Ο Άρης και η παρέα του, οχτώ άτομα στο σύνολο, όλοι κάπου στα τριάντα τους και ζευγάρια μεταξύ τους, πηγαίνουν στον Λούσιο για να κάνουν ράφτινγκ. Ήδη από την αρχή ο συγγραφέας μας περιγράφει στιγμές έντασης μεταξύ μελών της παρέας, ενώ όσο προχωρά η μέρα της εκδρομής, οι καβγάδες εξαπλώνονται και σοβαρεύουν. Όλα σταματούν όταν μετά από έναν πυροβολισμό από το χέρι του Μανώλη, ο Άρης πέφτει στο ποτάμι και παρασύρεται από το ρεύμα, οπότε καλείται η Αστυνομία, με τον «Αρχιεπίσκοπο» να συνδράμει την ομάδα. Η παρέα μεταφέρεται σε ένα τουριστικό κατάλυμα και εμείς παρακολουθούμε τις ανακρίσεις, τις υπόλοιπες εξελίξεις και τις σκέψεις των αστυνομικών που προσπαθούν να καταλήξουν αν ο πυροβολισμός του Άρη είναι ατύχημα ή εγκληματική ενέργεια.
Η παρέα διαλύθηκε σιωπηλά κι οι δύο αστυνομικοί κατευθύνθηκαν στο δικό τους δωμάτιο γεμάτοι σκέψεις και προβληματισμούς αλλά και με αρκετή δουλειά να κάνουν, αφού έπρεπε να συντάξουν αναφορές με τα μέχρι στιγμής στοιχεία, ώστε να τα στείλουν στην Τρίπολη προς ενημέρωση του Εισαγγελέα.
Το βιβλίο γενικά κινείται στα ίδια πλαίσια με το προηγούμενο (1352μ. Έγκλημα στην Κατάρα). Είναι ένα ξεκάθαρο αστυνομικό μυθιστόρημα μικρού μεγέθους, με τον συγγραφέα να αφαιρεί από τις σελίδες οτιδήποτε περιττό. Δεν υπάρχει ιδιαίτερη ανάλυση στους χαρακτήρες, ούτε περιγραφές τοπίων ή συναισθημάτων, ενώ ακόμα και οι διάλογοι είναι πολύ περιορισμένοι. Μόνη εξαίρεση τα λίγα στοιχεία που μας δίνει και αφορούν τη σχέση των οχτώ φίλων. Α, και μια πολύ σύντομη ανάλυση περί του τρόπου λειτουργίας του πελατειακού κράτους και ενός εναλλακτικού συστήματος ψηφοφορίας (ενσωματωμένα αμφότερα στην πλοκή) που τα βρήκα αν μη τι άλλο ενδιαφέροντα.
«Μα, ποιο είναι αυτό το γέρικο, κακόμοιρο ανθρωπάκι εκεί πίσω; Μη μου πεις!», αναφώνησε δήθεν με αγωνία ο Νικολάου βλέποντας τον Σεραφείμ Παπαγιάννη, απόστρατο αξιωματικό της Αστυνομίας, τον λεγόμενο «Αρχιεπίσκοπο».
«Α, ναι, είναι κι αυτός εδώ. Τον έχω μαζί μου στα Τρίκαλα από τότε που συνταξιοδοτήθηκε», είπε ο Γεωργίου για να συμπληρώσει: «Δεν αντέχει να πάει στο καφενείο… Γυρνάει συνεχώς στον τόπο του εγκλήματος!».
Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα περιεκτικό, χωρίς πολυλογίες και άσκοπες περιγραφές, που επικεντρώνεται καθαρά στα στοιχεία που χρειάζονται για το στήσιμο της υπόθεσης. Δεν αποκαλύπτονται όμως όλα από την αρχή, ο συγγραφέας αφήνει χώρο ώστε στο τέλος να γίνει μια ανατροπή όπου και εξηγεί όσα επιπλέον χρειάζονται για να καταλάβουμε τι ακριβώς συνέβη και για ποιο λόγο. Μέχρι το σημείο που πια η υπόθεση βρίσκει τη λύση της χάρη στις ικανότητες ανάλυσης του «Αρχιεπισκόπου», ο οποίος βλέπει πέρα από τα προφανή και σκέφτεται σωστά. Για το μέγεθός του (είναι μόνο 132 σελίδες) βρίσκω πως είναι ό,τι πρέπει.
Περίληψη: Η συνοχή μιας οκταμελούς παρέας νέων, µε στενούς γι’ αρκετά χρόνια δεσμούς, δοκιμάζεται από ακραίες συμπεριφορές, εγωισμούς κι αντιζηλίες. Το προγραμματισμένο ράφτινγκ στον ποταμό Λούσιο, αντί να επουλώσει πληγές, επιφέρει μοιραία αποτελέσματα. Ο Άρης πέφτει στο ποτάμι από πυροβολισμό του Μανώλη και το σώμα του χάνεται στο ισχυρό ρεύμα. Δόλος ή ατύχημα;
Ο απόστρατος αξιωματικός της Αστυνομίας µε το παρατσούκλι «Αρχιεπίσκοπος», που αρνείται να εγκαταλείψει τις εξιχνιάσεις εγκλημάτων, προσφέρεται να βοηθήσει τον αρμόδιο Αστυνόμο στη διαλεύκανση της υπόθεσης. Οι ανακρίσεις και τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στο συγκρότημα ενοικιαζόμενων, όπου έχει καταλύσει η παρέα, αποκαλύπτουν συνεχώς νέα, κρυφά κίνητρα στα λόγια και στις πράξεις των µελών της και τοποθετούν κι άλλους στο κάδρο των υπόπτων και των ηθικών αυτουργών, µε αποτέλεσμα η ενοχή του Μανώλη να εξασθενεί. Καταιγιστικές εξελίξεις κι αλυσιδωτές, ανατρεπτικές αποκαλύψεις αλλάζουν συνεχώς την κατεύθυνση των απαντήσεων στο αίνιγμα, προτού δοθεί η οριστική λύση.
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Ίντριγκες στον Λούσιο
Συγγραφέας: Γιώργος Κουντουράκης
Εκδόσεις: Πηγή
Σελίδες: 132
Ημερομηνία έκδοσης: 12/2021
ISBN: 978-960-626-476-4
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
