Κωνσταντίνος Κανάρης τ’ όνομά μου – Μαρία Ανδρικοπούλου
Τα τελευταία χρόνια, πολλά βιβλία μεταφράζονται στα Ελληνικά με τη ζωή διαφόρων προσωπικοτήτων από όλο τον κόσμο που με τις πράξεις τους και τους αγώνες τους ενέπνευσαν και συνεχίζουν να εμπνέουν νέους ανθρώπους.
Προσωπική άποψη: Αγγελίνα Παπαθανασίου
Και στη χώρα μας, αρκετοί συγγραφείς γνωρίζουν στα παιδιά σπουδαίες ελληνικές προσωπικότητες. Ανάμεσα σε αυτούς τους συγγραφείς είναι και η Μαρία Ανδρικοπούλου. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο της “Κωνσταντίνος Κανάρης τ’ όνομά μου”. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Καλέντης.
Αν και σύμφωνα με τον εκδοτικό το βιβλίο ανήκει στη σειρά Λογοτεχνία για παιδιά και νέους, κατά την άποψή μου είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται με ενδιαφέρον και από ενήλικο κοινό.
Η συγγραφέας μάς συστήνει τον σπουδαίο μπουρλοτιέρη της Ελληνικής Επανάστασης, αλλά και Υπουργό των Ναυτικών επί βασιλείας του Όθωνα. Η γραφή της λυρική, άκρως λογοτεχνική, κάτι που με ενθουσίασε πολύ, αφού αυτό το είδος γραφής στις μέρες μας σπανίζει.
Έμαθα να διαβάζω το μεγάλο βιβλίο τ’ ουρανού και να μιλώ τη γλώσσα των αέρηδων. Για να χαράξω πορεία μου έφτανε και μου περίσσευε το αλφαβητάρι των ανέμων. Νυχτερινός βοριάς, λογάριασε τρία μερόνυχτα να κοπάσει. Μετά τον ξερό νοτιά, βροχή να καρτεράς.
Αφορμή για τη δημιουργία αυτού του βιβλίου, όπως αναφέρεται στον πρόλογο, ήταν το άγαλμα του Κωνσταντίνου Κανάρη στην Κυψέλη, όπου μεγάλωσε η συγγραφέας. Περιοχή στην οποία έζησε και ο Κανάρης, αν και το σπίτι στο οποίο έζησε έχει κατεδαφιστεί. Μια πινακίδα και το άγαλμά του μαρτυρούν ότι έζησε κάποτε στην Κυψέλη.
Η συγγραφέας, μετά από πολλές έρευνες και μελέτες πάνω στη ζωή και τη δράση του «μπουρλοτιέρη», γίνεται η φωνή του, και με την εξαιρετική πένα της μάς γνωρίζει τον Κανάρη από τα μικράτα του μέχρι και το τέλος της ζωής του. Μαθαίνουμε για τη δράση του στις θάλασσες, για τις νίκες του απέναντι στα τουρκικά πλοία. Λέει αλήθειες για τον χαρακτήρα του Έλληνα, αλήθειες που πονούν.
Η ζωή μου ‘δωσε μεγάλες δόξες κι άλλες τόσες πίκρες, καθώς έζησα για να δω πέντε από τα παιδιά μου να πεθαίνουν. Πικράθηκα κι όταν είδα αγωνιστές της επανάστασης πάμφτωχοι να ζητιανεύουν, να ξεχνιούνται ολότελα ή ακόμα χειρότερα να καταδιώκονται. Τρανό παράδειγμα ο γκαρδιακός μου φίλος, ο Θόδωρος Κολοκοτρώνης.
Διαβάζοντας το βιβλίο της Μαρίας Ανδρικοπούλου έμαθα πράγματα για τον Κανάρη που ομολογώ ότι δεν γνώριζα. Συνειδητοποίησα για ακόμα μια φορά ότι η ιστορία δεν είναι μόνο ένα σχολικό μάθημα. Πόσο διαφορετική μορφή παίρνει μέσα στις σελίδες ενός λογοτεχνικού βιβλίου!
Ένα βιβλίο με γνώσεις που δεν κουράζουν, ένα βιβλίο που δίνει τροφή για σκέψη και αφορμές για συζητήσεις. Πραγματικά απόλαυσα την ανάγνωσή του και ελπίζω στο μέλλον να διαβάσουμε κι άλλα βιβλία με ήρωες σπουδαία πρόσωπα του τόπου μας. Σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Περίληψη: Ένα νεανικό ανάγνωσμα με τον αρμονικό συνδυασμό λογοτεχνίας και γνώσης, ένα βιβλίο που προσφέρει πλούσιο υλικό προς αξιοποίηση στη σχολική τάξη και μπορεί να αποτελέσει αφορμή για την παρουσίαση και άλλων προσωπικοτήτων που πέρασαν στο πάνθεον των ηρώων ή καθόρισαν με το έργο τους την Ιστορία.
Από τον πρόλογο του βιβλίου:
Κάποιες στιγμές τα αγάλματα ζωντανεύουν, κυρίως αν έχουν θαλερή καρδιά. Στην πλατεία της πολύβουης Κυψέλης, όπου ήταν το σπίτι του, ο Κωνσταντίνος Κανάρης στέκει μαρμαρωμένος στους αιώνες. Μα έχει πολλά να πει και η φωνή του μας ταξιδεύει στα χρόνια της φωτιάς, στην Επανάσταση του 1821, πριν και μετά. Διηγείται την ιστορία του σαν παραμύθι, με την πνοή της ελευθερίας και της ηθικής δύναμης που χαρακτήριζε αυτή την ευγενική μορφή του Αγώνα, τον άνδρα που διακρίθηκε για τον ηρωισμό του όσο και για την καταδεκτικότητά του, τον Έλληνα που μεγαλούργησε ταπεινά…
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Κωνσταντίνος Κανάρης τ’ όνομά μου
Συγγραφέας: Μαρία Ανδρικοπούλου
Εκδόσεις: Καλέντης
ISBN: 978-960-594-067-6
Σελίδες: 56
Έτος έκδοσης: 2020
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
