Ο Κάμπος της Χίου. Στη συνέχεια θα επισκεφτούμε ένα ονομαστό προάστιο στο νότιο τμήμα του νησιού και πολύ μυρωδάτο. Μία από τις πιο εντυπωσιακές περιοχές της Χίου, ο Κάμπος συνιστά ένα ιδιαίτερο οικιστικό σύνολο, όπου συνδυάζεται αρμονικά το μοναδικό φυσικό τοπίο με τα τοπικά αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά.
Γράφει η Αγγελίνα Παπαθανασίου
Έξι μόλις χιλιόμετρα νότια από την πόλη της Χίου, ο Κάμπος είναι ευρέως γνωστός για τα μυροβόλα περιβόλια εσπεριδοειδών, αλλά και τα παλιά αρχοντικά σπίτια. Η περιοχή έχει κηρυχθεί «ιστορικός τόπος» και «παραδοσιακός οικισμός», προστατευόμενος από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Βασικό χαρακτηριστικό των περιβολιών του Κάμπου είναι οι ψηλοί τοίχοι από θυμιανούσικη πέτρα, που προστατεύουν την κάθε ιδιοκτησία από τα δυσχερή καιρικά φαινόμενα. Οι αριστοκρατικές οικογένειες της Χίου, Γενουάτικες και ντόπιες, έκτισαν στην περιοχή τα σπίτια τους από τον δέκατο τέταρτο αιώνα. Οι απαγορευτικοί τοίχοι που συναντά ο επισκέπτης κατά μήκος του δρόμου, κρύβουν ολόκληρους μικρόκοσμους, οι οποίοι περιλαμβάνουν περίτεχνα διακοσμημένες αυλές, μεγάλα αρχοντικά σπίτια, δενδροσκέπαστα σοκάκια και κήπους με πληθώρα λουλουδιών.
Τα περιβόλια ποτίζονται από πηγάδια με μάγγανο που στο παρελθόν γύριζαν με ζώα, ενώ τώρα η άρδευση γίνεται με σύγχρονα μέσα. Τα σπίτια είναι δίπατα ή ακόμα και τρίπατα, με στόχο την εξαιρετική θέα αλλά και τον έλεγχο των κτημάτων από τους ιδιοκτήτες. Η ιδιαίτερη τοπική αρχιτεκτονική του Κάμπου δεν αφήνει ασυγκίνητο κανένα επισκέπτη: αψιδωτές πόρτες και παράθυρα, στοές από μαρμάρινα κολωνάκια, μπαλκόνια που υποβαστάζονται από μικρές αψίδες και πελώριες αυλόπορτες, βοτσαλωτές αυλές και ζωγραφιστά ταβάνια, είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά που προσδίδουν ασύγκριτη μοναδικότητα στον οικισμό.
Τον χειμώνα του 1850, ο Κάμπος θα πληγεί… Ένας πρωτοφανής παγετός, που έμεινε γνωστός ως η «Καύτρα», κατέστρεψε όλα τα εσπεριδοειδή. Η απώλεια ήταν τόσο μεγάλη, ώστε όλοι οι κτηματίες θα σταματήσουν να ασχολούνται με τις επιχειρήσεις των εσπεριδοειδών.
Τότε όμως συντελέστηκε και μια καθοριστική αλλαγή στις καλλιέργειες. Ο Γιάννης Χωρέμης, διαπρεπής Χιώτης της διασποράς, έφερε στον Κάμπο το μανταρίνι, το οποίο αντέχει σε χαμηλότερες θερμοκρασίες. Σύντομα το περίφημο χιώτικο μανταρίνι έγινε γνωστό και κατέκτησε για έναν περίπου αιώνα τις αγορές. Η ζωή αυτή κράτησε ως τις 11 Μαρτίου του 1881. Την ημέρα εκείνη, μια σεισμική δόνηση τράνταξε όλο το νησί και τα περισσότερα κτήρια γκρεμίστηκαν. Μπροστά σ’ αυτή την καταστροφή, οι αρχοντικές οικογένειες άφησαν οριστικά το νησί και σκορπίστηκαν στο εξωτερικό ή στην απελευθερωμένη Ελλάδα.
Επιμέλεια: Ζωή Τσούρα
Πηγή: https://www.chios.gr/
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
