Κάθε φορά που διαβάζω ένα εξαιρετικό βιβλίο, μου δημιουργείται ο φόβος ότι όσα γράψω για αυτό δεν θα είναι αρκετά για να περιγράψω όσα μου πρόσφερε η ανάγνωσή του. Φοβάμαι μήπως άθελά μου το αδικήσω. Κάπως έτσι αισθάνθηκα όταν διάβασα το βιβλίο «Oι ματαιωμένοι αρραβώνες» της συγγραφέως Βησσαρίας Ζορμπά-Ραμμοπούλου.
Προσωπική άποψη: Αγγελίνα Παπαθανασίου
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη και απευθύνεται σε ηλικίες 10+. Πρόκειται για ένα ιστορικό μυθιστόρημα που μας ταξιδεύει στη Βασιλεύουσα λίγο πριν την Άλωσή της από τον Μωάμεθ τον Πορθητή, αλλά και στη Γαληνοτάτη, όπου μετά την άλωση βρήκαν καταφύγιο πολλοί πρόσφυγες.
Η Ιζαμπώ και ο Τραϊανός είναι οι δύο πρωταγωνιστές του βιβλίου. Ένα νεαρό ζευγάρι που αγαπιέται, αλλά λίγο καιρό πριν την Άλωση της Πόλης, ο Τραϊανός φεύγει για λίγες μέρες από τη Βασιλεύουσα, για να βρεθεί στην πατρίδα του, τη Γένοβα. Όσα τραγικά θα ακολουθήσουν για τη Βασιλεύουσα και τους κατοίκους της, η Ιζαμπώ θα τα περάσει μόνη της, χωρίς τον αγαπημένο της. Θα σμίξει άραγε ξανά το νεαρό ζευγάρι;
Ήταν τέλη του Μάρτη που έφτασε μια ανάσα κοντά η τεράστια Οθωμανική στρατιά. Από κείνη την ώρα και μετά, όλο και πιο πολύ κλεινόμασταν στα σπίτια και στους εαυτούς μας.
Η αφήγηση ρέει και παρασύρει τους αναγνώστες. Γίνονται ένα με τους ήρωες του βιβλίου, βιώνοντας τους φόβους, τις αγωνίες τους, τις προσπάθειές τους να προστατέψουν τα τείχη της πόλης τους. Ιστορικά γεγονότα και μυθοπλασία δένουν μεταξύ τους και δημιουργούν ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα, άκρως λογοτεχνικό, κάτι που στις μέρες μας δεν συναντάμε συχνά.
Εκείνο που με βαραίνει ασήκωτα, εκείνο που με στοιχειώνει στον ύπνο και στον ξύπνιο μου, είναι που δεν προλάβαινα εκείνον τον καιρό, εκείνους τους τρεις ατελείωτους μήνες της άνοιξης, μέσα στην άοκνη προσπάθειά μας να σωθούμε, που δεν είχα τον χρόνο για να τους αγκαλιάζω.
Η φρίκη της βιαιότητας των Οθωμανών, ο φόβος των ανθρώπων μπροστά στο κακό που έρχεται, η δυστυχία της προσφυγιάς, η εξαθλίωση των ανθρώπων, η εκμετάλλευση των προσφύγων, αλλά και η δύναμη της αγάπης, παρουσιάζονται με εξαιρετικό τρόπο από τη συγγραφέα, χωρίς υπερβολές. Ο λόγος της πλούσιος, λυρικός, αληθινός, προκαλεί δυνατά συναισθήματα στους αναγνώστες.
Αν θέλω να συνεχίσω τη ζωή μου, πρέπει να ξαναμάθω να χαίρομαι με την απλότητα της καθημερινότητας. Αυτή που δεν είναι αυτονόητη, όσο απλή κι αν μοιάζει.
Ένα βιβλίο εξαιρετικό που με ταξίδεψε σε εποχές αλλοτινές θυμίζοντάς μου ότι ένα καλό βιβλίο είναι πάντα βάλσαμο για την ψυχή. Συγχαρητήρια, κυρία Ζορμπά.
Σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Περίληψη: Η δεκαοκτάχρονη Ιζαμπώ, μετά την Άλωση της Πόλης το 1453, καταλήγει ύστερα από περιπέτειες σε χώρο συγκέντρωσης Γραικών προσφύγων στη Βενετία. Μεταμφιεσμένη σε νεαρό άντρα, αναζητά τυχόν επιζώντες συγγενείς της. Κατά τη διάρκεια της αναζήτησης αναπολεί τις ευτυχισμένες στιγμές στην Πόλη και ξαναζεί τις τραγικές λεπτομέρειες της πολιορκίας και της Άλωσης.
Ταυτόχρονα αγωνιά για την τύχη του αγαπημένου της Τραϊανού, που λίγο καιρό πριν από την Άλωση είχε ταξιδέψει στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Γένουα. Η πικρία της Άλωσης, το πένθος της απώλειας αγαπημένων προσώπων και η μοναξιά της προσφυγιάς κάνουν την Ιζαμπώ να αμφιβάλλει για τα αισθήματα του Τραϊανού και να θεωρεί προσχηματική την αναχώρησή του από την πολιορκημένη Κωνσταντινούπολη.
Τον ίδιο καιρό ο Τραϊανός αναζητά την Ιζαμπώ στις συγκεντρώσεις των Γραικών προσφύγων στην πλατεία του Αγίου Μάρκου. Κατά τη διάρκεια της αναζήτησης, όμως, γίνεται στόχος μιας σπείρας που εκμεταλλεύεται τις ανάγκες και τις αγωνίες των προσφύγων.
Μέσα από τη διαδοχή τραγικών γεγονότων, η Ιζαμπώ αντιστέκεται στην εξαθλίωση προσπαθώντας να διατηρήσει το δικαίωμά της στην αξιοπρέπεια όσο ο Τραϊανός διεκδικεί το δικαίωμά τους στην ευτυχία…
Ένα μυθιστόρημα για την αγάπη δυο νέων μέσα στη λαίλαπα της Ιστορίας, που μας καλεί να αναλογιστούμε το νόημα της φράσης «…περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις…» για τις ζωές των απλών, ανώνυμων ανθρώπων.
Στοιχεία Βιβλίου
Τίτλος: Οι ματαιωμένοι αρραβώνες
Συγγραφέας: Βησσαρία Ζορμπά – Ραμμοπούλου
Εκδόσεις: Πατάκη
Σελίδες: 168
ISBN: 9789601687209
Ημ. Έκδοσης: 03/2020
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
Επεξεργασία κεντρικής εικόνας: Νεκταρία Βαρσαμή – Πουλτσίδη
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
