Γιατί ένας νέος που ξεκινά τη ζωή του προικισμένος με προσόντα ψυχικά και σωματικά, με αποφασιστικότητα και σθένος, με όλα εκείνα, δηλαδή, τα εχέγγυα που του επιτρέπουν να κάνει όνειρα και σχέδια, καταλήγει απλά να υπάρχει, να πετά στα σκουπίδια ό, τι γι’ αυτόν ήταν η ζωή, κοντολογίς να γίνει ένα άβουλο, άνευρο ερείπιο;
Γράφει ο Μιχάλης Φωτίου
Τι είναι εκείνο που μετατρέπει έναν άντρα από δυναμικό διεκδικητή της ζωής σε αδιάφορο πλάσμα; Τι είναι εκείνο που ψαλιδίζει τα όνειρά του, που στενεύει τους ορίζοντές του, που ορθώνει τοίχους ψηλούς και άρρηκτους ολόγυρά του, που του στερεί τη θέληση για ζωή, όπως του στερεί και τη θέληση για έναν λυτρωτικό θάνατο;
Αυτό είναι το κεντρικό θέμα πάνω στο οποίο χτίστηκε η ιστορία του Ευαγόρα. Ο Ευαγόρας ήθελε και μπορούσε και έπρεπε να κάνει σχέδια για τη ζωή του. Σχέδια που δεν ήταν υπεροπτικά, ούτε ακατόρθωτα, παρά μόνο λίγο πάνω απ’ το μπόι του, «γιατί αν τα όνειρα είναι χαμηλότερα απ’ το μπόι σου, η ζωή στρέφεται προς τα πίσω», όπως θα έλεγε ο ίδιος.
Τελικά, ήταν η ζωή που δεν του φέρθηκε καλά; Ήταν η κακή τύχη, η μοίρα, που του κατάφερε αλλεπάλληλα χτυπήματα, τόσα που πια να μην μπορεί να σταθεί στα πόδια του; Ή μήπως εκείνη η εσωτερική φωτιά που κινούσε τα νήματα της ζωής του δεν ήταν φωτιά, μα ένα κεράκι που δεν κατάφερε να κρατηθεί αναμμένο όταν οι άνεμοι δυνάμωσαν; Άραγε, εμείς φτιάχνουμε τη μοίρα μας ή «το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον»; Ο αναγνώστης μπορεί να δώσει ίσως, τις απαντήσεις που ισχύουν στην περίπτωσή του, δικαιολογώντας έτσι ή όχι, τους ορίζοντες που στένεψαν για τον Ευαγόρα.
Ο κεντρικός και οι υπόλοιποι κύριοι χαρακτήρες του μυθιστορήματος φτιάχτηκαν και σμιλεύτηκαν με μυθοπλασία, από κομμάτια χαρακτήρων ανθρώπων της ευρύτερης μου οικογένειας. Οι αναφορές στα ιστορικά γεγονότα της εποχής και στην καθημερινή ζωή στη γενέτειρά μου, Λάρνακα, είναι προϊόν έρευνας σε ιστορικά αρχεία και προσωπικές διηγήσεις.
Όταν οι ορίζοντες στενεύουν – Μιχάλης Φωτίου – Εκδόσεις Ανώνυμο
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
