Στη σημερινή συνέντευξη στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών, φιλοξενούμε τη μαθηματικό και συγγραφέα Αμαλία Νινιράκη με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου της «Μπλεγμένοι κύκλοι» από τις Εκδόσεις Πνοή. Ελάτε να τη γνωρίσουμε.
Συνέντευξη
Ρωτάει η Αγγελίνα Παπαθανασίου
Καλησπέρα. Ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη που μας παραχωρείτε. Συστηθήκατε στο αναγνωστικό κοινό με τη συλλογή διηγημάτων σας «Μπλεγμένοι κύκλοι» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πνοή. Πώς προέκυψε η συγγραφή στη ζωή σας; Ήρθε τυχαία ή ήταν όνειρο ζωής που έγινε πραγματικότητα;
Aμ.N.: Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε ένα ορεινό χωριό της Κρήτης, την Αγία Βαρβάρα, όπου η βιβλιοθήκη του πολιτιστικού συλλόγου, γεμάτη με βιβλία κλασικών συγγραφέων, ήταν η αφορμή να μυηθώ στον κόσμο της λογοτεχνίας. Αν και από μικρή ηλικία η συγγραφή ήταν μέσα στα όνειρά μου, οι μετέπειτα σπουδές και η αγάπη μου για τα μαθηματικά με οδήγησαν στο άνοιγμα ενός φροντιστηρίου μέσης εκπαίδευσης το οποίο σε συνδυασμό με τη γέννηση των τριών παιδιών μου, με απομάκρυνε εντελώς από το όνειρο της συγγραφής. Ώσπου μια μέρα το 2007, ένας από τους καθηγητές του φροντιστηρίου ο οποίος ήταν συγχρόνως και συγγραφέας, ο Λευτέρης Γιαννακουδάκης, με ενημέρωσε για μαθήματα δημιουργικής γραφής στο εργαστήριό του, το «LaCulturela». Έτσι ξεκίνησα δειλά δειλά να γράφω στον λιγοστό ελεύθερο χρόνο μου και να δημιουργώ τις ιστορίες που διαβάσατε στο βιβλίο μου «Μπλεγμένοι κύκλοι».
Δεκατέσσερα διηγήματα θα διαβάσει ο αναγνώστης στο βιβλίο σας, που όλα εκτυλίσσονται στην Κρήτη. Πώς έγινε η επιλογή των διηγημάτων; Υπήρχαν σε αρχείο του υπολογιστή σας και επιλέξατε κάποια για να δημοσιευθούν;
Aμ.N.: Όπως και εσείς αναφέρατε, και οι δεκατέσσερις ιστορίες εκτυλίσσονται στην Κρήτη. Κάποιες από αυτές στις αρχές του εικοστού αιώνα και οι υπόλοιπες σήμερα. Οπότε η επιλογή έγινε κυρίως με βάση τον τόπο. Υπήρχαν κι άλλες φυσικά στον υπολογιστή, αλλά θεώρησα ότι είναι καλό να υπάρχει κάτι που να ενώνει τις ιστορίες που θα επέλεγα να δημοσιεύσω. Όσο για τις υπόλοιπες, θέλω να πιστεύω ότι θα βρουν κι αυτές τον δρόμο τους.
Πολλά τα διηγήματα που μου άρεσαν, αλλά δυο από αυτά έμειναν χαραγμένα στη σκέψη μου. Αναφέρομαι στο πρώτο διήγημα «Τα τελώνια» που οι σκηνές που περιγράφετε είναι συγκλονιστικές, και το άλλο είναι το «Παντάμ, παντάμ, παντάμ» που μου άφησε μια γλυκόπικρη γεύση. Υπάρχει κάποιο διήγημα που αγαπήσατε περισσότερο ή ξεχωρίσατε για κάποιον συγκεκριμένο λόγο;
Aμ.N.: Κατ’ αρχάς, χαίρομαι που σας άρεσαν οι ιστορίες μου. Αν και όλες μου τις ιστορίες τις αγαπώ, αυτή που αγαπώ κι εγώ λίγο περισσότερο είναι το «Παντάμ, παντάμ, παντάμ», γιατί αυτή η ιστορία θυμίζει την αγαπημένη μου «Ιθάκη» του Καβάφη και είναι διάσπαρτη με στοιχεία που λατρεύω, όπως είναι τα ταξίδια, τα φώτα, η φιλία, η Εντίθ Πιαφ, ενώ, επιπλέον, ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, ο Μανόλης, θυμίζει τον πατέρα μου, στη μνήμη του οποίου είναι αφιερωμένο το βιβλίο μου.
Διαβάστε την άποψή μας για το βιβλίο “Μπλεγμένοι κύκλοι“
Εκτός από το διήγημα, υπάρχει κάποιο άλλο λογοτεχνικό είδος με το οποίο θα θέλατε να ασχοληθείτε στο μέλλον;
Aμ.N.: Ναι, θα ήθελα πολύ να βρω κάποια στιγμή τον χρόνο και να γράψω ένα μυθιστόρημα. Είναι μία άλλη φόρμα η οποία θέλει ιδιαίτερη αφοσίωση και συγκέντρωση, αλλά πιστεύω ότι θα τα καταφέρω.
Συναντήσατε δυσκολίες ως νέα συγγραφέας στον δρόμο για την έκδοση;
Aμ.N.: Τη συλλογή των διηγημάτων μου την έστειλα, κατά τη διάρκεια της καραντίνας, σε τρεις εκδοτικούς οίκους, κατόπιν μίας σχετικής έρευνας. Ήξερα ότι όλοι τους μπορούν να εκδώσουν συλλογές όπως τη δική μου και σε μικρό χρονικό διάστημα πήρα θετική απάντηση και από τους τρεις, οπότε είχα τη δυνατότητα της επιλογής. Έτσι, αν και νέα συγγραφέας, δεν αντιμετώπισα δυσκολίες στον δρόμο για την έκδοση.
Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια;
Aμ.N.: Όπως σας ανέφερα και προηγουμένως, να βρω χρόνο και να γράψω ένα μυθιστόρημα. Υπάρχουν ιδέες και, αν και σποραδικά, έχω ξεκινήσει το στάδιο της έρευνας.
Λίγο πριν ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη, θα θέλατε να πείτε κάτι στους αναγνώστες μας;
Aμ.N.: Ναι, θα ήθελα να τους πω να μην εγκαταλείπουν τα όνειρά τους και ότι πάντα υπάρχει χρόνος να ασχοληθούν με αυτό που πραγματικά αγαπάνε.
Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας. Καλή δημιουργική συνέχεια.
Επιμέλεια: Ζωή Τσούρα
