Συνέντευξη – Γιώργος Ζορμπάς
Ρωτάει ο Δημήτρης Μπουζάρας
Διάβασα τον Κώδικα της Δημιουργίας και επικοινώνησα με τον μυστηριώδη συγγραφέα “Γιώργο Ζορμπά”. Το πρώτο του βιβλίο «Ο Κώδικας της δημιουργίας» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Anubis, έγινε best-seller μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα και ήδη βρίσκεται στη δεύτερη έκδοσή του.
Συνέντευξη
Πρώτη σας συγγραφική απόπειρα ένα θρίλερ συνωμοσίας, μια τετραλογία με τίτλο «Ο Κώδικάς της Δημιουργίας», βιβλίο πρώτο «Ο Γολγοθάς της Εύας», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Anubis. Πολύ δύσκολη πρώτη προσπάθεια και δύσκολος ο στόχος που θέσατε. Βάζετε γενικά υψηλούς στόχους στη ζωή σας; Γιατί επιλέξατε ως πρώτη σας προσπάθεια ένα θρίλερ συνωμοσίας, τι σας συναρπάζει σε αυτό; Πώς ήρθε η ιδέα για το θέμα του βιβλίου;
Γ.Ζ. Βάζω πάντα ψηλούς στόχους. Με συναρπάζει η πρόκληση, η φαγούρα που νιώθεις όταν αιωρείσαι ανάμεσα στο φόβο της αποτυχίας και το όνειρο της επιτυχίας. Ακόμη περισσότερο, η έξαψη όταν κάνεις το πρώτο βήμα προς το άγνωστο.
Δεν υπήρξε κάποια στιγμή ηθελημένης απόφασης για την κατηγορία που θα έγραφα. Η φαντασία μου αποφάσισε.
Η έμπνευση ήρθε με περίεργο, σχεδόν καταναγκαστικό τρόπο. Ξέρεις τη στιγμή πριν σε πιάσει ο ύπνος, που το μυαλό ανοίγει και φαντάζεται μισότρελα πράγματα. Για ένα μεγάλο διάστημα, κάθε βράδυ, τις στιγμές αυτές, το μυαλό μου κλωθογύριζε εικόνες και καταστάσεις που συνδυάστηκαν και δημιούργησαν τον Κώδικα της Δημιουργίας. Έπλαθε σενάρια και δε με άφηνε να κοιμηθώ – συχνά ξυπνούσα για τα καλά και τα σκεφτόμουν ώρες.
Μετά από περίπου έξι μήνες αγρύπνιας (λόγω ατίθασης φαντασίας), μία βραδιά πριν κοιμηθώ, σκέφτηκα: «Δε γράφω μερικά από αυτά που φαντάζομαι; Πλάκα θα είχε να γινόταν κάποτε ένα βιβλίο».
Έτσι ξεκίνησε ο Κώδικας της Δημιουργίας.
Πώς καταφέρατε, παρά το μεγάλο όγκο του (632 σελίδες), να είναι τόσο έντονο και καθηλωτικό, να μην κουράζει και να γίνεται εθιστικό για τον αναγνώστη; Δουλειά ή ταλέντο;
Γ.Ζ. Πρώτα απ’ όλα, ευχαριστώ για το σχόλιο. Η αλήθεια είναι ότι δούλεψα πολύ σκληρά γι’ αυτό. Μελέτησα δεκάδες βιβλία μεγάλων συγγραφέων. Είδα δεκάδες κορυφαίες ταινίες. Εντόπισα τις πιο καθηλωτικές στιγμές και τις αποδόμησα για να καταλάβω τα συστατικά τους. Τι είναι αυτό που εξάπτει το μυαλό και δημιουργεί αγωνία; Ποιες στιγμές κρατάμε την ανάσα μας; Ποιες στιγμές νιώθουμε αγαλλίαση; Τι μας δένει σ’ ένα βιβλίο και μας κάνει να θέλουμε να γυρίσουμε σπίτι να διαβάσουμε τη συνέχεια;
Υπάρχουν πολλοί τρόποι και πολλές απαντήσεις.
Χρησιμοποίησα τα διδάγματα αυτά στον Κώδικα της Δημιουργίας. Στόχος μου ήταν να γίνεται πάντα κάτι στο βιβλίο, να μην υπάρχουν σελίδες για γέμισμα, να ψάχνεται ο αναγνώστης και να ρωτάει: «Τι γίνεται μετά;»
Αν το βρίσκεις καθηλωτικό κι εθιστικό, αποστολή εξετελέσθη!
Για το ταλέντο δεν μπορώ να μιλήσω εγώ. Ίσως. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η πολλή, σκληρή δουλειά είναι απαραίτητη.
Συνέντευξη – Γιώργος Ζορμπάς
Τι είδους σχέση έχετε με τις θετικές επιστήμες;
Γ.Ζ. Έχω σπουδάσει θετικές επιστήμες κι επιπλέον διαβάζω πάρα πολύ – ειδικά για αστροφυσική και τεχνολογία. Υπαίτιος ο Καρλ Σαγκάν και η εκπομπή “COSMOS” η οποία με είχε συγκλονίσει όταν ήμουν πολύ μικρός.
Ποια ερωτήματα βάλατε στον εαυτό σας τη στιγμή που το βιβλίο έφυγε ανεπιστρεπτί από τα χέρια σας; Απαντήθηκαν;
Γ.Ζ. Ένα ερώτημα: Τι θα πουν οι αναγνώστες. Θα τους αρέσει ο Κώδικας της Δημιουργίας; Θα νιώσουν ότι άξιζε το χρόνο και την επένδυσή τους;
Μέχρι τώρα έχω λάβει εκατοντάδες θετικά σχόλια και κριτικές. Έχουν ξεπεράσει τις προσδοκίες μου. Τα διαβάζω και φτιάχνομαι. Κάθε φορά που ένας άγνωστος άνθρωπος επικοινωνεί μαζί μου και μου λέει ότι ενθουσιάστηκε με τον Κώδικα της Δημιουργίας, πετάω στα σύννεφα και παίρνω κουράγιο για τη συνέχεια.
Τι είδους έρευνα (ενδεχομένως) χρειάσθηκε για τη συγγραφή του βιβλίου;
Γ.Ζ. Ο Κώδικας της Δημιουργίας απαίτησε πάνω από χίλιες ώρες έρευνας. Επιτόπου επίσκεψη σε πολλές χώρες που διαδραματίζεται το βιβλίο (π.χ. Αίγυπτος, Αυστρία, Μ. Βρετανία, Δυτική Ακτή ΗΠΑ, Νέα Υόρκη, κλπ, κλπ), έρευνα από το internet για μέρη στα οποία το ταξίδι ήταν αδύνατο (π.χ. Συρία), επιστημονική έρευνα με ανάγνωση συγγραμμάτων φυσικής, ιατρικής, τεχνολογίας κλπ. Κι ακόμη, έρευνα για τη θρησκεία, την ιστορία και τα ήθη και τα έθιμα των λαών και των πολιτισμών που περιγράφω.
Υπήρξε κάποιο σημείο, χαρακτήρας, που σας δυσκόλεψε στη διαδικασία της συγγραφής και ποιο/ποιος ήταν;
Γ.Ζ. Η μικρή Εύα. Η προσομοίωση του ψυχισμού ενός εξαιρετικά γενναίου, οκτάχρονου κοριτσιού που έχει δεχτεί καταστροφικά πλήγματα από τη μοίρα. Έπρεπε να θυμηθώ πώς νιώθει ένα παιδί σ’ αυτές τις ηλικίες (έκανα επί τούτου παρέα με δύο ανιψιές μου σ’ αυτήν την ηλικία) – και το πιο δύσκολο, να φανταστώ πώς θα αντιδράσει σε παρόμοια τραυματικά γεγονότα.
Διαβάστε την άποψη μας για το βιβλίο Ο Κώδικας της Δημιουργίας – Ο Γολγοθάς της Εύας
Γιατί αποφασίζει κανείς να γίνει συγγραφέας; Ποια η διαφορά εκείνου που γίνεται τελικά συγγραφέας και εκείνου που δεν γίνεται;
Γ.Ζ. Όπως σου είπα, στην περίπτωσή μου δεν υπήρχε συνειδητή απόφαση. Δέχτηκα μία πιεστική επίθεση της φαντασίας μου κι αποφάσισα να γράψω μερικές σελίδες. Τις μοιράστηκα με την αδερφή μου και μία φίλη της και μέσα σε δύο ώρες με πήραν τηλέφωνο επιμένοντας να μάθουν τι γίνεται παρακάτω! Έτσι, σελίδα – σελίδα μπήκα στο λούκι.
Αυτό που δεν ήξερα στην αρχή, είναι πόσο σκληρή δουλειά απαιτεί ένα βιβλίο. Χιλιάδες ώρες. Αν το ήξερα, ίσως να μην είχα ξεκινήσει.
Αυτό είναι που κάνει τη διαφορά – η δουλειά και η επιμονή. Στρώνεσαι να δουλέψεις, αναγκάζεις τον εαυτό σου να καθίσει στην καρέκλα, πριν να έχεις έμπνευση. Αυτή έρχεται μετά.
Δεν είναι το ταλέντο. Υποπτεύομαι ότι υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι με μεγάλο ταλέντο – ίσως κορυφαίο – απλά δεν έχουν αναγκάσει τον εαυτό τους να δουλέψει.
Τι εξυπηρετεί η χρήση του ψευδωνύμου για ένα συγγραφέα; Για ποιους λόγους την επιλέξατε;
Γ.Ζ. Η ανωνυμία δημιουργεί αρκετά προβλήματα. Δεν μπορώ να γνωρίσω από κοντά τους αναγνώστες μου και τους φίλους μου από τα Social Media. Ούτε να κάνω παρουσιάσεις του βιβλίου.
Την αποφάσισα για δύο λόγους. Πρώτα απ’ όλα, για να παραμείνει το ενδιαφέρον στο περιεχόμενο του βιβλίου και να μην μετατοπιστεί στον συγγραφέα. Κατά δεύτερο, το περιεχόμενο του Κώδικα της Δημιουργίας είναι τολμηρό. Περίμενα ότι θα δημιουργήσει αντιδράσεις από κάποιους ακραίους κύκλους (και πράγματι έτσι έγινε). Ήθελα λοιπόν να τις αποφύγω και να μην τους επιτρέψω να επηρεάσουν την καθημερινότητά μου, ούτε την ήδη πολύπλοκη σταδιοδρομία μου.
Ποια έργα αποτέλεσαν τα πρώτα σοβαρά σας αναγνώσματα; Τι είναι αυτό που ψάχνετε στη λογοτεχνία;
Γ.Ζ. Πολλά. Διαβάζω σχεδόν ό,τι πέσει στα χέρια μου. Κάποια βιβλία που ξεπήδησαν στο μυαλό μου μόλις διάβασα την ερώτηση: «Μάρτιν Ήντεν» του Τζακ Λόντον, «Αναμνήσεις από το σπίτι των πεθαμένων» του Ντοστογιέφσκι, «Τα Σταφύλια της Οργής» του Στάινμπεκ, «Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών» του Τόλκιν και το «The Game of Thrones» του Τζορτζ Ρ.Ρ. Μάρτιν.
Στη λογοτεχνία αναζητώ δυνατά μηνύματα, τόλμη, ανατροπές και στιγμές που θα με συνταράξουν, στιγμές που θα σφραγιστούν στο μυαλό μου και θα επανέρχονται στην επιφάνεια σε ανύποπτες στιγμές. Επίσης, σκέψεις και νοητική πρόκληση που θα με μάθουν κάτι καινούργιο ή θα αλλάξουν τη δική μου σκέψη για πάντα.
Ένα υπερόπλο που αρχικά έγινε με αγνούς σκοπούς, συμβολίζει όμως τη δύναμη, την ανωτερότητα κάποιων έναντι κάποιων άλλων, την εξουσία, την ισχύ, τη στρατιωτική υπεροπλία, την αλαζονεία, τη ματαιοδοξία, τον πόλεμο, το σκοτάδι, το θάνατο. Από την άλλη, ένα παιδικό πρόσωπο, το πρόσωπο της μικρής Εύας, συμβολίζει την αθωότητα, την αγάπη, την ελπίδα, την τρυφερότητα, το χαμόγελο, την αισιοδοξία, το φως, την ειρήνη, τη ζωή. Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε να επιλέξετε τη μικρή Εύα ως έναν από τους χαρακτήρες του βιβλίου;
Γ.Ζ. Ήδη το περιέγραψες πολύ καλά! Αυτή ακριβώς η αντίθεση. Και μία σκέψη. Οι αποφάσεις και τα παιχνίδια των ισχυρών, ακόμη κι αυτές που έχουν καλό σκοπό, τελικά έχουν πραγματικό αντίκτυπο σε αληθινούς ανθρώπους και συχνά σε μικρά ανυπεράσπιστα παιδιά. Όλα αυτά τα παιδιά συμβολίζει η Εύα.
Αυτά τα παιδιά πρέπει να σκέφτεται κανείς, γιατί ο σκοπός δεν αγιάζει πάντα τα μέσα. Και στη θέση της Εύας, θα μπορούσε πάντα να είναι το παιδί το δικό μας. Παύει να είναι αόριστο…
Συνωμοσίες, δολοπλοκίες, δολοφονίες, παράπλευρες απώλειες, χρήμα, εξουσία, έρωτας, καλό, κακό, τύχη, καθήκον, ηθική, ανηθικότητα, όλα στο κουβάρι της ζωής. Ποιοι είναι τελικά οι καλοί και ποιοι οι κακοί; Εμείς ή οι άλλοι; Θεωρείτε πως η θυσία των αθώων θα σταματήσει κάποτε, ή μήπως το «κόκκινο ποτάμι» θα πρέπει να ρέει ώστε να τροφοδοτεί την ατμομηχανή του πολιτισμού;
Γ.Ζ. Μήπως τελικά όλοι έχουμε μέσα μας και το καλό και το κακό; Και την τελική διαφορά θα την κάνουν οι λίγες κρίσιμες στιγμές που θα πρέπει να διαλέξουμε όπως ο Ηρακλής ποιον δρόμο θα πάρουμε;
Το μόνο βέβαιο είναι ότι η καλοσύνη και η κακία δεν έχουν πατρίδα, ράτσα, φύλο ή επάγγελμα. Υπάρχουν παντού. Και είναι οι προσωπικές αποφάσεις που κάνουν τη διαφορά.
Ποιο το μεγαλύτερο ελάττωμα του ανθρώπου; Θεωρείτε πως έχετε ελαττώματα; Πείτε μου ένα.
Γ.Ζ. Δεν ξέρω το μεγαλύτερο ελάττωμα του ανθρώπου. Εξαρτάται, φαντάζομαι, και από το μέγεθός του. Όμως μία σκηνή έρχεται στο μυαλό μου: Οι σκηνές που οι Ναζί οδηγούσαν στους θαλάμους αερίων οικογένειες ολόκληρες, γονείς μαζί με τα παιδιά τους. Αυτή η ψυχρή, μαζική δολοφονία είναι στο μυαλό μου η προσωποποίηση του υπέρτατου κακού.
Και βέβαια έχω ελαττώματα! Πολλά! Ευτυχώς όχι στην κατηγορία των προηγούμενων θηριωδιών. Είμαι ανυπόμονος και συχνά υπερβολικά ευθύς με τους άλλους – σε βαθμό που άθελά μου μπορώ να τους πληγώσω. Κι ακόμη… Είμαι ίσως μονομανής. Αν κολλήσω σε κάτι (όπως το γράψιμο για παράδειγμα) θα τα δώσω όλα για να το ολοκληρώσω – είμαι ικανός να ξενυχτήσω μέρες και νύχτες στη σειρά για να το ολοκληρώσω.
Ποια είναι η κινητήριος δύναμη του κόσμου; Πού βρίσκεται ο παράδεισος;
Γ.Ζ. Προσωπική γνώμη: Τα πάθη των ανθρώπων. Καλά και κακά! Η δίψα για μεγαλείο. Η μάχη του καλού με το κακό και η απόφαση να θυσιαστείς για πράγματα μεγαλύτερα από εσένα. Αυτά κινούν τον κόσμο.
Ο παράδεισος; Για μένα πάλι… Σε μερικές μοναδικές στιγμές.
Στη γέννηση του παιδιού σου. Στο κλάμα και το γέλιο του, στη στιγμή που θα περπατήσει…
Στο γέλιο και στην έμπνευση. Στην έκλαμψη όταν καταλαβαίνεις πώς λειτουργεί ο κόσμος, ή όταν εκπληρώνεις το όνειρό σου.
Σε αξέχαστες στιγμές πάθους… Όταν κάνεις έρωτα με το άλλο σου μισό ή με την συναρπαστική περιπέτεια της μιας βραδιάς (αυτό για κάποιους είναι κόλαση!)
Αν υποθέσουμε πως όλες οι θεωρίες συνωμοσίας που κατά καιρούς έχουν διατυπωθεί έχουν μια ισχυρή βάση αλήθειας, για ποια από αυτές θα θέλατε να μάθετε όλες τις λεπτομέρειες και για ποιο λόγο;
Γ.Ζ. Να πω την αλήθεια, δεν πιστεύω στις συνηθισμένες θεωρίες συνωμοσίας. Πιστεύω σ’ αυτές που έχουν αποδειχτεί από την ιστορία (π.χ. συμφωνία Γερμανίας-ΕΣΣΔ πριν τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο ή στην παρακολούθηση από την NSA). Πιστεύω ακόμη ότι υπάρχουν συνωμοσίες τις οποίες ποτέ δε θα γνωρίσουμε επειδή ακριβώς είναι πετυχημένες.
Αυτό που ειλικρινά θα ήθελα να μάθω είναι αν υπάρχει κάποιος που υποστήριξε εσκεμμένα το αντι-εμβολιαστικό κίνημα. Αυτή η τρελή εκστρατεία, που θέτει σε κίνδυνο εκατομμύρια παιδάκια, είναι απλά αποτέλεσμα άγνοιας και έλλειψης μόρφωσης ή υπάρχει πίσω από αυτήν κάποιο οργανωμένο συμφέρον; Με ενδιαφέρει το θέμα ακριβώς γιατί είναι εγκληματικό, και γιατί η άρνηση του εμβολιασμού θέτει σε κίνδυνο τα ίδια μας τα παιδιά.
Αν ποτέ η ανθρωπότητα φτάσει στο σημείο να ανακαλύψει τα μυστήρια του σύμπαντος στο σύνολό τους, θεωρείτε πως θα είναι το τέλος ή μήπως η αρχή;
Γ.Ζ. Ειλικρινά δεν ξέρω. Ελπίζω να μη γίνει σύντομα, γιατί σίγουρα, σήμερα δεν είμαστε έτοιμοι.
Εκ του αποτελέσματος, άξιζε τον κόπο το ξενύχτι; Τα σχέδιά σας για το μέλλον;
Γ.Ζ. Ναι. Άξιζε. Ανταμείφθηκα πολλές φορές.
Η πρώτη, όταν κράτησα για πρώτη φορά τον Κώδικα της Δημιουργίας στα χέρια μου. Πολύ μεγάλη στιγμή – δε θα την ξεχάσω ποτέ.
Η δεύτερη όταν τον είδα προβεβλημένο στα Public.
Κι ακολούθησαν εκατοντάδες στιγμές – κάθε μήνυμα, κάθε κριτική από τους αναγνώστες με οδηγεί στον παράδεισο. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανταμοιβή. Άγνωστοι άνθρωποι μέχρι χθες, κάνουν τον κόπο να επικοινωνήσουν μαζί μου για να μου πουν ότι ξετρελάθηκαν με το βιβλίο κι ότι ανυπομονούν για τη συνέχεια. Αυτό ξεπληρώνει τα παλιά ξενύχτια και τροφοδοτεί τα επόμενα!
Έχω τρία ακόμη έργα στα σκαριά. Ημιτελή γιατί τώρα δουλεύω στην ολοκλήρωση του 2ου τόμου του Κώδικα της Δημιουργίας. Το όνομά του: «Η Πτώση του Αδάμ». Λίγες διορθώσεις θέλει ακόμη…
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
Επεξεργασία κεντρικής εικόνας: Νεκταρία Πουλτσίδη
