Σήμερα, στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών, φιλοξενούμε την Ευγενία Δουβή που συστήνεται στο αναγνωστικό κοινό με την ποιητική της συλλογή «Ενήλικα Αιμοσφαίρια». Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Γραφή.
Συνέντευξη
Ρωτάει η Αγγελίνα Παπαθανασίου
Καλησπέρα. Σας ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη που μας παραχωρείτε.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε η ποιητική σας συλλογή «Ενήλικα Αιμοσφαίρια». Πώς προέκυψε η συγγραφή στη ζωή σας; Ήρθε τυχαία ή ήταν όνειρο ζωής που έγινε πραγματικότητα;
Ευγ.Δ.: Και εγώ ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία.
Δεν πιστεύω στο τυχαίο, οπότε και θεωρώ ότι με έναν τρόπο η συγγραφή υπάρχει από όταν υπάρχω και εγώ. Οι λέξεις, γεννημένες από τα βιώματά μας, φιλοξενούνται μέσα μας και ανάλογα με την ένταση των βιωμάτων, έρχεται η στιγμή να εξωτερικευτούν με τον τρόπο που αυτές επιλέξουν. Πιο συγκεκριμένα, γύρω στην ηλικία των 20 ετών, άνοιξα μια μέρα ένα σημειωματάριο και έγραψα μέσα σε λίγα λεπτά γύρω στα 7-8 ποιήματα. Ένιωσα σαν να περίμεναν καιρό να τους ανοίξω την πόρτα. Μερικά από αυτά συμπεριλήφθηκαν και στη συλλογή «Ενήλικα αιμοσφαίρια». Επίσης, το 2016, έστειλα ανώνυμα κάποια από τα, έως τότε, ποιήματά μου στην ανοιχτή πρόσκληση του Ιδρύματος «Τάκης Σινόπουλος – Σπουδαστήριο Νεοελληνικής Ποίησης», όπου μετά από αξιολόγηση, επιλέχθηκα για διετή φοίτηση στο Νεανικό Εργαστήρι, κάτι που αποτέλεσε σημαντική ενθάρρυνση.
Τι είναι για σας η ποίηση; Υπάρχουν αγαπημένοι ποιητές που ενδεχομένως έχουν επηρεάσει τον τρόπο γραφής σας;
Ευγ.Δ.: Η ποίηση για εμένα είναι μία από τις αναγκαίες επιλογές επιβίωσης στη γενικότερη ζοφερή πραγματικότητα που ζούμε. Απαντώντας πιο προσωπικά, η ποίηση ήταν ο μόνος τρόπος να συνδεθώ με ειλικρίνεια με τον κόσμο γύρω μου, καθώς τον αντιλαμβάνομαι ως έναν χώρο ασφάλειας και συμπερίληψης. Οι ποιητές που αγαπώ περισσότερο, από Έλληνες είναι ο Κ. Καβάφης και από ξένους η Sylvia Plath. Εύχομαι, πολύ συγκρατημένα, να μπορεί κανείς να εντοπίσει στην ποίησή μου κάποιες επιρροές από τη λιτή και υπόγεια σαρκαστική γραφή του Καβάφη και την ευθραυστότητα αυτής της Plath.
Διαβάστε την άποψή μας για το βιβλίο: Ενήλικα Αιμοσφαίρια
Μιλήστε μας για την πρώτη σας ποιητική συλλογή «Ενήλικα Αιμοσφαίρια».
Ευγ.Δ.: Η συλλογή αυτή ήρθε μια συμβολικά σωστή χρονική στιγμή για μένα, αφού εκδόθηκε λίγες μέρες αφού έκλεισα τα 30 μου χρόνια και αποτελεί, με έναν τρόπο, τον δικό μου κύκλο ενηλικίωσης. Χωρίζεται σε δύο μέρη, με το δεύτερο μέρος να είναι αποκλειστικά ερωτικά ποιήματα. Είναι ποιήματα που συνοδεύουν μια ενηλικίωση ματαίωσης, κόκκινου Έρωτα και Χάους, αναζητώντας παρ’ όλα αυτά συνεχώς το λευκό φως, προκειμένου να επουλωθούν οι πληγές και να μπορέσουμε «να πάμε ένα βήμα παραπέρα». Θα αναφέρω μια φράση της Ιουλιέτας, την οποία άκουσα στην παράσταση «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» που πρόσφατα παρακολούθησα και σκέφτηκα ότι θα μου άρεσε πολύ να συνοδεύσει το βιβλίο μου: “Παράθυρο, ας μπει το φως, και η ζωή ας πάει”.
Κάποια από τα ποιήματά σας μίλησαν περισσότερο στην ψυχή μου, όπως τα «Πολυόνειρα» και «Σκάλες». Υπάρχει κάποιο ποίημα που το ξεχωρίζετε από τα υπόλοιπα για κάποιον συγκεκριμένο λόγο;
Ευγ.Δ.: Ξεχωριστή θέση και για εμένα έχουν οι «Σκάλες» αλλά και «Το Δάκρυ». Είναι δύσκολο να ξεχωρίσω και να μιλήσω μεμονωμένα για κάποιο, οπότε θα επιλέξω να μιλήσω για την επιλογή του τίτλου «Σακούρα» σε ένα από αυτά. Οι Ιάπωνες κάθε χρόνο ταξιδεύουν για να προλάβουν να συναντήσουν την ομορφιά της άνθισης των κερασιών, που για εκείνους συμβολίζει το σύντομο της ζωής. Κάθε χρόνο, σε συνεπή επανάληψη, βρίσκουν τον λόγο να γιορτάσουν κάτι τέτοιο. Επίσης, σε όλη την Ιαπωνία, οι κερασιές ανθίζουν σε διαφορετικούς χρόνους. Συλλογιζόμενη αυτά, πιστεύω ότι όλοι έχουμε ανάγκη να κατασκευάζουμε λόγους για να γιορτάζουμε, αλλά και πολλή ανάγκη από διαφορετικούς χρόνους για να μπορέσουμε να ανθίσουμε.
Διαβάζουν σήμερα οι Έλληνες ποίηση;
Ευγ.Δ.: Είμαι εντυπωσιασμένη, όχι μόνο από το πόσοι Έλληνες διαβάζουν και αγαπούν την ποίηση, αλλά και το πόσοι νέοι και νέες κάνουν και το βήμα της έκδοσης.
Έχουν προγραμματιστεί παρουσιάσεις του βιβλίου σας μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα;
Ευγ.Δ.: Είναι κάτι για το οποίο ο πιο στενός μου κύκλος με ρωτάει συχνά, αλλά αισθάνομαι ότι χρειάζομαι ακόμα κάποιο διάστημα ώστε να αποφασίσω ποιος θα ήταν ο τρόπος που θα με εξέφραζε περισσότερο να συμβεί αυτό. Σε κάθε περίπτωση, όταν έρθει η ώρα θα ανακοινωθεί από τις εκδόσεις Γραφή.
Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια;
Ευγ.Δ.: Λένε πως, συνήθως, το πρώτο από το δεύτερο έργο απέχουν χρονικά, αλλά έχω μια κρυφή ορμή και ανυπομονησία να δω πώς θα αποτυπωθεί γραπτά η «μετά-ενηλικίωση». Εύχομαι, επίσης, να συναντηθώ ξανά και με τον Κινηματογράφο που είναι μεγάλη μου αδυναμία, στο κομμάτι της συγγραφής σεναρίων.
Λίγο πριν ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη, θα θέλατε να πείτε κάτι στους αναγνώστες μας;
Ευγ.Δ.: Η επιλογή του πληθυντικού αριθμού στους τίτλους των δύο ενοτήτων της ποιητικής συλλογής, «ενηλικιώσεις» και «αιμορραγίες», δύο λέξεις που χρησιμοποιούνται κατά κανόνα στον ενικό αριθμό, έγινε με την ευχή και πρόθεση μιας συλλογικής συνεύρεσης με τους αναγνώστες. Κυρίως όμως, θα ήθελα να τους πω ότι είναι πολύ εντάξει να αιμορραγείς όποτε σου προκύπτει! Καλή συνέχεια!
Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας. Καλή δημιουργική συνέχεια.
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
