Το νέο αίμα (Λέσχη Αλλόκοτων Πλασμάτων, βιβλίο 4) – Γιώργος Παναγιωτάκης
«Ωωωω… κύριε Παναγιωτάκη, μας κακομαθαίνετε!» (ουδεμία σχέση δεν έχει η αντιγραφή αυτής της έκφρασης με πασίγνωστη διαφήμιση που οι ιθύνοντες ίσως έκαναν μία κρυπτεία στο μυαλό μου και ξεσήκωσαν όλες τις καταπληκτικές μου ιδέες!).
Αυτό είπα μόλις έπιασα στα χέρια μου το τέταρτο βιβλίο της σειράς της Λέσχης Αλλόκοτων Πλασμάτων.
Προσωπική άποψη: Παναγιώτα Γκουτζουρέλα
Το νέο αίμα! Ναι! Αν αγαπήσατε τα τρία πρώτα βιβλία της σειράς, τότε θα το λατρέψετε!
Πίσω στον χρόνο, 70 χρόνια πίσω (!), γεννήθηκαν δύο αδέλφια που αργότερα έγιναν γνωστά με τα ψευδώνυμα Μήδεια Κρακατόα και Μάγκνους Μανίφικο. Καθώς μεγαλώνουν, τα σώματά τους σταδιακά εξαϋλώνονται! Αυτό όμως δεν τους εμποδίζει να γίνουν οι σημαντικότεροι επιστήμονες της εποχής τους. Πριν 35 χρόνια, ιδρύουν ένα μυστικό σχολείο για παιδιά με αλλόκοτες δυνάμεις, το «Μυστικό καταφύγιο». Μόνο που η Μήδεια Κρακατόα δεν συμφωνεί με τις μεθόδους του αδελφού της και τον προδίδει, παίρνοντας η ίδια, εξ ολοκλήρου, τον έλεγχο του σχολείου. Ο Μάγκνους, δύο χρόνια μετά, ιδρύει ένα νέο σχολείο απέναντι από αυτό της αδελφής του, το «Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Μάγκνους Μανίφικο». Τα τελευταία 19 χρόνια, τα δύο σχολεία αντιμάχονται το ένα το άλλο.
Είναι το πρώτο βιβλίο που μας συστήνει την άλλη πλευρά (πιρουέτα χαράς), το σχολείο του Μάγκνους Μανίφικο, που τόσα έχουμε διαβάσει στα προηγούμενα βιβλία και άλλα τόσα έχουμε φανταστεί.
Αρχή σχολικής χρονιάς και το λεωφορείο μεταφέρει νέους μαθητές στο σχολείο του Μανίφικο. Ανάμεσά τους η Έμιλι, ο Ιλάι, η Λιγεία και η Λισάντρα. Το σχολείο θυμίζει στρατό. Αυστηρό ωράριο, καψόνια, αγγαρείες, γυμναστική, μοριακή κουζίνα (έχει μείνει πίσω ο στρατός σε αυτό! Παρακαλώ να επιληφθεί άμεσα ο υπεύθυνος και να προσλάβει εξειδικευμένους σεφ!) και δυο-τρεις τύποι που το παίζουν ”μάγκες” και κάνουν δύσκολη τη ζωή των μικρότερων μαθητών.
«Δεν είναι λουκουμάδες. Είναι έξι νεοφερμένοι. Έξι σιχαμερά έντομα σαν εκείνα εκεί» πρόσθεσε δείχνοντας με το δάχτυλό του τα παιδιά με τα κίτρινα. Έπειτα σήκωσε τη φωνή του. «Έι, εσείς! Έντομα!»
Τα παιδιά με τα κίτρινα τινάχτηκαν σαν να τα είχε χτυπήσει ηλεκτρικό ρεύμα.
«Κάντε τρεις γύρους στον στίβο. Τροχάδην! Και μετά συνεχίζετε τη δουλειά σας».
Κι ενώ οι πρωτοετείς μας προσπαθούν να προσαρμοστούν στο ιδιότυπο σχολικό περιβάλλον, η Έμιλι που είναι αυθόρμητη, ατρόμητη και πανέξυπνη (όταν δεν κοιμάται), καταφέρνει και πιάνει φιλίες με μία ομάδα τελειόφοιτων που γνωρίσαμε στο προηγούμενο βιβλίο. Φυσικά και τους είχαμε αντιπαθήηηηησειιιι!!!! Για τον λόγο ότι ήταν η αντίπαλη ομάδα σε έναν διαγωνισμό-κρυπτεία και εμείς υποστηρίζαμε τα φιλαράκια μας από το σχολείο «Μυστικό καταφύγιο», που ευτυχώς είχαν κερδίσει και εμείς πανηγυρίζαμε ζηλεύοντας τον Μάρκο με το πτερύγιό του που σαφώς και κάνει πιο εντυπωσιακούς πανηγυρισμούς από εμάς!
Η ομάδα τελειόφοιτων, λοιπόν, παραμένει στο σχολείο γιατί ο Μάγκνους Μανίφικο είναι θυμωμένος που δεν είχαν νικήσει. Για να τους δώσει το απολυτήριό τους και να τους προωθήσει στη Σχολή, τους ζητά να κάνουν μια κρυπτεία και να πετύχουν. Μαζί τους σε αυτό το εγχείρημα και η Έμιλι! Δεν θα σας πω πώς τα πήγαν τα παιδιά σε αυτή τους την προσπάθεια αλλά θα σας πω το εξής: το θάρρος, η ειλικρίνεια και η καλοσύνη επιβραβεύονται!
Δεν είναι όμως αυτή η μοναδική περιπέτεια των παιδιών. Στα έγκατα του σχολείου -οκ, υπερβάλλω-, στο υπόγειο του σχολείου, σε μία αίθουσα με κλειδαριά υψίστης ασφαλείας, ζει σε ένα κουτί ένα πλάσμα ανατριχιαστικό! Ποιος να είναι άραγε;
Σε εκείνη τη φωτογραφία με τα δύο παιδιά. Το πάνινο λαγουδάκι ήταν στα χέρια του κοριτσιού. Ποια ήταν αυτά τα δύο παιδιά; Γιατί το λαγουδάκι να βρίσκεται στο σχολείο της Μήδειας Κρακατόα; Τι σχέση έχει ο εκτυπωτής με αυτή τη φωτογραφία; Γιατί η Σεμπρεβίβα μετάγγισε το αίμα του Ιλάι σε εκείνο το χέρι;
Πρώτη φορά ξεχώρισα κάποιον ήρωα σε αυτή σειρά και αυτός είναι ο Ιλάι Μορέλ. Το εισιτήριό του για το μυστικό σχολείο είναι η Αναλγησία του, η έλλειψη πόνου αλλά και συναισθημάτων. Ένα αγόρι που έχει χρυσή καρδιά και αξιοπρέπεια (Έμιλι, τον νου σου! Δεν θα σου τον χαρίσω εύκολα! Ετοιμάσου για πόλεμο!). Η ανάγκη του να είναι χρήσιμος στους συνανθρώπους του και η οδύνη του που δεν κατάφερε να σώσει τον πατέρα του τον κάνουν ιδιαίτερα ευάλωτο. Θέλω πολύ να δω πώς θα εξελιχθεί ο ήρωας στην επόμενη ιστορία, που ελπίζω να είναι στις 14 Φεβρουαρίου που, εκτός από γιορτή των ερωτευμένων, είναι και η επέτειος ίδρυσης του σχολείου.
Υ.Γ. Παράκληση στον Γιώργο Παναγιωτάκη (που έχει τα μέσα!) να πει στη Βαλχάλα Μακναμάρα, γνωστή και ως Άλισον Ρόουζ: Στο μυθιστόρημά σου, καλή μου, βάλε την Παναγιώτα ως ηρωίδα! Όλο και κάπου θα σου ταιριάζει μια μεσήλικας με το επίθετο Γκουτζουρέλα (αρκετά περίεργο ήδη και απόλυτα ταιριαστό με τα επίθετα των συμμαθητών σου!).
Το αγάπησα. Την ιστορία, τους ήρωες, την εικονογράφηση. Μα πιο πολύ αγάπησα τον συγγραφέα, που μου χάρισε λίγες ώρες παιδικής ξεγνοιασιάς και εικόνες φαντιστικο-αλλοκοτο-υπέροχων πλασμάτων να με συντροφεύουν τις ώρες που η πραγματικότητα φαντάζει αληθινά πεζήηηηη…
Περίληψη: Αυτή είναι η ιστορία της Έμιλι, που δεν το βάζει ποτέ κάτω, και του Ιλάι, που δεν ξέρει τι θα πει πόνος. Είναι ακόμη η ιστορία της σιωπηλής Λιγείας, αλλά και μερικών ακόμη παιδιών, το καθένα με τα δικά του όνειρα, τις δικές του δυνάμεις και αδυναμίες. Είναι οι καινούριοι μαθητές και μαθήτριες. Το νέο αίμα ενός παράξενου οργανισμού που, όπως λέει ο μυστηριώδης διευθυντής του, «έχει φτιαχτεί για τα παιδιά που κάποτε θα κυβερνούν τον κόσμο». Όμως τι ακριβώς σημαίνει αυτό; Και μέχρι πού πρέπει κανείς να φτάσει για να το πετύχει; Και αλήθεια… Τι είναι αυτό το πλάσμα που βρίσκεται κρυμμένο στα υπόγεια του σχολείου; Παλιά και νέα πρόσωπα, καινούριες φιλίες και έχθρες, πράξεις που ακροβατούν ανάμεσα στο καλό και στο κακό. Και μια μεγάλη περιπέτεια, από εκείνες που αλλάζουν για πάντα τη ζωή όσων τολμούν να τη ζήσουν.
Στοιχεία βιβλίου:
Τίτλος: Το νέο αίμα (Λέσχη Αλλόκοτων Πλασμάτων, Βιβλίο 4ο)
Συγγραφέας: Παναγιωτάκης Γιώργος Κ.
Εκδόσεις: Πατάκη
ISBN: 9789601689098
Σελίδες: 176
Έτος έκδοσης: 2020
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
