Με την Έλενα Αντωνίου μας συνδέει φιλία μιας δεκαετίας· έχω στη βιβλιοθήκη μου όλα της τα βιβλία. Μόλις άνοιξα το νέο της πνευματικό παιδί «Άσβεστη Φλόγα», μεταφέρθηκα αμέσως στην αρχαία Ρώμη του 34 π.Χ.: τα φώτα χαμήλωσαν, οι ψίθυροι των ιερέων πλημμύρισαν τον αέρα κι ακόμη ακούω τον απαλό παλμό των σανδαλιών στο μάρμαρο. Και καθώς οι φωνές τους έπλεκαν μια ατμόσφαιρα μεγαλείου και φόβου, ξεχύθηκε γύρω μου η έντονη, πνευματική ευωδιά του θυμιάματος.
Προσωπική άποψη: Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη
Το ανάγνωσμα πραγματεύεται τον έρωτα μίας Εστιάδας Παρθένας με έναν αξιωματικό του ρωμαϊκού στρατού. Η πολυεπίπεδη ιστορία και η πλοκή που πραγματικά κόβει την ανάσα κινούνται γύρω από τον Τραϊανό και τη Λευκία. Εκείνος, λεγεωνάριος του ρωμαϊκού στρατού, απόλυτα αφοσιωμένος στο καθήκον, παλεύει με τις αλυσίδες της εξουσίας. Εκείνη, ιέρεια της Βέστας, κρατά άγρυπνη τη φλόγα στον ναό, αλλά και κάτι άλλο: μια φωτιά που καίει μέσα της, απαγορευμένη, επικίνδυνη, αμετάκλητη.
Η «Άσβεστη Φλόγα» κυκλοφορεί από τη Harlenic, στη σειρά Silk, κρατώντας ανοιχτή μια πόρτα στο παρελθόν. Η συγγραφέας παίζει με την Ιστορία, στήνει σκηνικά όπου η Ρώμη ζει, ανασαίνει, αλλάζει πρόσωπα. Οι ήρωες της Έλενας Αντωνίου δεν μένουν ποτέ μονοδιάστατοι: ο Τραϊανός μπλέκει καθήκον και όνειρα, ορκίζεται να προστατέψει όσους αγαπά ακόμα κι όταν αυτό σημαίνει να πληγώσει τον εαυτό του. Η Λευκία, δεσμευμένη με όρκο τριών δεκαετιών αγνότητας, αγωνίζεται να μείνει πιστή στη θεά, να κρατήσει αναμμένη όχι μόνο τη φλόγα στον βωμό, αλλά και την ελπίδα στην καρδιά της, ακόμη κι όταν γνωρίζει πως αυτή η ελπίδα μπορεί να την οδηγήσει στον θάνατο.
Στη Ρώμη, η φλόγα δεν σβήνει εύκολα. Ούτε ο πόθος.
Το μυθιστόρημα ξεκινά με μια σκληρή εικόνα: μια μικρή, σχεδόν χαμένη από τη μοίρα, διασταυρώνει το βλέμμα της με τον νεαρό λεγεωνάριο. Από εκείνη τη στιγμή, ο αναγνώστης μπαίνει σ’ ένα ταξίδι όπου οι ρόλοι αλλάζουν, οι αξίες δοκιμάζονται, οι αποφάσεις βαραίνουν. Ο χρόνος ή τα στερεότυπα δεν έχουν σημασία. Δέκα χρόνια μετά, ο Τραϊανός επιστρέφει ήρωας στη Ρώμη και βλέπει απέναντί του τη Λευκία, τη γυναίκα που έγινε το σύμβολο της αγνότητας αλλά και του απαγορευμένου έρωτα. Η δύναμη της έλξης μεταξύ τους υπερβαίνει κάθε νόμο, κάθε λογική. Ο έρωτάς τους, κρυφός και καταδικασμένος, έρχεται να συγκρουστεί με τους άγραφους κανόνες μιας εποχής που τιμωρεί αλύπητα.
Κάθε εποχή έχει τη δική της μάχη. Κάθε καρδιά, τη δική της άσβεστη φλόγα.
Στην «Άσβεστη Φλόγα» είναι η αίσθηση του ρυθμού, των ανατροπών, του αδιάκοπου κυνηγητού ανάμεσα στο καθήκον και την επιθυμία. Η συγγραφέας στήνει διαλόγους που σπάνε τη σιωπή, περιγραφές που με ταξίδεψαν σε μια Ρώμη γεμάτη χρώματα, βία, ίντριγκες και θυσίες. Οι ανατροπές δεν αφήνουν περιθώρια για εφησυχασμό: η κόρη του δικτάτορα κυνηγά με μανία τον Τραϊανό, ενώ η Λευκία δοκιμάζεται μπροστά σε ό,τι φοβάται περισσότερο, τον ίδιο της τον εαυτό. Κάθε σελίδα ανεβάζει το θερμόμετρο της αγωνίας, κάθε ανάσα γίνεται στοίχημα ζωής και θανάτου. Όλα για την αξία της αγάπης.
Υπάρχουν έρωτες που γράφουν τη δική τους Ιστορία. Ακόμη κι όταν όλα είναι εναντίον τους.
Ό,τι αγαπώ περισσότερο σε αυτή την ιστορία είναι το βάθος των χαρακτήρων. Η Λευκία κρατά πάντα τη δύναμή της, παρά το βάρος των υποχρεώσεων. Ο Τραϊανός, ανάμεσα σε πόλεμο και έρωτα, τολμά να αμφισβητήσει τις εντολές και τους άγραφους νόμους. Οι δευτερεύοντες ήρωες, καλά δουλεμένοι, ζωντανεύουν την ατμόσφαιρα και φέρνουν στο προσκήνιο θέματα εξουσίας, προδοσίας, θυσίας, αλλά και δύναμης της ψυχής.
Στον βωμό της Βέστας, η φλόγα καίει για όλους. Κάποιοι, όμως, πληρώνουν το τίμημα πιο ακριβά.
Η «Άσβεστη Φλόγα» διαβάζεται γρήγορα. Δεν κουράζει, αντίθετα, σε σπρώχνει να φτάσεις στο τέλος, ώστε να μάθεις τι απέγιναν οι ήρωες, αν τελικά ο έρωτας επιβιώνει ή αν χάνεται μπροστά στη σκληρότητα του κόσμου. Η Έλενα Αντωνίου μιλάει με ευαισθησία και ρεαλισμό, ισορροπεί ανάμεσα στον λυρισμό και τη δραματική ένταση και δεν φοβάται να δείξει πως η αγάπη -όσο κι αν την τιμωρούν- γράφει πάντα τη δική της ιστορία.
Κλείνοντας το «Άσβεστη Φλόγα», σκέφτομαι: Πόσοι από εμάς τολμήσαμε να κρατήσουμε άσβεστη τη δική μας φλόγα, όταν όλα γύρω μας ζητούσαν να την αφήσουμε να σβήσει;
Περίληψη: Για κάποιους έρωτες αξίζει να δώσεις και τη ζωή σου…
Στον απόηχο της μάχης των Φαρσάλων, ο νεαρός λεγεωνάριος Τραϊανός Κίντος, προστατευόμενος του Ιούλιου Καίσαρα, βρίσκει στο στρατόπεδό τους ένα ετοιμοθάνατο κοριτσάκι και το παραδίδει στο στρατηγό του, που παίρνει τη μικρή υπό την προστασία του –και σφραγίζει τη μοίρα της. Στη Ρώμη, η Λευκία θα ξεκινήσει την εκπαίδευσή της ως ιέρεια της Βέστας, με βαρύ καθήκον να διατηρεί άσβεστη τη φλόγα στο βωμό της θεάς και αυστηρό όρκο αγνότητας για τρεις δεκαετίες…
Δέκα χρόνια αργότερα, ο Τραϊανός κατέχει πλέον το ανώτερο αξίωμα του λεγάτου και επιστρέφει ήρωας στη Ρώμη. Ο προσωρινός δικτάτορας Γάιος επιθυμεί διακαώς να τον παντρέψει με την κόρη του, γνωρίζοντας πως με τον δημοφιλή λεγάτο στο πλευρό του θα φτάσει πιο κοντά στο στόχο του: την απόλυτη εξουσία. Όμως ο Τραϊανός δεν ενδιαφέρεται καθόλου για γάμο και οικογένεια. Μέχρι που το βλέμμα του συναντά εκείνο της Λευκίας. Η πανέμορφη ιέρεια δεν έχει καμία σχέση με το φοβισμένο κορίτσι το οποίο έσωσε κάποτε. Πλέον, είναι η πιο ποθητή γυναίκα που αντίκρισε ποτέ του –και η πιο απαγορευμένη…
Η κόρη του Γάιου διεκδικεί με εμμονή τον Τραϊανό αποφασισμένη να κάνει τα πάντα για να τον παντρευτεί, χωρίς να υπολογίζει τις συνέπειες των πράξεών της. Και η Λευκία παλεύει να αντισταθεί στην πολιορκία του και στο ανίερο πάθος τους, που ισοδυναμεί με θανατική καταδίκη…
Στη Ρώμη του 34 π.Χ. ανάβει η φλόγα του απαγορευμένου έρωτα και βάζει φωτιά στα θεμέλια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Άσβεστη φλόγα
Συγγραφέας: Έλενα Αντωνίου
Εκδόσεις: Harlenic (Silk)
ISBN: 978-960-507-231-5
Σελίδες: 416
Έτος έκδοσης: Μάιος 2025
Επιμέλεια: Ζωή Τσούρα
Δημιουργία κεντρικής εικόνας: Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
