Δυο θερινοί κινηματογράφοι της Ελλάδας, γνωστοί σε όλο τον κόσμο. Το ελληνικό καλοκαίρι είναι συνυφασμένο με θερινό σινεμά κάτω από τον έναστρο ουρανό και τη μυρωδιά του γιασεμιού να τυλίγει τους θεατές.
Γράφει η Αγγελίνα Παπαθανασίου
Στη χώρα μας υπάρχουν δυο θερινοί κινηματογράφοι που έχουν μπει πολλές φορές στη λίστα με τους καλύτερους κινηματογράφους στον κόσμο. Θα ταξιδέψουμε στη Σαντορίνη και στη Μύκονο, λοιπόν, για να γνωρίσουμε δυο ιδιαίτερους χώρους.
Το Cine Manto βρίσκεται στη Μύκονο. Πρόκειται για έναν υπέροχο πολυχώρο στο κέντρο της Χώρας του νησιού, σε έναν τεράστιο καταπράσινο κήπο που πνίγεται από φοίνικες, πεύκα και μοναδικά πανύψηλα είδη κάκτων, μια απρόσμενη εικόνα για το νησί. Απάγκιος από ανέμους και πάντα δροσερός, ο κινηματογράφος προσφέρει μυστικό καταφύγιο στους γνώστες του νησιού.
Από την 1η Ιουνίου μέχρι και τα τέλη του Σεπτέμβρη, οι θεατές έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν ταινίες πρώτης προβολής με ελληνικούς υπότιτλους. Μέσα στους κήπους του κινηματογράφου, υπάρχει και εστιατόριο. Η εφημερίδα «Τhe Independent», το καλοκαίρι του 2014, κατατάσσει το Cine Μαντώ στους έξι καλύτερους θερινούς κινηματογράφους του κόσμου.
Στη Σαντορίνη υπάρχει ένας ακόμα υπέροχος θερινός κινηματογράφος: ο θερινός κινηματογράφος «Kαμάρι», που εξακολουθεί εδώ και 27 χρόνια να προσφέρει τόσο στους κατοίκους του νησιού όσο και στους επισκέπτες του ξεχωριστές κινηματογραφικές βραδιές κάτω από τις ιδανικότερες συνθήκες.
Mε σύγχρονο ήχο και εικόνα σε ταινίες επιλεγμένες και πρώτης προβολής, ατμόσφαιρα κήπου, απαλό φωτισμό, και σεβόμενο την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του τόπου, έχει εξελιχθεί σε μία επιτυχημένη και δημοφιλή επιχείρηση.
Συνεισφέρει όμως (με την υποστήριξη τοπικών παραγόντων) και σε άλλους πολιτιστικούς τομείς, διαθέτοντας τον χώρο του και σε άλλες μορφές τέχνης (θέατρο, μουσική). Μπορεί λόγω πανδημίας να άνοιξε φέτος τις πόρτες του τον Ιούνιο, αλλά συνήθως ξεκινά τις προβολές τον Μάιο και διαρκούν μέχρι και τον Οκτώβριο. Στο μπαρ του σινεμά οι θεατές έχουν τη δυνατότητα να απολαύσουν και τοπικά κρασιά.
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
