Ένα Φύλλο που Πέφτει. Ένα όμορφο, διδακτικό βιβλίο, η ιστορία της Κλειώς γραμμένη από το χέρι της ψυχολόγου κυρίας Κατερίνας Μαγγανά.
Προσωπική άποψη: Βίκυ Ζηλιασκοπούλου
Αρχικά, να διευκρινίσω ότι δεν πρόκειται για μυθιστόρημα αλλά για βιβλίο άλλου είδους. Ο ίδιος ο εκδοτικός το κατατάσσει στα βιβλία ψυχολογίας, εγώ θα του έδινα με ευκολία και τον χαρακτηρισμό του βιβλίου αυτοβοήθειας. Η συγγραφέας, η κυρία Μαγγανά, είναι ψυχολόγος, και βασισμένη στα βιώματα της Κλειούς και στους διαλόγους που είχαν οι δυο τους, κατέγραψε βασικά σημεία της ιστορίας της εμπλουτίζοντάς τα με όσα μπορεί να προσφέρει στον αναγνώστη από την επαγγελματική της εμπειρία.
Η ικανότητα να μοιραζόμαστε πολύτιμα κομμάτια της ιστορίας μας, της καθημερινότητας, των μεγαλείων και των αποκαθηλώσεών μας δρα ευεργετικά τόσο στο βιολογικό όσο και στο λιβιδινικό μας σώμα, στον ψυχισμό μας, στο νόημα της ζωής που ζούμε. Της δίνει ποιότητες που την καθιστούν όχι απλώς διαχειρίσιμη και υποφερτή αλλά ωραία και για να τη ζει κανείς.
Η Κλειώ στη ζωή της έδωσε μεγάλες μάχες. Σε νεαρή ηλικία, στην ευαίσθητη περίοδο της εφηβείας, χρειάστηκε να παλέψει με ένα απειλητικό για τη ζωή αυτοάνοσο νόσημα. Στη συνέχεια αντιμετώπισε τους θανάτους αγαπημένων συγγενών και πάνω που έφτιαξε τη δική της οικογένεια, εμφανίστηκε στο σώμα της καρκίνος, που απαίτησε πολλά χειρουργεία και πολύ πόνο για την αντιμετώπισή του. Με βάση και αφορμή αυτά, η Κλειώ και η συγγραφέας μιλούν για την ψυχολογία του ατόμου που περνά δύσκολες καταστάσεις, και εμμέσως, μέσω των βιωμάτων της Κλειούς, προτείνουν τρόπους αντιμετώπισης.
Σίγουρα έμαθα πολλά πράγματα. Οι επεξηγήσεις και η ανάλυση που κάνει η συγγραφέας για κάποια από τα θέματα που αντιμετωπίζει η Κλειώ είναι προσεχτική και τεκμηριωμένη. Καταγράφει τις σκέψεις και των δύο γυναικών αλλά και τις αιτίες που κρίνουν ότι πιθανόν συνέβαλαν στην εμφάνιση των νόσων. Δίνει επίσης και πιθανές διεξόδους, τρόπους που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όλοι μας ώστε να μειωθούν οι πιθανότητες εμφάνισης ψυχοσωματικών συμπτωμάτων ή ακόμη και σοβαρών νόσων. Φυσικά, δεν γίνεται αυτό με τη μορφή ας πούμε λίστας, αλλά μέσα από τις σκέψεις της και τις δημοσιεύσεις συναδέλφων της.
Οι αφηγήσεις πάνω στο σώμα είναι συχνά ένας πρώτος τρόπος, πρώτη απόπειρα για να πάρει το λόγο η ψυχή. Να μιληθούν τα συναισθήματα που κρύβονται πίσω από τον σωματικό πόνο. Για την καταθλιπτική κατάσταση που είναι αναπόφευκτη σε μια τέτοιας μορφής σωματοψυχικής απώλειας.
Υπήρξαν αρκετά σημεία που με προβλημάτισαν, νομίζω εξάλλου ότι αυτός είναι ο σκοπός του βιβλίου: να μας κάνει να σκεφτούμε λίγα πράγματα σχετικά με τη ζωή μας. Η Κλειώ αρκετές φορές αναφέρει ότι περνούσε τη ζωή της τρέχοντας, χωρίς να δίνει στον εαυτό της χρόνο να σκεφτεί, να αναλύσει όσα νιώθει (ακόμη κι αν αυτό που νιώθει είναι φόβος μπροστά σε μια δύσκολη αρρώστια). Ταράχτηκα όταν συνειδητοποίησα ότι μια παρόμοια σκέψη είναι συνέχεια μέσα και στο δικό μου μυαλό: “Δεν προλαβαίνω τώρα, θα στεναχωρηθώ αργότερα/ θα χαρώ αργότερα/ θα ξεκουραστώ αργότερα”. Μόνο για άγχος αφήνω χώρο και χρόνο… Δεν ξέρω, πολύ σωστά μου φαίνεται να τα λέει η Κλειώ.
Φόβο νιώθω γιατί κάποιες φορές η ζωή είναι ένα βλεφάριασμα… Τα πράγματα μπορούν να χαθούν από τη μια στιγμή στην άλλη. Κι εγώ τη ζωή μου τη βλέπω έτσι και θέλω να τη ζω. Γι’ αυτό λέω για πολλά πράγματα “έλα μωρέ, δεν πειράζει!”.
Στο τέλος του βιβλίου, η τελευταία εικόνα που μοιράζονται μαζί μας είναι μια περιγραφή για ένα φύλλο που πέφτει. Νομίζω ότι πρέπει να εστιάζουμε τελικά σε ανάλογες στιγμές που σίγουρα όλοι ζήσαμε, να κοιτάμε το όμορφο και να βρίσκουμε χαρά στα απλά. Πολύ όμορφη περιγραφή, ωραίος τρόπος να κλείσει το συγκεκριμένο βιβλίο.
Περίληψη: Μια ιστορία για τον πόνο και το πείσμα της ζωής
«Θέλω να γράψεις την ιστορία μου». Με τη φράση αυτή της Κλειώς ξεκίνησε την άνοιξη της πρώτης σκληρής καραντίνας μας η δημιουργική πορεία του παρόντος βιβλίου. Μια πορεία από τις πληγές και τον πόνο του σώματος ως τις συναισθηματικές και ψυχικές σιωπές που ζητούν την άδεια να μιληθούν. Αφήγηση περιπετειώδης, συγκινητική και κάποιες φορές συγκλονιστική όπως η διαδρομή ζωής της νέας αυτής γυναίκας. Θυμόμαστε, αφηγούμαστε, για να επεξεργαστούμε ξανά και ξανά τα τραύματά μας, να αναλογιζόμαστε ποιοι είμαστε, τι νόημα δώσαμε ή θέλαμε να δώσουμε σε όσα ζήσαμε. Σε όσα ζούμε. Η περιγραφή της Κλειώς στο τέλος για εκείνο το φύλλο που πέφτει μας κάνει ένα δώρο ενάντια στην καταστροφικότητα γιατί μας θυμίζει τι έχει πραγματικά σημασία. Και πως αξίζει να είμαστε ζωντανοί και παρόντες για να το βιώνουμε και να το μοιραζόμαστε, με τους άλλους μα και με τον ίδιο μας τον εαυτό.
Ένα βιβλίο για τη δύναμη που νοιώθουμε πως χάνουμε, τη δύναμη που έχουμε κρυμμένη, τη δύναμη που μπορούμε να ξαναβρούμε. Μια ιστορία αληθινή, σύγχρονη. Για τον πόνο και το πείσμα της ζωής.
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Ένα Φύλλο που Πέφτει
Συγγραφέας: Κατερίνα Μαγγανά
Εκδόσεις: Αρμός
Σελίδες: 254
Ημερομηνία έκδοσης: Μάιος 2021
ISBN: 978-960-615-358-7
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
