“Εννέα χρόνια με τους Ινδιάνους”, έτσι ονομάζεται το βιβλίο που καταγράφει την προσωπική ιστορία του Χέρμαν Λέμαν και κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Πηγή.
Προσωπική άποψη: Βίκυ Ζηλιασκοπούλου
Ο Χέρμαν ήταν έντεκα ετών το 1870 όταν απήχθη από Ινδιάνους Απάτσι. Έζησε μαζί τους για κάποια χρόνια, μετά δραπέτευσε και έζησε με τους Κομάντσι (άλλη Ινδιάνικη φυλή) και ύστερα από εννέα χρόνια επέστρεψε στον “πολιτισμένο κόσμο” και στην οικογένειά του. Τις λέξεις “πολιτισμένο κόσμο” τις έβαλα σε εισαγωγικά γιατί οι Ινδιάνοι είχαν τον δικό τους πολιτισμό, άσχετα αν θεωρήθηκαν απολίτιστοι επειδή τελικά επικράτησε αυτός των Λευκών. Επίσης, ο Χέρμαν τα χρόνια που πέρασε μαζί τους θεωρούσε παράλογο τον τρόπο ζωής των Λευκών, αφού είχε αποδεχτεί τον πολιτισμό, τα ήθη και τα έθιμα των Ινδιάνων. Όσο ζούσε ακόμη, πρόλαβε και διηγήθηκε την ιστορία του, η οποία καταγράφηκε και τη διαβάζουμε τώρα εμείς, περίπου 90 χρόνια μετά τον θάνατό του, σε έναν κόσμο όπου τίποτα στην Αμερική δεν θυμίζει αυτήν που περιγράφεται.
Κινούνταν πέρα δώθε σαν φίδια, με τα μακριά μαλλιά τους να ανεμίζουν. Πόσο απαίσιοι και τρομακτικοί έμοιαζαν! Δεν φώναξαν ούτε έκαναν περισσότερο θόρυβο από όσο ήταν απαραίτητο. Η σιωπή είναι ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα των Απάτσι, ενώ οι Κομάντσι πάντα φώναζαν και έκαναν αισθητή την παρουσία τους.
Γενικά, ως βιβλίο, έχει αρκετές βίαιες σκηνές μέσα. Οι Ινδιάνοι βρίσκονταν σε συνεχή κίνηση, αλλάζαν θέση στον καταυλισμό τους πολύ συχνά, κυνηγούσαν άγρια ζώα για να φάνε, κλέβανε άλογα για να μετακινούνται και σκότωναν λευκούς με εξαιρετική ευκολία. Αντίστοιχα με την ίδια ευκολία οι Αμερικάνοι, ιδιαίτερα οι Ρέιντζερς, σκότωναν τους Ινδιάνους σαν να μην επρόκειτο για ανθρώπους. Πολλές από αυτές τις σκηνές περιγράφονται, επιγραμματικά αλλά με σαφήνεια. Εννοώ, δεν κάθεται να σου κάνει χειρουργικό μάθημα για το πώς θα αφαιρέσεις “το σκαλπ” του εχθρού, σου λέει όμως σε μια πρόταση με ποιον τρόπο και για ποιον λόγο γίνεται η διαδικασία.
Δεν είχα τίποτα εντελώς, εκτός από μια ζακέτα από δέρμα ελαφιού, και κανέναν τρόπο να εξασφαλίσω τροφή. Ξεκίνησα στο μονοπάτι των Ινδιάνων, περπατώντας μερόνυχτα, και συντηρούμουν με ακρίδες, σαύρες, έντομα, ρίζες κι οτιδήποτε μπορούσα να βρω. Σχεδόν πέθανα από δίψα.
Αρκετά αναλυτικός είναι και στην περιγραφή των όσων του συνέβησαν μέχρι να μάθει τον τρόπο ζωής των Απάτσι. Μιλά για τα βασανιστήρια στα οποία τον υπέβαλαν, για την αγριότητα με την οποία του φέρθηκαν και για το πόσο δυσκολεύτηκε τις πρώτες μέρες μέχρι να καταλάβει τις συνήθειές τους. Δεν θα πω περισσότερα, τα βρήκα όλα πάρα πολύ ενδιαφέροντα και συνειδητοποίησα ότι ο τρόπος ζωής και τα ήθη των Απάτσι ήταν πολύ βίαια και απάνθρωπα. Μπορώ να πω ότι κάποιες περιγραφές συναγωνίζονται επάξια αυτές των αστυνομικών βιβλίων, μη σου πω ότι υπερτερούν κιόλας, αφού πρόκειται για αληθινά γεγονότα και δεν προέκυψαν από τη φαντασία του συγγραφέα.
Κλείνοντας να πω μια συμβουλή, αν θέλετε αγνοείστε την. Υπάρχουν δύο πρόλογοι. Τον δεύτερο διαβάστε τον κατευθείαν, τον πρώτο αν θέλετε αφήστε τον και διαβάστε τον στο τέλος – διαβάστε σίγουρα όμως τη σημείωση “8” που εξηγεί ποιοι είναι οι Ρέιντζερς, γιατί θα τους συναντήσετε σε πολλά σημεία της διήγησης. Λέει ωραία πράγματα μέσα, αλλά γράφει πολλά για την ιστορία του Χέρμαν που κατόπιν εορτής (αφού έχω τελειώσει το βιβλίο) κρίνω ότι θα προτιμούσα να μην τα ήξερα και να τα διάβαζα κατευθείαν από τη δική του αφήγηση. Μην τον παραλείψετε εντελώς όμως γιατί δίνει πληροφορίες για τη ζωή του Χέρμαν που δεν τις λέει ο ίδιος.
Περίληψη
Οι Ινδιάνοι και ο τρόπος ζωής τους. Η αληθινή ιστορία ενός αγοριού για τη ζωή του με τους Απάτσι!
Στις 16 Μαΐου 1870, ο εντεκάχρονος τότε Χέρμαν Λέμαν απήχθη κοντά στο σπίτι του από μία ομάδα Ινδιάνων. Παρά τις αντιξοότητες, κατάφερε να επιβιώσει και να ζήσει μαζί με τη φυλή των Απάτσι, και μετέπειτα των Κομάντσι, για εννέα ολόκληρα χρόνια. Μέσα από σκληρή εκπαίδευση, μετατράπηκε σε έναν φοβερό πολεμιστή που πολέμησε τους λευκούς και συμμετείχε σε μερικά από τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα της εποχής του. Η αυτοβιογραφία του, Εννέα Χρόνια με τους Ινδιάνους, έχει χαρακτηριστεί ως μία από τις καλύτερες αφηγήσεις αιχμαλωσίας που δημοσιεύτηκαν ποτέ στις ΗΠΑ. Μέσα από τα μάτια του Χέρμαν Λέμαν, ο αναγνώστης μαθαίνει για τον τρόπο ζωής και τις συνήθειες των ιθαγενών της Μεγάλης Πεδιάδας. Μαθαίνει επίσης για τις δυσκολίες και τους κινδύνους της καθημερινότητάς τους, αλλά και τις αμείλικτες μάχες τους ενάντια στον Λευκό Δυνάστη. Μία άλλη εποχή ζωντανεύει μέσα από τις προσωπικές δοκιμασίες ενός ξεχωριστού αγοριού, που κατέληξε να αγαπάει εξίσου τους δύο λαούς που συγκρούστηκαν βίαια στα εδάφη της αμερικανικής ηπείρου.
«Ήμουν περίπου έντεκα χρονών, ο Γουίλι είχε περάσει τα οκτώ και η Καρολάιν ήταν απλώς ένα κοριτσάκι. Καθίσαμε στο χωράφι για να παίξουμε, και το πρώτο πράγμα που ξέραμε ήταν ότι ήμασταν περικυκλωμένοι από Ινδιάνους Απάτσι. Όταν είδαμε τα απαίσια βαμμένα πρόσωπά τους, τρομάξαμε πολύ. Τον Γουίλι τον έπιασαν ακριβώς εκεί που καθόταν…»
Μια αληθινή ιστορία επιβίωσης, αφοσίωσης και δύναμης.
Η απίστευτη ιστορία ενός εντεκάχρονου αγοριού που αποκαλύπτει τη σύγκρουση μεταξύ των πολιτισμών και το αδάμαστο πνεύμα που μας ενώνει όλους.
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Εννέα Χρόνια με τους Ινδιάνους (Nine Years Among the Indians)
Συγγραφέας: Χέρμαν Λέμαν (Herman Lehmann)
Μετάφραση: Ευγενία Νιφόρα
Εκδοτικός: Πηγή
Σελίδες: 266
Έκδοση: Ιούνιος 2023
ISBN: 978-960-626-645-4
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
