Οι «Επικίνδυνες λέξεις» της συγγραφέως Φιλομήλας Λαπατά επανακυκλοφορούν έπειτα από δεκαπέντε χρόνια από τις Εκδόσεις Ψυχογιός. Πρώτη μου επαφή με τη συγγραφέα και μόνο θετικές είναι οι εντυπώσεις μου.
Προσωπική άποψη: Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη
Γνωρίζουμε τις αδερφές Κορωναίου, τη Μυρσίνη και την Αταλάντη. Είναι δίδυμες αδερφές, εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους. Αποτελούν τα δύο αντίθετα άκρα κι ας μοιάζουν σαν δύο σταγόνες νερό. Άσπρο και μαύρο. Μέρα και νύχτα. Φωτιά και Πάγος.
ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΛΕΞΗ: Οικογένειας
Λέξη που σημαίνει τη βεβαίωση ότι κάποιος είναι «οικογενής», γεννημένος σε ορισμένο οίκο, με το καθεστώς και τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτή την ιδιότητα.
Η εκπληκτική ομοιότητά τους τις βοηθάει να αλλάζουν συχνά θέση μεταξύ τους και να μπερδεύουν τους γύρω τους. Κάθε παράδεισος έχει το φίδι του, έτσι παρομοιάζει η Μυρσίνη την αδερφή της, Αταλάντη. Η μία είναι το Γιν και η άλλη το Γιανγκ. Και κάπου ανάμεσα στην έχθρα και τον πόλεμο, εμφανίζεται ο Παύλος, για να γίνει το μήλο της Έριδος.
Στο κατάφωτο σαλόνι του τετραώροφου, γεμάτο καλάθια με πολύπλοκες συνθέσεις λουλουδιών. Ανοίγονται δώρα και ρέουν οι σαμπάνιες. Κόβεται η τούρτα. Γίνονται προπόσεις για τα εκατό χρόνια της Αμαλίας Κορωναίου. Τη βραδιά συνοδεύει στο πιάνο ο Άρης Δοβλέτης. Ατμόσφαιρα εορταστική και χαρούμενη. Υπερβολικά χαρούμενη.
Πού βρίσκεται το λάθος σ’ αυτόν τον τέλειο οικογενειακό πίνακα;
Μίσος και αγάπη, οργή και φόβος. Ο αδερφικός ανταγωνισμός άρχιζε μ’ ένα μάλωμα, συνέχιζε μ’ ένα μαλλιοτράβηγμα, χειροδικίες, κι όσο περνούσαν τα χρόνια η φιλονικία τους μεγάλωνε, φέρνοντας καταστροφικές συνέπειες τόσο για τις δίδυμες όσο και για την οικογένεια και τους οικείους τους. Όποιος τύχαινε να μπει ανάμεσά τους, η κατάληξή του απέβαινε ολέθρια.
Τα κεφάλαια εναλλάσσονται μέσα από το πρίσμα των αφηγήσεων των δύο κοριτσιών, οι ανατροπές κρατούν τον αναγνώστη σε εγρήγορση, εξασφαλίζοντας μια συνεχόμενη ορμητική συναισθηματική φόρτιση.
Περίληψη: «…Οι λέξεις έχουν δύναμη. Οι λέξεις έχουν δική τους ζωή. Λέξεις μετρημένες, ημιτελείς, ξεκάρφωτες, επίμαχες, αδέσποτες. Λέξεις άτυχες, λυπητερές, ραγισμένες, σκόρπιες, μυγιάγγιχτες, ανυπόταχτες. Λέξεις φορτισμένες και απόκρυφες. Λέξεις ατσαλάκωτες και υπερβολικές. Λέξεις νοσηρές. Λέξεις επικίνδυνες. Οι λέξεις είναι αθώες, αλλά γίνονται επικίνδυνες όταν δεν έχουμε συμφιλιωθεί με τη σημασία τους…»
Οι δίδυμες Μυρσίνη και Αταλάντη Κορωναίου, όμοιες σαν δυο σταγόνες νερό, αλλά εντελώς ανόμοιες στον χαρακτήρα, διαλέγουν από μικρές τους ρόλους της καλής και της κακής κόρης, αντίστοιχα, και θυσιάζουν, με γρήγορες μαχαιριές στον βωμό του μίσους, την αδελφική τους αγάπη. Καθώς μεγαλώνουν, μπλέκονται σ’ έναν αγώνα αλληλοεξόντωσης, ο οποίος θα τις οδηγήσει σε ακραίες επιλογές ζωής και στην τραγωδία, μέχρι να συμφιλιωθούν με τη σημασία που έχουν οι επικίνδυνες λέξεις: οικογένεια, εξ αδιαιρέτου, ζήλια, γάμος, διαζύγιο, φυγή και συγγνώμη.
Ένα μυθιστόρημα για τον ρόλο της οικογένειας πάνω στο πεπρωμένο μας, τα όρια της αντοχής, τη χαμένη αθωότητα, τις μικρές και μεγάλες τραγωδίες της ζωής, την επιβίωσή μας από αυτές, και, πάνω απ’ όλα, τις απεριόριστες ποιότητες της ελπίδας, της αγάπης και της συγγνώμης.
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Επικίνδυνες λέξεις
Συγγραφέας: Φιλομήλα Λαπατά
ISBN: 978-618-01-4671-4
Σελίδες: 288
Ημερομηνία έκδοσης: 10/11/2022
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Επιμέλεια: Ζωή Τσούρα
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
