Η καρδιά στέκεται σιωπηλή κάτω από έναν ουρανό γεμάτο άστρα και το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να εύχεται. Το «Η καρδιά ευχήθηκε» με τράβηξε κάπως έτσι κοντά του από το πρώτο δευτερόλεπτο. Με μια ματιά στο εξώφυλλο, με μια βάρκα στη μέση της θάλασσας και γύρω αμέτρητα αστέρια, ένιωσα την προσμονή, την ελπίδα και τον φόβο να πλέκονται μαζί.
Προσωπική άποψη: Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη
Πρόκειται για μια ιστορία βαθιά ανθρώπινη και συγκινητική, βασισμένη στις μνήμες της ίδιας της Mượn Thị Văn από το ταξίδι της ως παιδί-πρόσφυγας από το Βιετνάμ. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ίκαρος. Η εικονογράφηση ανήκει στη Victo Ngai. Η μετάφραση στην Ελένη Κατσαμά. Απευθύνεται σε παιδιά άνω των 4 ετών.
Μια μάνα, ένα μικρό κορίτσι και η οικογένειά τους ξεκινούν ένα επικίνδυνο ταξίδι με βάρκα, αφήνοντας πίσω την πατρίδα τους και όλα όσα αγαπούν, με μοναδικό τους εφόδιο την ελπίδα και την ευχή για ένα καλύτερο αύριο.
Κάθε ευχή και μια ανάσα. Κάθε εικόνα και μια πληγή. Κάθε λέξη και μια ελπίδα.
Όσο οι σελίδες στο «Η καρδιά ευχήθηκε» ξεδιπλώνονται, το ταξίδι γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο, η αγωνία μεγαλώνει. Το σκοτάδι της νύχτας, η θάλασσα που αγριεύει, ο ήλιος που καίει, η βάρκα που μοιάζει μικρή μπροστά στην απεραντοσύνη του νερού. Η εικονογράφηση της Victo Ngai είναι αληθινή αποκάλυψη: κάθε σκηνή πλημμυρίζει με χρώματα και φως, με βλέμματα γεμάτα προσμονή και έναν κόμπο στο στομάχι. Ακόμα και όταν η αφήγηση επιλέγει τα πιο απλά λόγια, η εικόνα φέρνει μαζί της όλη τη φόρτιση που δεν χωρά σε λέξεις.
«Και ευχήθηκα… να μη χρειάζεται… να εύχομαι πια»…
Η λιτότητα της γραφής (μόνο 86 λέξεις!) αγγίζει κατευθείαν την ψυχή. Ελάχιστες φράσεις, πολύ έντονο συναίσθημα, μια δύναμη που βγαίνει μέσα από τις σιωπές. Είναι μια ιστορία που μπορεί να διαβαστεί από παιδιά, αλλά που δύσκολα αφήνει ασυγκίνητους και τους μεγάλους. Δεν ωραιοποιεί, ωστόσο κρατά το φως της ελπίδας αναμμένο, μέχρι το τέλος.
Είναι αδύνατο να μείνεις αμέτοχος. Δεν μπορείς να μη νιώσεις τον φόβο, την αγωνία, αλλά και την τεράστια αγάπη που χωρά σε μια βάρκα προσφύγων.
Το «Η καρδιά ευχήθηκε» δεν μένει απλώς στο προσωπικό βίωμα, αλλά απλώνει τα δίχτυα του σε κάθε παιδί, σε κάθε οικογένεια που αναγκάστηκε να αφήσει το σπίτι της, κυνηγώντας μια καλύτερη ζωή. Σ’ όσους βρέθηκαν ξαφνικά μετέωροι ανάμεσα σε δύο πατρίδες, σε όλους όσους χρειάστηκαν να πιστέψουν στη δύναμη της ευχής, γιατί δεν τους απέμεινε τίποτε άλλο.
Όταν όλα γίνονται ξένα, η καρδιά κρατά το νήμα της ελπίδας.
Το «Η καρδιά ευχήθηκε» είναι από τα σπάνια βιβλία που καταφέρνουν να μιλήσουν για τόσο δύσκολα θέματα με απλότητα, τρυφερότητα και αληθινή ποίηση. Με εικόνες που βρίθουν από ρωγμές και ένταση. Είναι ένα ξεχωριστό εργαλείο για εκπαιδευτικούς, γονείς και κάθε αναγνώστη που θέλει να ανοίξει διάλογο για το θέμα των προσφύγων, της απώλειας, της ελπίδας. Εγώ προσωπικά συγκλονίστηκα και θα το πρότεινα ανεπιφύλακτα σε κάθε οικογένεια.
Κλείνοντας, το «Η καρδιά ευχήθηκε» είναι μια ιστορία για τη δύναμη της αγάπης, για την ανάγκη να κρατηθούμε ζωντανοί μέσα στις καταιγίδες και για τη στιγμή που η ευχή γίνεται πράξη.
Ένα σπουδαίο βιβλίο που παρακινεί τα παιδιά όχι μόνο να σκεφτούν τι είναι η προσφυγιά, αλλά και τη σημασία να ζουν όλοι οι άνθρωποι σε έναν κόσμο ασφαλέστερο, δικαιότερο, ομορφότερο. Θα βρείτε απαντήσεις ή μόνο καινούριες ερωτήσεις; Ή μήπως κάποιες ιστορίες αρκεί να τις αγγίξεις για να θυμηθείς τι σημαίνει να έχεις καρδιά;
Περίληψη: Εάν έπρεπε να εγκαταλείψεις τα πάντα και να ταξιδέψεις με μια βάρκα
σε τρικυμισμένη θάλασσα γυρεύοντας ένα ασφαλές λιμάνι… Τι θα ευχόσουν;
Μες στη νύχτα, μια οικογένεια μαζεύει βιαστικά όσα πράγματα μπορεί να μεταφέρει,
αφήνει πίσω της μια ολόκληρη ζωή και ξεκινά ένα επικίνδυνο ταξίδι σε άγνωστο μέρος.
Και η καρδιά ευχήθηκε, σε αυτό το συγκινητικό ταξίδι υπομονής και επιμονής, συντροφικότητας και ελπίδας.
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Η καρδιά ευχήθηκε
Συγγραφέας: Mượn Thị Văn
Εκδόσεις: Ίκαρος
Μετάφραση: Ελένη Κατσαμά
ISBN: 978-960-572-684-3
Σελίδες: 40
Έτος έκδοσης: 13/01/2025
Εικονογράφος: Victo Ngai
Επιμέλεια: Ζωή Τσούρα
Δημιουργία κεντρικής εικόνας: Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
