Η συγγραφή είναι ένα ταξίδι χωρίς τέλος! Ξεκίνησα να γράφω χωρίς να ξέρω πού πάω. Ένα κενό έγγραφο, μια ιδέα στο μυαλό, λέξεις που δεν ήξερα αν είχαν νόημα. Αν υπάρχει κάτι που έμαθα σε αυτή τη διαδρομή, είναι πως η συγγραφή δεν είναι προορισμός. Είναι μια συνεχής εξερεύνηση, ένα ταξίδι που σε αλλάζει.
Γράφει η Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη
Το πρώτο πράγμα που με βοήθησε ήταν το διάβασμα. Και δεν εννοώ απλά να ξεφυλλίζω σελίδες, αλλά να διαβάζω με προσοχή. Να βλέπω πώς ένας συγγραφέας παίζει με τις λέξεις, πώς σε κάνει να νιώσεις κάτι, πώς ένας διάλογος μπορεί να χτυπήσει κατευθείαν στην καρδιά. Όσο περισσότερο διάβαζα, τόσο καλύτερα καταλάβαινα τι ήθελα να πω. Δεν ήταν μόνο οι ιστορίες, ήταν η τεχνική, η ατμόσφαιρα, η αίσθηση ότι κάποιος μιλούσε μέσα από τις σελίδες.
Μετά ήρθε το γράψιμο. Όχι όταν είχα έμπνευση, αλλά κάθε μέρα. Ακόμα κι όταν ένιωθα πως δεν έβγαινε τίποτα καλό. Γιατί η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν γράφει τέλεια από την αρχή. Οι περισσότερες λέξεις που θα βγουν είναι χάλια. Και αυτό είναι εντάξει. Το θέμα είναι να τις αφήσεις να βγουν, να μην τις λογοκρίνεις πριν καν τις δεις στο χαρτί.
Και μετά το δύσκολο κομμάτι: να δείξω τη δουλειά μου. Η πρώτη φορά ήταν τρομακτική. Το στομάχι κόμπος. «Κι αν δεν αρέσει; Κι αν δεν είμαι αρκετά καλή;» Αλλά η αλήθεια είναι πως δεν θα γίνεις ποτέ καλύτερος αν φοβάσαι να σε διαβάσουν. Και το πιο παράξενο; Όταν κάποιος ένιωσε κάτι από τις λέξεις μου, κατάλαβα γιατί γράφω.
Δεν υπάρχει «φτάνω στον στόχο μου» στη συγγραφή. Υπάρχει μόνο το επόμενο κείμενο, η επόμενη ιστορία. Και όσο συνεχίζω να γράφω, ξέρω πως πάντα θα ανακαλύπτω κάτι καινούργιο. Και αυτό μου αρκεί. Γιατί η συγγραφή δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα, αλλά όλη η διαδικασία που σε κάνει να βλέπεις τον κόσμο διαφορετικά. Η συγγραφή είναι ένα ταξίδι χωρίς τέλος!
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
