Έχω διαβάσει όλα σχεδόν τα βιβλία της συγγραφέως Γεωργίας Δεμίρη. Ήταν η καλύτερη επιλογή σε περιόδους δύσκολες. Μια καλή, απολαυστική συντροφιά. Με πολύ θετική διάθεση, ξεκίνησα να διαβάζω και το τελευταίο της βιβλίο «Καλύτερα δε γίνεται;» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Υδροπλάνο. Αλλά στην πορεία, μια απογοήτευση με κατέκλυσε.
Προσωπική άποψη: Αγγελίνα Παπαθανασίου
Η ηρωίδα του βιβλίου της, η Σαββίνα, εργάζεται ως νοσηλεύτρια σε ογκολογικό νοσοκομείο. Φροντίζει και συμπαραστέκεται με όλες τις δυνάμεις της στους ασθενείς της. Η δουλειά της είναι κάτι που την ευχαριστεί παρά τις καθημερινές δυσκολίες που αντιμετωπίζει.
Η Μαραμένου είχε μεταστατικό καρκίνο τραχήλου της μήτρας, όλες τις παθήσεις που σχετίζονταν με το γήρας και εκρηκτικό ταπεραμέντο νεαρής και δυναμικής κοπέλας. Ο λόγος που την είχαμε βαπτίσει Φούρκα ήταν γιατί ήταν διαρκώς μέσα στα διαόλια αλλά και για τις κακίες που εκτόξευε προς όλες τις κατευθύνσεις.
Η οικονομική κρίση αναγκάζει τη Σαββίνα να αφήσει το σπίτι που είχε νοικιάσει και να επιστρέψει στο πατρικό της και στο τοξικό περιβάλλον που επικρατεί εκεί, αφού οι δικοί της καυγαδίζουν συνεχώς.
Η ψυχική κατάσταση της Σαββίνας δεν είναι πολύ καλή. Μετά τον πνιγμό της μικρής της αδελφής σε πισίνα νιώθει ενοχές, αφού η ίδια η μητέρα της την κατηγορεί για τον χαμό της αδελφής της. Ακολουθεί θεραπεία με αντικαταθλιπτικά και κάνει επισκέψεις σε ψυχαναλυτές και ψυχολόγους.
Αυτό που της έχει γίνει έμμονη ιδέα, είναι να μάθει αν υπάρχει μετά θάνατον ζωή. Για να το ανακαλύψει πηγαίνει σε υπνωτιστές, μέντιουμ, παρέα με κάποιους άλλους εμμονικούς σαν κι εκείνη.
Η συγγραφέας, προφανώς για να ελαφρύνει το βαρύ κλίμα του ογκολογικού νοσοκομείου και να χαλαρώσει τους αναγνώστες της, επέλεξε να εισάγει στην ιστορία της ήρωες με διάφορους «ψυχαναγκασμούς», οι οποίοι αποτελούν τους δευτεραγωνιστές που την πλαισιώνουν. Δυστυχώς όμως η επινόηση όλων αυτών των «προβληματικών» ηρώων και οι συνεχείς παρουσιάσεις τους μέσα στο κείμενο, δεν καταφέρνουν να αποφορτίσουν την ατμόσφαιρα για τον αναγνώστη, αλλά αντιθέτως του προκαλούν κόπωση.
«Μήσου, μήσου, μήσου. Ονομάζομαι Τζόρτζια Χέρτζ, δηλαδή αυτό είναι το καλλιτεχνικό μου ψευδώνυμο, διότι θα προτιμούσα να μην αποκαλύψω την πραγματική μου ταυτότητα. Μήσου, μήσου, μήσου. Είμαι γκράφιτι άρτιστ και σχεδιάστρια μόδας και πάσχω από μείζονα αγχώδη διαταραχή σε συνδυασμό με ιδεοληπτικό ψυχαναγκασμό. Μήσου, μήσου, μήσου.
Μπορεί να μην είναι ένα θέμα πρωτότυπο η ιστορία που περιγράφει, αλλά αν απουσίαζαν ή περιορίζονταν αυτά τα «κωμικά στοιχεία» που δεν εξυπηρετούν κανένα σκοπό στην εξέλιξη της ιστορίας, θα μπορούσε το βιβλίο να διαβαστεί με περισσότερο ενδιαφέρον.
Σίγουρα όμως είναι μια ιστορία που μας υπενθυμίζει ότι η ζωή είναι ένα πολύτιμο δώρο και οφείλουμε να τη ζήσουμε σύμφωνα με τα δικά μας θέλω, για να μη μετανιώσουμε για τα όνειρά μας που δεν πραγματοποιήθηκαν.
Περίληψη Καλύτερα δε γίνεται;: Η Σαββίνα είναι νοσηλεύτρια σε ογκολογική κλινική και αγαπάει πολύ τη δουλειά της, παρότι θλίβεται και στρεσάρεται συχνά, ειδικά όταν βλέπει νέους ανθρώπους να «φεύγουν» νικημένοι από τον καρκίνο. Ωστόσο, είναι ταγμένη στο επάγγελμά της με πάθος. Για κακή της τύχη ανήκει στη γενιά, που λόγω κρίσης, αναγκάστηκε να επιστρέψει στο πατρικό της, γεγονός που της προκαλεί μεγάλη δυσφορία, όχι μόνο γιατί οι γονείς της τσακώνονται νυχθημερόν, αλλά και γιατί η σχέση με τη μητέρα της είναι γεμάτη ένταση. Παράλληλα, νιώθει μεγάλη μοναξιά, όχι μόνο γιατί δεν έχει κάποια ερωτική σχέση, αλλά γιατί η καλύτερή της φίλη έχει μεταναστεύσει στον
Καναδά και επικοινωνεί μαζί της μόνο μέσω μέιλ.
Για να ξεχάσει τα προβλήματά της και για να κάνει την πλάκα της, συμμετέχει σ’ ένα διαδικτυακό φόρουμ, όπου διάφοροι απίθανοι τύποι προσπαθούν να επικοινωνήσουν με πνεύματα, για να διαπιστώσουν αν υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο. Ώσπου στη ζωή της μπαίνει ο έρωτας και για πρώτη φορά νιώθει ευτυχισμένη. Και τότε, ξαφνικά, όλα ανατρέπονται και εκείνη καλείται να δώσει τη μεγαλύτερη μάχη της ζωής της.
Αφιερωμένο με άπειρη αγάπη στην αδελφή μου, Σταματίνα Δεμίρη, ογκολόγο-παθολόγο, αληθινή μαχήτρια της ζωής και υπέροχο άνθρωπο. Επίσης, είναι αφιερωμένο με άπειρο σεβασμό σε όλες τις νοσηλεύτριες και τους νοσηλευτές των Δημόσιων Νοσοκομείων, σ’ αυτούς τους αφανείς ήρωες, που παλεύουν νυχθημερόν και με αυταπάρνηση, δίνοντας απλόχερα στοργή και φροντίδα στους ασθενείς που τόσο τις έχουν ανάγκη. Η προσφορά τους είναι πραγματικά ανεκτίμητη.
Στοιχεία Βιβλίου
Τίτλος: Καλύτερα δε γίνεται;
Συγγραφέας: Γεωργία Δεμίρη
Εκδόσεις: Υδροπλάνο
ΙSBN: 978-618-5556-03-7
Ημ. Έκδοσης: 12/2020
Επιμέλεια: Ζωή Τσούρα
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
