Ένα βράδυ που το κρασί είχε τελειώσει και το Netflix δεν είχε κάτι αξιόλογο να δω, αποφάσισα να διαβάσω ένα ηλεκτρονικό βιβλίο. Ο «Κόσμος από τραπουλόχαρτα» της Νικολέττας Κυρίδη που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Carmela’s Books, με τράβηξε με τον τίτλο του.
Προσωπική άποψη: Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη
Μου έδινε την αίσθηση του ρίσκου και της ανατροπής κι εγώ πάντα γοητεύομαι από ιστορίες όπου τίποτα δεν κάθεται σταθερά, όπου οι άνθρωποι χτίζουν όνειρα πάνω σε αβέβαια θεμέλια. Κάπως έτσι ξεκινάει κι η δική μου αναγνωστική εμπειρία, με τη Μελίνα να γίνεται η σύντροφός μου σ’ ένα ταξίδι που με έκανε να κρατώ την αναπνοή μου σε κάθε γύρισμα της σελίδας.
Σ’ έναν κόσμο γεμάτο υποσχέσεις, μια λέξη αρκεί για να γκρεμίσει τα πάντα.
Η Μελίνα, λοιπόν. Ένα κορίτσι που γνωρίζει από μικρή τι πάει να πει απώλεια και κενό. Ο πατέρας της, ο Φίλιππος, της ανοίγει δρόμους, τη στηρίζει, γίνεται το στήριγμά της όταν ο κόσμος αλλάζει βίαια στα δέκα της. Μπροστά στα πλούτη, στις σπουδές, στις εύκολες λύσεις, πάντα λείπει κάτι. Ένα ΠΑΘΟΣ. Αυτό το κάτι δεν το δίνουν οι γύρω, δεν γεμίζει ούτε με φιλίες ούτε με τακτοποιημένα προγράμματα. Στον «Κόσμο από τραπουλόχαρτα», η συγγραφέας πλάθει μια ηρωίδα που, ακόμα και στα πιο ασφαλή της χρόνια, διψάει για το «παραπάνω». Κάπου εκεί εμφανίζεται ο Μάνος, ένα αγόρι που έχει την τάση να ταράζει τα νερά, να γκρεμίζει ό,τι θεωρεί δεδομένο.
Το πάθος δεν αρκείται στο «λίγο». Ζητάει τα πάντα ή τίποτα.
Όσο ξετυλίγεται η ιστορία, διαβάζω και νιώθω το πάθος να σιγοκαίει. Ο Μάνος δεν χαρίζεται. Έρχεται και φεύγει, αγαπάει και πονάει, κρατάει τη Μελίνα σε μια μόνιμη ταλάντωση ανάμεσα στη βεβαιότητα και το απόλυτο κενό. Τη μία της χαρίζει τον ουρανό, την άλλη της τραβάει το χαλί κάτω από τα πόδια. Πόσες φορές μπορεί να αντέξει κανείς να ζει έτσι; Ο «Κόσμος από τραπουλόχαρτα» με οδηγεί σε ερωτήματα για το πού σταματάει ο έρωτας και πού αρχίζει η καταστροφή. Γιατί η Μελίνα παλεύει ανάμεσα στο να σωθεί και να χαθεί μέσα σε αυτή την ένταση, που πότε μοιάζει με σωτηρία και πότε με κόλαση.
Κι όμως, ποιος μπορεί να αντισταθεί σ’ ένα συναίσθημα που ξεπερνά τον φόβο;
Δεν είναι μόνο ο έρωτας εδώ κι αυτό το κρατώ δυνατά. Η Νικολέττα Κυρίδη δεν γράφει απλά μια ακόμη ερωτική ιστορία. Χτίζει έναν κόσμο που στηρίζεται σε ψέματα, σε μυστικά, σε αλήθειες που δεν αντέχουν το φως της μέρας. Μια μέρα όλα γκρεμίζονται σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Ό,τι η Μελίνα πίστευε για τη ζωή της διαλύεται. Άνθρωποι που αγάπησε και εμπιστεύτηκε αλλάζουν πρόσωπο, μαθαίνει πως τίποτα δεν ήταν όπως φαινόταν. Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα πως το βιβλίο δεν μιλάει μόνο για το πάθος ή τη ρομαντική ένταση, αλλά για τη δύναμη να σταθείς στα πόδια σου όταν όλα χάνονται. Περιπέτεια κι εκδίκηση, αγάπη κι έρωτας, πάθος κι ανατροπές.
Όταν δεν υπάρχει τίποτα να κρατηθείς, τότε μαθαίνεις ποιος είσαι.
Σε κάθε σελίδα, βρίσκω μια αγωνία, μια σπίθα, μια ανατροπή. Το βιβλίο με έκανε να αφήνω την πραγματικότητα στην άκρη, να χάνω τον χρόνο. Πολλές φορές έπιανα τον εαυτό μου να γυρίζει πίσω, να διαβάζω πάλι σκηνές όπου το πάθος και η αλήθεια συγκρούονται. Η γραφή της Κυρίδη λειτουργεί σαν καθρέφτης των χαρακτήρων της – τίποτα δεν είναι υπερβολικά «καλό» ή «κακό». Όλα κυλούν σε μια ρευστή πραγματικότητα, όπου ακόμα και το happy end μοιάζει κερδισμένο με πόνο και σθένος.
Η ζωή παίζεται σε τράπουλα που ποτέ δεν ξέρεις ποιο χαρτί θα τραβήξεις.
Ένα από τα πιο δυνατά στοιχεία του «Κόσμος από τραπουλόχαρτα» είναι η σχέση της Μελίνας με τους γύρω της. Ο δεσμός με τον πατέρα, η φιλία με τη Δανάη, οι προδοσίες, οι ελπίδες που χάνονται και ξαναγεννιούνται. Η συγγραφέας μ’ έκανε να βλέπω τις σχέσεις να δοκιμάζονται, να σπάνε, να χτίζονται ξανά πάνω σε ερείπια. Δεν μιλάμε για μια «εύκολη» ιστορία – μιλάμε για ένα ταξίδι γεμάτο λάθη, πάθη, συγχώρεση. Αυτό που κρατώ είναι πως κάθε ήρωας της Κυρίδη δίνει τον δικό του αγώνα να βρει γη να πατήσει όταν όλα τριγύρω μοιάζουν ψεύτικα.
Στις ανατροπές, εκεί κρύβεται το πραγματικό πρόσωπο της αγάπης και της δύναμης.
Φτάνοντας στο τέλος, μπορώ να πω ότι ο «Κόσμος από τραπουλόχαρτα» με ταρακούνησε. Μου θύμισε πως ακόμα κι όταν όλα μοιάζουν να καταρρέουν, υπάρχει μέσα μας μια δύναμη που επιμένει. Ναι, διαβάζω ερωτική λογοτεχνία για να ξεφύγω, αλλά εδώ ένιωσα πως αγγίζω αλήθειες βαθύτερες. Η συγγραφέας δεν διστάζει να βάλει τους ήρωές της να χαθούν για να ξαναβρούν τον εαυτό τους, να αφεθούν για να ξανασταθούν. Αν ψάχνεις ένα βιβλίο που θα σε κρατήσει ξάγρυπνο, αυτό εδώ θα σου θυμίσει πως η ελπίδα ανθίζει και στο απόλυτο σκοτάδι.
Ακόμα και στα συντρίμμια, το φως βρίσκει πάντα χαραμάδα να μπει.
Αυτό το ταξίδι στον «Κόσμο από τραπουλόχαρτα» το συστήνω σε όσους θέλουν να χαθούν, να συγκινηθούν, να θυμηθούν πως η ζωή δεν στηρίζεται σε βεβαιότητες. Και αν με ρωτήσεις τι μου έμεινε, θα σου πω: πως τελικά, ό,τι κι αν χάσεις, ο μόνος άσος που μετράει είναι η αλήθεια σου.
Περίληψη: Σ’ έναν κόσμο από ψέματα, μόνο η αλήθεια μπορεί να χτίσει το μέλλον της. Τι κάνεις όταν ότι γνώριζες για αλήθεια γκρεμίζεται σαν πύργος από τραπουλόχαρτα; Τι κάνεις όταν δεν υπάρχει κομμάτι στέρεας γης για να πατήσεις; Μπορείς να ξανασταθείς όρθιος ή χρειάζεσαι κάποιον να σε σώσει; Οι ήρωες αυτού του βιβλίου θα μάθουν με σκληρό τρόπο στην ζωή τους πώς να επιβιώνουν όταν το μηδέν βρίσκεται επίπεδα πιο πάνω. Ένα βιβλίο για την ανθρώπινη δύναμη, για την δύναμη του μίσους που θρέφει τις ψυχές μας, αλλά και της αγάπης που μας βοηθάει να αποδεχόμαστε και να προχωράμε μπροστά. Μας μαθαίνει την αξία της συν-χώρεσης, της πραγματικότητας δηλαδή που χωράει την αλήθεια μας και την αλήθεια του άλλου. Το ωραιότερο μάθημα όμως το παίρνουμε, βλέποντας πως πάντα, όσο χαμηλά κι αν είμαστε, ακόμα και στο πιο βαθύ σκοτάδι υπάρχει αυτή η μικρή ακτίνα φωτός ή ο από μηχανής Θεός για να μας δείξει πως υπάρχει ακόμα ελπίδα.
Στοιχεία βιβλίου

Τίτλος: Κόσμος από τραπουλόχαρτα
Συγγραφέας: Νικολέττα Κυρίδη
Εκδόσεις: Carmela’s Books
ISBN: 978-618-5851-49-1
Σελίδες: 566
Έτος έκδοσης: 2025
Επιμέλεια: Ζωή Τσούρα
Δημιουργία κεντρικής εικόνας: Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ