Στη σημερινή συνέντευξη στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών φιλοξενείται ο Χρόνης Μουτίδης, με αφορμή την κυκλοφορία της ποιητικής του συλλογής «Πριν γίνουμε λέξεις» από τις Εκδόσεις Γραφή.
Συνέντευξη
Ρωτάει η Αγγελίνα Παπαθανασίου
Ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη που μας παραχωρείτε. Συστήνεστε στο αναγνωστικό κοινό με το βιβλίο σας «Πριν γίνουμε λέξεις», που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Γραφή. Πώς προέκυψε η συγγραφή στη ζωή σας; Ήρθε τυχαία ή ήταν ένα όνειρο ζωής που έγινε πραγματικότητα;
XΡ.Μ. Δεν μεγάλωσα λέγοντας «θέλω να γίνω συγγραφέας». Απλώς κάποια στιγμή άρχισα να κρατάω σημειώσεις και… δεν σταμάτησαν. Το βιβλίο προέκυψε λίγο όπως προκύπτουν οι σημαντικές στιγμές: ήσυχα, απροσδόκητα και χωρίς να το έχω προγραμματίσει.
Η συλλογή σας αποτελείται από δεκατρία ποιήματα. Γράφτηκαν κάποια συγκεκριμένη χρονική περίοδο ή υπήρχαν για χρόνια σε αρχείο του υπολογιστή σας και κάνατε κάποια επιλογή;
ΧΡ. Μ. Γράφτηκαν σταδιακά, μέσα σε περίπου δύο χρόνια. Όχι με στόχο να συγκροτήσουν συλλογή, αλλά όσο περνούσε ο καιρός άρχισε να φαίνεται ένα νήμα ανάμεσά τους. Ένα αίσθημα, ένας κύκλος που άνοιγε, προχωρούσε, αλλά δεν έκλεινε ποτέ. Όταν το είδα αυτό, απλώς το ακολούθησα. Υπήρχαν και άλλα κείμενα που θα μπορούσαν να ενταχθούν, όμως επέλεξα αυτά τα δεκατρία γιατί ένιωθα ότι φέρουν μια συνοχή και προσφέρουν ένα ολοκληρωμένο αποτέλεσμα με ένα ενιαίο ύφος.
Στα ποιήματά σας ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται ότι παρατηρείτε με προσοχή όσα συμβαίνουν γύρω σας καθημερινά. Πηγή έμπνευσης για σας μπορεί να γίνει το οτιδήποτε;
ΧΡ. Μ. Νομίζω πως η έμπνευση κρύβεται στα πιο απλά πράγματα. Δεν χρειάζεται πάντα κάτι μεγάλο, συχνά το φαινομενικά μικρό φαντάζει πιο αληθινό στα μάτια μου. Και πολλές φορές αυτά τα «μικρά» έχουν στην πραγματικότητα τεράστιο βάθος, σαν παγόβουνα, όπου η επιφάνεια δείχνει λίγα, αλλά από κάτω υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος. Πιστεύω πως όλα έχουν ποίηση μέσα τους, αρκεί να σταθείς για λίγο και να τα κοιτάξεις με προσοχή.
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για έναν νέο συγγραφέα/ποιητή να βρει εκδοτική στέγη για τα κείμενα ή τα ποιήματά του;
ΧΡ.Μ. Θα έλεγα ότι θέλει χρόνο, υπομονή και πίστη σε αυτό που έχεις γράψει. Υπάρχουν αναμονές, αμφιβολίες και αρκετές πόρτες που δεν ανοίγουν αμέσως και αυτό είναι φυσιολογικό. Στην περίπτωσή μου, βρήκα μια ωραία συνεργασία με τις Εκδόσεις Γραφή, οι οποίες μου έδωσαν χώρο και ελευθερία. Αλλά χρειάστηκε πρώτα να πω: «ας το δοκιμάσω».
Έχουν προγραμματιστεί μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα παρουσιάσεις της ποιητικής σας συλλογής;
ΧΡ. Μ. Ναι, η πρώτη παρουσίαση θα γίνει στη Δράμα, στις 15 Νοεμβρίου, στο Ίδρυμα «Αιμίλιος Θεοχάρη Καλαϊτζίδης». Είναι σημαντικό για μένα να ξεκινήσω από εκεί, από τον τόπο όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα, και ακόμα πιο όμορφο το ότι σε αυτή τη βραδιά θα είναι μαζί μου και ο αδερφός μου, ο οποίος θα συμμετέχει στην παρουσίαση. Και ποιος ξέρει; Ίσως, από εκεί, το βιβλίο να ταξιδέψει κι αλλού.
Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια;
ΧΡ.Μ. Συνεχίζω να γράφω, χωρίς να βάζω χρονοδιάγραμμα ή πίεση. Αν κάτι ξανασυγκροτηθεί με φυσικό τρόπο, θα το αφήσω να πάει όπου θέλει. Προς το παρόν, προσπαθώ απλώς να είμαι παρών στις στιγμές από τις οποίες γεννιούνται οι λέξεις.
Λίγο πριν ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη, θα θέλατε να μοιραστείτε κάτι με τους αναγνώστες μας;
ΧΡ.Μ. Ας μην υποτιμούμε τις μικρές στιγμές. Συχνά εκεί κρύβεται η ουσία. Ένα βλέμμα, μια λεπτομέρεια, μια σιωπή που μοιραζόμαστε. Και αν κάτι μας συγκινήσει, όσο μικρό κι αν μοιάζει, αξίζει να το κρατήσουμε. Μερικές φορές, αυτό αρκεί για να γίνει μια ολόκληρη ιστορία από μόνο του.
Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας.
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
