Το «Σχεδόν λευκή», το νέο ιστορικό μυθιστόρημα της συγγραφέως Ιφιγένειας Τέκου, μας ταξιδεύει στην όμορφη Mαύρη Ήπειρο, την Αφρική. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.
Προσωπική άποψη: Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη
Της μικρής Μπάι, απ’ όταν θυμάται τον εαυτό της, οι γονείς ήταν ο ένας προέκταση του άλλου. Η αγάπη ήταν διάχυτη στον αέρα. Η Μπάι ήταν ευτυχισμένη, αλλά ήθελε ένα αδερφάκι. Ζητούσε επίμονα από τη μητέρα της να της χαρίσει ένα. Όταν εκείνη μένει επιτέλους έγκυος, όλα κυλούν ομαλά, ώσπου σε μια άτυχη στιγμή η μητέρα της ασθενεί και δεν καταφέρνει να συνέλθει. Έτσι η Μπάι χάνει τη μητέρα της και το αγέννητο αδερφάκι της στην τρυφερή ηλικία των εννέα ετών.
Τίποτε άλλο δε θεωρούσε ο Κέντι μεγαλύτερη συμφορά από το να τον απαρνηθεί η Νέντα διώχνοντάς τον από το κρεβάτι τους. Δεν του είχε φερθεί ποτέ τόσο απάνθρωπα, δεν το είχε καν σκεφτεί, από όσο γνώριζε, όμως δε χρειαζόταν να γευτεί την απόρριψή της για να αποφασίσει να μην το ρισκάρει. Αν τον ρωτούσες γιατί αγαπούσε τη Νέντα τόσο πολύ, σε σημείο που η λατρεία του ξεπερνούσε ακόμα και τα όρια της λογικής, τα οποία ο ίδιος ανέκαθεν υποστήριζε ότι πρέπει να τηρούμε ευλαβικά, έπαιρνες πάντα την ίδια απάντηση: «Με τη Νέντα είμαστε μαζί από παιδιά. Είμαστε σαν ένα. Ό, τι αυτή κι εγώ. Ό, τι εγώ κι αυτή».
Γίνεται απόμακρη και δύστροπη, θυμώνει με τον πατέρα της, κλείνεται στον εαυτό της, γίνεται μοναχική, δεν παίζει με τα υπόλοιπα παιδιά και δεν αργούν να τη βάλουν στο περιθώριο. Έτσι, δημιουργεί μια φανταστική φίλη και της δίνει το όνομα Νοματέμπα, το όνομα που είχε δώσει η μητέρα της στο μωρό.
Η σφιχτή και τρυφερή αγκαλιά του πατέρα της εκτός από μια παροδική αίσθηση ανακούφισης και παρηγοριάς δεν κατόρθωσε να την προστατεύσει από όλα εκείνα τα δυσάρεστα συναισθήματα που την περικύκλωσαν τις αμέσως επόμενες ημέρες. Οι σκέψεις που έκανε καθημερινά, ασύμμετρες σε σχέση με την ηλικία της, κόντευαν να την τρελάνουν και δεν είχε κανέναν να τις μοιραστεί μαζί του καθώς ο Κέντι έδειχνε τελείως χαμένος στον δικό του μικρόκοσμο αιώνιας θλίψης.
Μοναδική της διέξοδος το σχολείο. Εκεί στρέφει τη σκέψη της και όλο τον καταπιεσμένο θυμό της. Ονειρεύεται να διαπρέψει, ώστε κάποια μέρα να πολεμήσει την αδικία.
Όταν ο πατέρας της ξαναπαντρεύεται, η δεύτερη σύζυγος, πονηρή και καπάτσα, κάνει ό,τι μπορεί ώστε να υπονομεύσει την πρόγονή της, τη διαβάλλει σε όλους και κυρίως στον άντρα της. Το προβληματικό παιδί πρέπει να απομακρυνθεί, και χρησιμοποιώντας κάθε τέχνασμα, καταφέρνει να διώξει την Μπάι μακριά σε κάποιους συγγενείς της. Η Μπάι αναγκάζεται να αποχωριστεί το χωριό και τον πατέρα της. Καθώς είναι έξυπνη, αντιλαμβάνεται τι γίνεται γύρω της.
Στο νέο της σπίτι οι συνθήκες είναι δύσκολες. Δουλεύει όλη μέρα, ώσπου, έναν χρόνο μετά, την πουλάνε για νύφη σε μια πλούσια οικογένεια όπου ο άντρας της είναι ένα μικρό παιδί. Τα περιθώρια στενεύουν όταν δεν καταφέρνει να φέρει τους απογόνους που η οικογένεια αποζητά, και το σκάει όταν ένα βράδυ ο πεθερός της τής κάνει μια χυδαία πρόταση. Για άλλη μια φορά η Μπάι βρίσκεται κατατρεγμένη στους δρόμους με μόνο στήριγμα τη φανταστική της φίλη.
H Μπάι θα βρει καταφύγιο σε μια ξένη πόλη, και κοντά στην άγνωστη Αμίνα, για πρώτη φορά θα νιώσει τη ζεστασιά και την αγάπη, ενώ η Αμίνα θα βρει την κόρη που δεν απέκτησε ποτέ. Στη μικρή τους ετερόκλητη οικογένεια θα προστεθεί και ο Ίμου.
Όταν η Μπάι νιώσει την καρδιά της να χτυπάει για τον όμορφο Βάγια, ξεχνώντας καθετί που τους χωρίζει, δέχεται την πρόταση γάμου που της κάνει. Κι ενώ όλα βαίνουν καλώς, ο θείος του Βάγια μπαίνει ανάμεσά τους και με πρόφαση τον φυλετικό διαχωρισμό -εκείνος λευκός κι εκείνη μαύρη-, πως κανείς δεν θα τη δεχθεί στον κύκλο τους και θα έχουν τον Βάγια στο περιθώριο, τους χωρίζει.
Εννιά μήνες μετά, η Μπάι γεννάει ένα κορίτσι με δέρμα σχεδόν λευκό. Ένα κορίτσι που το ονόμασε Ελπίδα. Θα καταφέρει να επιβιώσει η Ελπίδα σ’ έναν άνισο κόσμο;
Στο «Σχεδόν λευκή» οι περιγραφές είναι τόσο γλαφυρές. Οι λύπες και οι χαρές της Μπάι και της Ελπίδας έγιναν και δικές μου. Η ιστορία με άγγιξε πολύ, καθώς κανείς δεν ξέρει πόσα αποθέματα θάρρους κρύβει ένας άνθρωπος μέσα του για να ξεπεράσει οποιαδήποτε κακουχία.
Βίωσα τις τραγικές συνθήκες που πέρασε η Μπάι αλλά και η Ελπίδα σ’ έναν κόσμο άνισο. Κοινωνικά εγκλήματα όπου το χρώμα δέρματος διαχώριζε τους ανθρώπους. Το «Σχεδόν λευκή» πρόκειται για ένα εξαιρετικό, καλογραμμένο και προσεγμένο μυθιστόρημα που αποδίδει πλήρως την εποχή στην οποία αναφέρεται, αλλά και ταυτόχρονα μας γνωρίζει δύο πρωταγωνίστριες -μητέρα και κόρη- που προσωπικά αγάπησα και θαύμασα πολύ!
Το «Σχεδόν λευκή» είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα, εμπλουτισμένο με πληροφορίες που αφορούν την περίοδο της αφρικανικής ιστορίας του 1936, με σημαντικά ιστορικά γεγονότα πλεγμένα με την πένα της Ιφιγένειας Τέκου.
Το «Σχεδόν λευκή» κατάφερε να μου μεταφέρει το άσχημο και εμπόλεμο κλίμα της εποχής του Απαρτχάιντ, της κοινωνικής ανισότητας και των φυλετικών διακρίσεων. Τότε που το χρώμα του δέρματος καθόριζε την καταγωγή του καθενός αλλά και τον τρόπο συμπεριφοράς απέναντί του.
Περίληψη: ΝΟΤΙΑ ΑΦΡΙΚΗ 1936. Όταν η μητέρα της εννιάχρονης Μπάι πεθαίνει ξαφνικά, τα πάντα στη ζωή της ανατρέπονται και τα όνειρά της διαλύονται. Μοναδική της συντροφιά καθώς μεγαλώνει, η φίλη της, Νοματέμπα, δημιούργημα της φαντασίας και της απελπισίας της. Μαζί της αντιμετωπίζει τις προκλήσεις που προκύπτουν πολεμώντας το απαρτχάιντ, τις κοινωνικές ανισότητες και τις φυλετικές διακρίσεις και χαράζει μια δύσκολη πορεία διεκδικώντας μια θέση στη ζωή και στον έρωτα.
Αρκετά χρόνια αργότερα, στην πόλη Σάρπβιλ, γεννιέται η Ελπίδα, καρπός ενός μεγάλου, αλλά καταδικασμένου έρωτα. Η συνειδητοποίηση της διαφορετικότητάς της, μια και δεν είναι μαύρη, όπως η μητέρα της, αλλά… σχεδόν λευκή, τη σπρώχνει να αναζητήσει τον Λημνιό πατέρα της στη γειτονική Μοζαμβίκη.
Σε μια χώρα που σπαράζεται από τον πόλεμο προκειμένου να απαλλαγεί από τους Πορτογάλους αποικιοκράτες, ο δρόμος της Ελπίδας συναντιέται με αυτόν του Τομάς, ενός Πορτογάλου συγγραφέα και επαναστάτη. Οι δυο τους περνούν διά πυρός και σιδήρου ελπίζοντας να παραμείνουν ζωντανοί, ελεύθεροι και μαζί.
Μια συγκλονιστική ιστορία δύναμης και θάρρους για τους αγώνες των ανθρώπων που πάλεψαν να αλλάξουν τον κόσμο.
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Σχεδόν λευκή
Συγγραφέας: Ιφιγένεια Τέκου
ISBN: 978-618-01-4801-5
Σελίδες: 504
Ημερομηνία έκδοσης: 27/4/2023
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
