Στη σημερινή συνέντευξη στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών φιλοξενείται η συγγραφέας Γιάννα Τζιβελέκη με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου της «Η σωστή απόσταση» από τις Εκδόσεις Συρτάρι.
Συνέντευξη
Ρωτάει η Αγγελίνα Παπαθανασίου
Καλησπέρα. Ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη που μας παραχωρείτε.
Απ: Εγώ σας ευχαριστώ για την πρόσκληση!
Από τις Εκδόσεις Συρτάρι κυκλοφορεί η ποιητική σας συλλογή «Η σωστή απόσταση». Πότε ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με την ποίηση; Υπάρχουν αγαπημένοι ποιητές που ενδεχομένως έχουν επηρεάσει τον τρόπο γραφής σας;
Απ: Διαβάζω ποίηση από την εφηβεία μου, τότε πιο κοντά στα διαβάσματα από το σχολείο, Ελύτη, Καβάφη, Καρυωτάκη, Πολυδούρη. Μετά, ενήλικη πια, ανακάλυψα Εγγονόπουλο & Εμπειρίκο, θαύμαζα τον ιδιαίτερο τρόπο έκφρασής τους, ωστόσο εμένα δεν μου προέκυπτε κάτι. Θα έλεγα πως ήταν μετά το 2012-13, γυρνώντας από την Ισπανία όπου ζούσα, που άρχισα να ενδιαφέρομαι να εκφραστώ πιο προσωπικά. Είχα διαβάσει ήδη κάποιους Ισπανούς, και φυσικά Δημουλά, Αναγνωστάκη και Σαχτούρη. Δεν γνωρίζω κατά πόσο υπήρξαν όντως επιρροές μου, σίγουρα πάντως με αγγίζει πάρα πολύ η ποίηση του Αργύρη Χιόνη και η επιμονή του Λειβαδίτη να αναφέρεται στις ήττες μας.
Τα ποιήματα της συλλογής γράφτηκαν κάποια συγκεκριμένη χρονική περίοδο ή υπήρχαν σε αρχεία του υπολογιστή σας και κάνατε κάποια επιλογή;
Απ: Μετά την περίοδο της Ισπανίας, που τη θεωρώ για μένα μια καθυστερημένη ενηλικίωση, άρχισα να διατηρώ ένα Blog, δηλαδή μετά το 2012, τότε ήταν της μόδας, και σιγά σιγά, στα χρόνια που πέρασαν φάνηκε ότι υπήρχε μια σταθερή συνέχεια -και συνοχή- όπου δέκα χρόνια μετά, το 2022, σκέφτηκα πως ίσως ήρθε ο καιρός να εκδοθούν, κι ευτυχώς συνάντησα τους ανθρώπους από τις Εκδόσεις Συρτάρι και έτσι ήρθε η ώρα να κλείσει ένας μεγάλος προσωπικός κύκλος, ανοίγοντας καινούργιο.
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να βρούμε τη σωστή απόσταση που πρέπει να κρατάμε από τους γύρω μας για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας;
Απ: Πολύ σας ευχαριστώ για αυτήν ειδικά την ερώτηση! Θεωρώ πως είναι ένα μόνιμο στοίχημα, καθώς είμαστε κοινωνικά όντα και μέσα από τις σχέσεις μαθαίνουμε τον εαυτό μας και εξελισσόμαστε. Έτσι, μπορεί σε μια δεδομένη συνθήκη να γίνει με κάποιο πρόσωπο η σύνδεση πολύ εύκολα και να νομίζεις για λίγο πως έτσι θα είναι από δω και πέρα και στη συνέχεια με άλλα πρόσωπα να μην είναι αυτονόητο και να προκύψει δύσκολα ή και καθόλου.
Αυτό μπορεί πάλι να σε ρίξει πίσω στην αρχή, σαν το φιδάκι που παίζαμε μικρά κι έλεγε γύρνα στο σημείο δύο, ωστόσο πιστεύω πως αυτό ακριβώς δηλώνει πως παραμένουμε ζωντανοί και ενεργοί, σε κίνηση και πάντα μαθητές και δάσκαλοι.
Η ποίηση για σας λειτουργεί ως καταφύγιο από την πεζή πραγματικότητα; Εκτός από την ποίηση, υπάρχει κάποιο άλλο λογοτεχνικό είδος με το οποίο θα θέλατε να ασχοληθείτε στο μέλλον;
Απ: Αντιλαμβάνομαι την ποίηση ως Μετάφραση. Μετάφραση συναισθημάτων, γεγονότων, φόβων, είναι σαν μια ξεχωριστή γλώσσα, με κανόνες, αλλά που σου δίνει άλλες ελευθερίες. Φυσικά, λειτουργεί σαν διέξοδος, όπως και η τέχνη γενικότερα για μένα, όπου είναι απαραίτητη για να ισορροπούμε από την καθημερινότητα που μοιάζει να γίνεται όλο και πιο δύσκολη στον πλανήτη, αλλά και στη χώρα.
Με ενδιαφέρει η μικρή φόρμα γενικά, να μπορώ να εκφραστώ αφαιρώντας και όχι προσθέτοντας, σαν γλυπτό κάπως. Θα ήθελα πολύ το επόμενο βήμα να είναι σε φόρμα διηγημάτων, αν και υπάρχουν ήδη ποιήματα έτοιμα, θέλω να δοκιμάζω και άλλους τρόπους, ανάλογα φυσικά με το πώς σε καθοδηγεί αυτό που όντως θέλεις να πεις την κάθε περίοδο.
Έχουν προγραμματιστεί νέες παρουσιάσεις του βιβλίου σας μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα;
Απ: Είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα και ζεστή πρώτη παρουσίαση τον Νοέμβριο, και θέλω να πιστεύω πως αφού περάσει ένα ικανό διάστημα και για μένα και για το βιβλίο που κυκλοφορεί, κατά την Άνοιξη να έχουμε νεότερα σημεία συνάντησης, στην Αθήνα ή και αλλού.
Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια;
Απ: Συνεχίζω να γράφω ποιήματα, με άλλο ρυθμό βέβαια. Και επεξεργάζομαι κάποια διηγήματα, που είτε υπάρχουν σε πολύ αρχική μορφή, είτε θα προκύψουν μέσα απ’ αυτό το διάστημα.
Λίγο πριν ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη, θα θέλατε να πείτε κάτι στους αναγνώστες μας;
Απ: Θα ήθελα να πω, όπως λέει ο στίχος του Αγγελάκα που υπάρχει στην αρχή του βιβλίου μου, Όλα είναι δρόμος, δεν είσαι (ο) μόνος. Και μια φράση του Ρίλκε που τελευταία σκέφτομαι συχνά, που λέει “Άφησε τα πάντα να σου συμβούν. Την ομορφιά και τον τρόμο. Απλά προχώρα. Κανένα συναίσθημα δεν είναι τελειωτικό”.
Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας. Καλή συνέχεια.
Απ: Εγώ σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο που μου δώσατε! Να είστε καλά!
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
Δημιουργία κεντρικής εικόνας: Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
