Στη σημερινή συνέντευξη στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών, φιλοξενούμε την εκπαιδευτικό και συγγραφέα Μαρία Πιερή Στασίνου, με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου της «Υπάρχουν στον Παράδεισο άσπρα γιασεμιά;» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κέδρος. Ελάτε να τη γνωρίσουμε.
Συνέντευξη
Ρωτάει η Αγγελίνα Παπαθανασίου
Καλησπέρα. Ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη που μας παραχωρείτε. Έχετε βραβευτεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς για ποιήματά σας και κείμενα για παιδιά και εφήβους. Πώς προέκυψε η συγγραφή στη ζωή σας; Ήρθε τυχαία ή ήταν όνειρο ζωής που έγινε πραγματικότητα;
M.Π.Στ.: Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία. Η συγγραφή δεν ήταν καθόλου τυχαία. Πάντα έγραφα, απλά δεν τα έβγαζα προς τα έξω. Παρακολουθούσα την παιδική λογοτεχνία και με ενοχλούσαν βιβλία που ήταν εμπορικά και καθόλου ποιοτικά. Μάλιστα, σε πολλές περιπτώσεις, υποτιμούσαν το παιδί ως παιδί και γενικά τον άνθρωπο. Έτσι από θυμό και αντίδραση, ξεκίνησα να κάνω γνωστή την παρουσία μου στον χώρο της λογοτεχνίας.
Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης για να γραφτεί το μυθιστόρημά σας για παιδιά «Υπάρχουν στον Παράδεισο άσπρα γιασεμιά;» που διακρίθηκε στον διαγωνισμό της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς; Γράφτηκε συγκεκριμένα για τον διαγωνισμό;
M.Π.Στ.: Το κάθε λογοτεχνικό βιβλίο είναι για μένα προσωπικά ένα παιχνίδι ή καλύτερα ένα παζλ. Συνεχώς ακούω, βλέπω, παρατηρώ και συλλέγω πληροφορίες και γεγονότα που μου κάνουν εντύπωση και με συγκινούν. Μετά τα συνδέω μεταξύ τους, αν και μπορεί να είναι τελείως άσχετα. Απαραίτητη η περιπέτεια και το χιούμορ. Στο συγκεκριμένο βιβλίο, είχα ακούσει από μία συνάδελφο για την ηλικιωμένη γειτόνισσά της που ζούσε εντελώς μόνη, είδα τη συνέντευξη ενός στρατιώτη που μιλούσε για τον θάνατο του αγαπημένου του φίλου και ήθελα οπωσδήποτε να συστήσω στα παιδιά και ένα αδέσποτο σκυλί, τον Μπίλι, που τον θαυμάζω απεριόριστα.
Το βιβλίο δεν γράφτηκε για τον διαγωνισμό της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς. Υπήρχε όμως η κατηγορία παιδικό μυθιστόρημα μυστηρίου που σίγουρα ταίριαζε απόλυτα. Ένα βραβείο είναι ένα βραβείο. Οι Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ αμέσως έδωσαν σάρκα και οστά στο κείμενό μου.
Διαβάστε την άποψή μας για το βιβλίο: Υπάρχουν στον Παράδεισο άσπρα γιασεμιά;
Οι διακρίσεις, εκτός από χαρά, σας δημιουργούν και ένα άγχος για το επόμενο βιβλίο; Τι στοιχεία κατά τη γνώμη σας θα πρέπει να διαθέτει ένα καλό παιδικό βιβλίο;
M.Π.Στ.: Οι διακρίσεις με δυναμώνουν και με σπρώχνουν συνεχώς για ψάξιμο και δημιουργία. Αυτό που με αγχώνει είναι ο λίγος χρόνος που έχω για να καθίσω στο γράψιμο. Είμαι εκπαιδευτικός και όλη μου η ενέργεια πηγαίνει στα παιδιά και στη δουλειά μου. Γράφω μόνο Χριστούγεννα, Πάσχα και τα καλοκαίρια.
Η ενασχόλησή μου με τα παιδιά, εδώ και τριάντα εφτά χρόνια, με έμαθε να τα σέβομαι, να τα αγαπώ, να τα υπολογίζω, να τα αφουγκράζομαι, να τα χειρίζομαι με λεπτότητα και να τα βοηθώ να προχωρούν πάρα πέρα. Αυτά τα στοιχεία με καθοδηγούν και όταν γράφω.
Ποια είναι η εικόνα του αναγνωστικού κοινού στην Κύπρο; Διαβάζουν βιβλία τα παιδιά και οι ενήλικες;
M.Π.Στ.: Δυστυχώς δεν διαβάζουν όσο θα έπρεπε. Αν σκεφτείτε πως εμείς οι ενήλικες είμαστε τα πρότυπα, τότε τι θα πούμε για τα παιδιά;
Θυμάμαι μια χαρακτηριστική εικόνα, όταν είχα πάει στον γιατρό. Είχε καθυστέρηση και εγώ διάβαζα το βιβλίο μου. Κοίταξα γύρω μου, και διαπίστωσα πως μικροί και μεγάλοι ήταν πάνω από τα κινητά τους προσηλωμένοι και απορροφημένοι. Σεισμός να γινόταν δεν θα το έπαιρναν χαμπάρι.
Εκτός από ποίηση και παιδική λογοτεχνία υπάρχει κάποιο άλλο λογοτεχνικό είδος με το οποίο θα θέλατε να ασχοληθείτε στο μέλλον;
M.Π.Στ.: Γράφω και θέατρο, αλλά προτιμώ να αφοσιωθώ στην παιδική λογοτεχνία. Νιώθω πως ο χρόνος περνά τόσο γρήγορα και εγώ τρέχω να προλάβω ό,τι προλάβω!
Αυτή την περίοδο σας βασανίζουν νέοι ήρωες περιμένοντας υπομονετικά να πάρουν σάρκα και οστά;
M.Π.Στ.: Ναι! Έχω πολλά στο μυαλό. Όταν οδηγώ, όταν πηγαίνω βόλτα τα σκυλάκια μου, συνεχώς πλάθω ιστορίες. Πολλές φορές γράφω μια ιστορία νοερά και μετά τη μεταφέρω στο χαρτί. Έχω αξιόλογο υλικό, έτοιμο για έκδοση. Ένα μυθιστόρημα όπου να ’ναι πάει στο τυπογραφείο και δύο άλλα πήραν τον δρόμο για έκδοση.
Λίγο πριν ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη, θα θέλατε να πείτε κάτι στους αναγνώστες μας;
M.Π.Στ.: Ναι! Μακάρι το βιβλίο να πάρει τη θέση που του αξίζει στη ζωή μας. Είναι τόσο απαραίτητο όσο και η τροφή και το νερό για το σώμα μας. Πρέπει να γίνει καθημερινή συνήθεια. Διαβάζω όταν πίνω τον καφέ μου, διαβάζω πριν κοιμηθώ, διαβάζω στο παιδί μου για καληνύχτα, του διαβάζω μεταξύ των δραστηριοτήτων του, όταν πάμε μια βόλτα στο πάρκο… Α, και πάμε τακτικά βόλτες σε βιβλιοπωλεία και βιβλιοθήκες… Είναι απόλαυση!
Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας. Καλή δημιουργική συνέχεια.
M.Π.Στ.: Αγγελίνα μου, εγώ ευχαριστώ για την «κουβέντα». Καλή συνέχεια και στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών, που μας κρατούν ενήμερους και μας ανοίγουν τα μάτια και την ψυχή.
Επιμέλεια: Ζωή Τσούρα
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
