Συνέντευξη – Τάνια Χρυσού
Σήμερα, στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών, φιλοξενούμε τη συγγραφέα Τάνια Χρυσού, με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου της «Η Μαντάμ Βουάλ Βισκόζ και το Τρίγωνο των Βελούδων» από τις Εκδόσεις Πνοή. Ελάτε να τη γνωρίσουμε.
Συνέντευξη
Ρωτάει η Αγγελίνα Παπαθανασίου
Καλησπέρα. Σας ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη που μας παραχωρείτε. Συστήνεστε στο αναγνωστικό κοινό με το βιβλίο σας για παιδιά «Η Μαντάμ Βουάλ Βισκόζ και το Τρίγωνο των Βελούδων». Πώς προέκυψε η συγγραφή στη ζωή σας; Ήρθε τυχαία ή ήταν όνειρο ζωής που έγινε πραγματικότητα;
T.Xρ.: Σας ευχαριστώ πολύ κι εγώ για τη φιλοξενία και την ευκαιρία που μου δίνετε να μιλήσω για το βιβλίο και να το γνωρίσει ο κόσμος.
Η συγγραφή δεν θα πω ότι ήταν όνειρο ζωής, αλλά ούτε ότι εμφανίστηκε τυχαία. Νομίζω ότι η κατάλληλη λέξη για να την περιγράψει είναι η λέξη «αναγκαία». Μια ανάγκη που έκανε την εμφάνισή της σε μια δύσκολη για όλους περίοδο. Έγραφα από αρκετά μικρή ποιήματα και στίχους που θα μπορούσαν να γίνουν τραγούδια, αλλά παραμύθι πρώτη φορά έγραψα πέρυσι τέτοια εποχή, στην διάρκεια δηλαδή της δεύτερης καραντίνας. Για εμένα αυτό ήταν μια τεράστια πόρτα που άνοιγε διάπλατα και με έβαζε σε απίστευτα ωραίους και αγνώστους κόσμους.
Ομολογώ ότι απόλαυσα την ιστορία. Ευφάνταστη, με χιούμορ, αλλά και πολλά μηνύματα για τους μικρούς αναγνώστες. Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης για να γράψετε την ιστορία;
T.Xρ.: Τα παραμύθια γράφονται και προορίζονται για τα παιδιά. Είναι ένας τρόπος -σπουδαίος κατ’ εμέ- να απευθυνόμαστε σε αυτά ώστε να διασκεδάζουν, να ψυχαγωγούνται και, χωρίς φυσικά να τους κουνάμε το δάχτυλο, να τους διδάσκουμε αξίες, ήθος και φαντασία. Στο συγκεκριμένο παραμύθι, τώρα, ήθελα να μιλήσω για την έννοια της ελευθερίας, της συνεργασίας, της διαφορετικότητας και φυσικά της ανακύκλωσης. Επειδή λοιπόν οι κάλτσες είναι το κατ’ εξοχήν ρούχο που φοράμε σε ζευγάρια, ήταν, θεωρώ, ένας πολύ καλός τρόπος να τις κάνω πρωταγωνίστριες και να δείξω ότι για να είναι κάποιος ελεύθερος και ευτυχισμένος δεν χρειάζεται να στηρίζεται σε κανόνες ομοιομορφίας, επειδή απλά αυτοί έτσι ορίζονται μέσα στο κοινωνικό πλαίσιο. Οπότε έχουμε μια ιστορία στην οποία οι διαφορετικές, μονές και τρύπιες κάλτσες συνεργάζονται και παλεύουν για την ελευθερία τους και την προσπάθειά τους να ανακυκλωθούν και να μην καταστραφούν στην χωματερή.
Υπέροχη είναι και η εικονογράφηση του βιβλίου σας από την Κριστίν Μενάρ. Κατάφερε να αποτυπώσει τους ήρωές σας όπως τους είχατε πλάσει με τη φαντασία σας;
T.Xρ.: Νιώθω πολύ τυχερή που έκανα την εμφάνισή μου, στον χώρο του βιβλίου, χέρι-χέρι με την Κριστίν. Είμαι πολύ υπερήφανη γι’ αυτή τη συνεργασία. Κουμπώσαμε από την πρώτη στιγμή. Της έστειλα το κείμενο, το διάβασε και της άρεσε πολύ. Μου έστειλε ένα δείγμα του πώς το φαντάζεται και ήταν ακριβώς αυτό που είχα στο μυαλό μου κι εγώ. Ταύτιση και κοινή οπτική. Είναι πολύ σημαντικό. Όσο για το ταλέντο αυτής της κοπέλας, τι να πούμε! Εξαιρετική ποιότητα ανθρώπου συνολικά.
Διαβάστε την άποψή μας για το βιβλίο: Η Μαντάμ Βουάλ Βισκόζ και το Τρίγωνο των Βελούδων
Ποιοι ήταν οι πρώτοι αναγνώστες του κειμένου σας πριν αυτό διαβεί την πόρτα του εκδοτικού;
T.Xρ.: Η αλήθεια είναι ότι δεν το διάβασα σε πολλούς. Το διάβασα σε λίγους αλλά σε ανθρώπους που εμπιστεύομαι απόλυτα τη γνώμη τους, που έχουν ενσυναίσθηση και αγαπούν τα παιδιά και το παιδικό βιβλίο. Αρχικά το διάβασα στον σύζυγό μου. Αυτός είναι ο πρώτος που μου λέει πάντα τη γνώμη του, μετά το διάβασα σε κάποιους λίγους φίλους και συγγενείς, κάποιοι εξ αυτών ασχολούνται και με την συγγραφή. Αφότου είχα κάνει τις απαραίτητες διορθώσεις βάσει των απόψεων της «ενήλικης ματιάς», το διάβασα στις κόρες μου και σε διαφορετική φάση, στα ανίψια μου, ομολογουμένως με μεγάλη αγωνία για το αν θα τους αρέσει.
Τι στοιχεία θα πρέπει να διαθέτει ένα καλό παιδικό βιβλίο για να τραβήξει το ενδιαφέρον των παιδιών;
T.Xρ.: Θεωρώ ότι αυτό μεταβάλλεται ανάλογα με την ηλικία του παιδιού-αναγνώστη. Για εμένα μια είναι η σταθερά για ό, τι αγγίζουμε, πολλώ δε μάλλον όταν αυτό αφορά και παιδιά. Η σταθερά αυτή είναι η αλήθεια. Όταν προσεγγίζεις οτιδήποτε με την δική σου αλήθεια, νομίζω ότι το αντιλαμβάνεται ο αποδέκτης και αποκτά ενδιαφέρον. Μέσα από τα παραμύθια μπορείς να πεις με όμορφο τρόπο τις μεγαλύτερες αλήθειες και να μιλήσεις για πολύ σοβαρά θέματα. Ύστερα πολύ βασικό για να «αγγίξεις» ένα παιδί είναι να κάνεις μια βουτιά στις αναμνήσεις της παιδικής σου οπτικής, να συνδεθείς με τον παιδικό σου εαυτό και να θυμηθείς τι τραβούσε την δική σου προσοχή. Αυτά που θέλεις να γράψεις ως ενήλικας να αλεστούν μαζί με την παιδική ματιά, να φιλτραριστούν και να χρησιμοποιηθεί το απόσταγμα.
Υπάρχουν αυτή την περίοδο νέοι ήρωες που σας βασανίζουν γλυκά και περιμένουν να πάρουν σάρκα και οστά;
T.Xρ.: Υπάρχουν «ήρωες» που έχουν πάρει ήδη σάρκα και οστά και περιμένουν πότε θα βγουν στον κόσμο και κάποιοι ακόμη, με τους οποίους ασχολούμαι αυτή την περίοδο και περιμένω να δω πως θα διαμορφώσουν την εξέλιξη της ιστορίας στην οποία πρωταγωνιστούν.
Λίγο πριν ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη, θα θέλατε να πείτε κάτι στους αναγνώστες μας;
T.Xρ.: Θα ήθελα πρώτα απ’ όλα να ευχαριστήσω και πάλι εσάς για την συνέντευξη και να πω ότι τα παιδιά μπορεί να μην ακούν αυτά που τους λέμε, αλλά ξέρουν πολύ καλά να μας μιμούνται. Αν μας βλέπουν να διαβάζουμε, δεν θα αργήσει η στιγμή που θα ζητήσουν και τα ίδια να πιάσουν στα χέρια τους ένα παιδικό βιβλίο, ένα παραμύθι.
Θα κλείσω με τα λόγια του Χιλιανού συγγραφέα Luis Sepulveda.
«Το παραμύθι αντανακλά την πραγματικότητα σε έναν παράξενο καθρέπτη, μη συμβατικό, που προσφέρει μιαν εικόνα που επιτρέπει να καταλάβεις καλύτερα την πραγματικότητα».
Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας. Καλή δημιουργική συνέχεια.
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
