Στη σημερινή συνέντευξη στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών φιλοξενείται η εκπαιδευτικός και συγγραφέας Χριστίνα Κασιντή, με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου της «Ίχνη στο ποτάμι» από τις εκδόσεις Μemento.
Συνέντευξη
Ρωτάει η Αγγελίνα Παπαθανασίου
Καλησπέρα. Ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη που μας παραχωρείτε. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το τρίτο σας παιδικό βιβλίο. Πώς προέκυψε η συγγραφή στη ζωή σας; Ήρθε τυχαία ή ήταν όνειρο ζωής που έγινε πραγματικότητα;
XΡ.Κ. Η συγγραφή μπήκε στη ζωή μου εντελώς τυχαία. Εργάζομαι ως καθηγήτρια Αγγλικών σε Γυμνάσιο και πριν από κάποια χρόνια, συμμετείχα με τους μαθητές μου σε ένα ευρωπαϊκό σχολικό πρόγραμμα με θέμα τη φιλαναγνωσία. Υλοποιήσαμε ποικίλες, εξαιρετικά ενδιαφέρουσες δράσεις στο πλαίσιο του προγράμματος, μια εκ των οποίων ήταν η συνεργατική συγγραφή και εικονογράφηση ιστοριών στα αγγλικά από τους μαθητές. Εκείνη την εποχή, λοιπόν, παράλληλα με τα παιδιά, ξεκίνησα και εγώ να γράφω ιστορίες και συνεχίζω ακάθεκτη! Θεωρώ, πάντως, ότι η ανάγκη να εκφραστώ γράφοντας ιστορίες υπήρχε βαθιά μέσα μου και ότι ο καταλύτης για να αναδυθεί στάθηκε το συγκεκριμένο πρόγραμμα.
«Ίχνη στο ποτάμι» είναι ο τίτλος του νέου σας βιβλίου από τις εκδόσεις Memento. Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης για να γεννηθεί ο ήρωάς σας, ο ντετέκτιβ Ιάκωβος;
ΧΡ.Κ. Η ιδέα για το βιβλίο προέκυψε όταν επισκεφθήκαμε οικογενειακά τον ποταμό Αχέροντα, πριν λίγα χρόνια. Μαγευτήκαμε όλοι, μικροί και μεγάλοι, από την πανέμορφη φύση. Τότε, σκέφτηκα να γράψω μια ιστορία για παιδιά με σκηνικό εκείνο το ποτάμι. Αναζήτησα πληροφορίες για τη βιοποικιλότητα του ποταμού και κάπως έτσι γεννήθηκε αυτή η ιστορία μυστηρίου, με ήρωα τον ντετέκτιβ αγριοκούνελο Ιάκωβο Φουαρό, ο οποίος αναζητά ίχνη στο ποτάμι.
Η Αλεξία Λουγιάκη εικονογράφησε το βιβλίο. Κατάφερε με τις εικόνες της να αποδώσει τους ήρωές σας όπως τους είχατε πλάσει με τη φαντασία σας; Μιλήστε μας λίγο για τη συνεργασία σας.

ΧΡ.Κ. Κατά τη γνώμη μου, η Αλεξία Λουγιάκη έκανε πολύ καλή δουλειά. Συνεργαστήκαμε άψογα σε όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας του βιβλίου. Δεν σας κρύβω ότι συζητήσαμε αρκετά, περιέγραψα στην Αλεξία πώς φανταζόμουν τον Ιάκωβο, την κυρία κοτσυφίνα, τη Χάνα Αηδόνα και τους υπόλοιπους ήρωες και εκείνη τους απέδωσε ακριβώς όπως τους είχα στο μυαλό μου.
Λατρεύω τα έντονα χρώματα, τη σημασία που δίνει στις λεπτομέρειες και το παιχνίδι του φωτός με τη σκιά στις εικόνες της. Θα σας αποκαλύψω ότι η αγαπημένη μου εικόνα είναι εκείνη του υπόγειου καφέ «Η Ντροπαλή Σαλαμάνδρα» με τον ιδιοκτήτη, τον Γκαστόν τον τυφλοπόντικα, και τους θαμώνες, τον Μάκη τον ασβό και τη Φούλα τη νυφίτσα, να πίνουν το φουντουτσίνο τους!
Το βιβλίο σας τελειώνει με την εμφάνιση μιας μυστηριώδους σκιάς και ένα νέο μυστήριο θα κληθεί να λύσει στο δεύτερο βιβλίο ο ήρωάς σας. Έχετε ήδη γράψει τις επόμενες ιστορίες ή είστε στη διαδικασία συγγραφής;
ΧΡ.Κ. Έχω ξεκινήσει να γράφω την επόμενη ιστορία της σειράς, αλλά σκοπεύω να σας κρατήσω σε αγωνία και δεν θα μαρτυρήσω τίποτα σχετικά με τη σκιά και το νέο μυστήριο που πρόκειται να συγκλονίσει τη ζωή των κατοίκων του δάσους! Πάντως, ελπίζω ότι το καινούργιο βιβλίο θα κυκλοφορήσει σύντομα και θα το αγαπήσουν οι μικροί μας φίλοι.
Έχουν προγραμματιστεί παρουσιάσεις του βιβλίου σας μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα;
ΧΡ.Κ. Βέβαια. Η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου θα πραγματοποιηθεί εντός του Μαρτίου στο Βιβλιοπωλείο των Εκδόσεων Mementο στη Δάφνη. Θα ακολουθήσουν και άλλες παρουσιάσεις σε βιβλιοπωλεία στην Αθήνα, αλλά και την επαρχία.
Λίγο πριν κλείσει το 2024 βραβευτήκατε από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά για το μυθιστόρημά σας «Επαμεινώνδας Δημόπουλος: ένας Έλληνας στην άκρη της γης». Πόσο χρονικό διάστημα απαιτήθηκε για την ολοκλήρωση του μυθιστορήματος; Τι σημαίνει για σας το βραβείο;
ΧΡ.Κ. Το έργο «Επαμεινώνδας Δημόπουλος: ένας Έλληνας στην άκρη της γης» είναι μια μυθιστορηματική βιογραφία που απευθύνεται σε παιδιά 9-11 ετών και παρουσιάζει τη συναρπαστική ζωή και το έργο του Έλληνα μηχανικού Επαμεινώνδα Δημόπουλου, ο οποίος συμμετείχε στις αποστολές εξερεύνησης του Ρίτσαρντ Ε. Μπερντ στην Αρκτική (1926) και την Ανταρκτική (1928-1930 και 1933-1935). Έγραψα το έργο αυτό τον Ιούλιο του 2024 και το υπέβαλα στον Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς στα τέλη Αυγούστου, δηλαδή έναν μήνα αργότερα. Η βράβευση αυτή μου έδωσε τεράστια χαρά! Ήταν η πρώτη φορά που δοκίμασα να γράψω ένα βιβλίο γνώσεων εκτενούς φόρμας και σαφώς δεν περίμενα ότι θα βραβευόταν και θα άκουγα τόσο επαινετικά σχόλια από τα μέλη της Επιτροπής.
Διαβάστε την άποψή μας για το βιβλίο: Ίχνη στο ποτάμι
Λίγο πριν ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη, θα θέλατε να πείτε κάτι στους αναγνώστες μας;
ΧΡ.Κ. Παιδιά, διαβάστε βιβλία! Όσο πιο πολλά βιβλία διαβάσετε, τόσο πιο πολλά μέρη επισκέπτεστε, τόσο πιο πολλά πράγματα μαθαίνετε, τόσο πιο πολλές ζωές ζείτε!
Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας. Καλή δημιουργική συνέχεια.
ΧΡ.Κ. Kαι εγώ σας ευχαριστώ πολύ για τις ενδιαφέρουσες ερωτήσεις σας.
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
Δημιουργία κεντρικής εικόνας: Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ