Στη σημερινή συνέντευξη στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών, φιλοξενείται η συγγραφέας Αναστασία Γιωτοπούλου με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου της «Η πριγκίπισσα με τα πόδια βατραχοπέδιλα» από τις Εκδόσεις iWrite.
Συνέντευξη
Ρωτάει η Αγγελίνα Παπαθανασίου
Καλησπέρα, Αναστασία, σε ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη που μας παραχωρείς. Το τρίτο σου βιβλίο «Η πριγκίπισσα με τα πόδια βατραχοπέδιλα» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις iWrite. Ποια ήταν η αφορμή για να γεννηθεί στο μυαλό σου η ιστορία που μας διηγείσαι;
Α.Γ. Καλησπέρα, Αγγελίνα. Σ’ ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία. Η ιστορία πίσω από το παραμύθι «κρύβει» μνήμες από τα παιδικά μου χρόνια. Ως μαθήτρια του Δημοτικού ήμουν ένα παιδί εύσωμο, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που προσπαθούσαν να ισορροπήσουν μεταξύ παιδικής ηλικίας και προεφηβείας, συνεσταλμένο αλλά ταυτόχρονα και πολύ δυναμικό. Ήδη από την τετάρτη, πέμπτη Δημοτικού ήμουν αρκετά ανεπτυγμένη για την ηλικία μου σε σχέση με τα κορίτσια αλλά και αγόρια της ηλικίας μου. Το νούμερο του παπουτσιού μου στην πέμπτη Δημοτικού είχε φτάσει 41 (ευτυχώς παρέμεινε το ίδιο μέχρι και σήμερα), που για τους περισσότερους τότε φάνταζε τεράστιο. Κάπως έτσι ξεκίνησε ένα αστείο μεταξύ των φίλων-συμμαθητών αλλά και μέσα στην οικογένεια πως τα πόδια μου είναι σαν «βατραχοπέδιλα». Όταν ήρθε η στιγμή να γράψω το επόμενο παραμύθι, μου ήρθε απευθείας αυτή η ατάκα στον νου. Ένιωσα αμέσως πως ήρθε η ώρα να δώσω φωνή σε όλες τις μικρές αλλά και μεγάλες «βατραχοποδαρούσες». Έτσι, αποφάσισα να γράψω μία ιστορία για μια πριγκίπισσα με τεράστιες πατούσες αλλά και μύτη σαν μελιτζάνα. Ξεκινώντας από τον τίτλο, αυτή τη φορά γεννήθηκε η ιστορία της ξεχωριστής πριγκίπισσας με τα πόδια βατραχοπέδιλα.
Διαβάστε την άποψή μας για το βιβλίο:
Η πριγκίπισσα με τα πόδια βατραχοπέδιλα
Γράφεις ένα παραμύθι από τα κλασικά, που αγαπούν μικροί και μεγάλοι αναγνώστες, αλλά το φέρνεις στη σημερινή εποχή. Η ηρωίδα σου η Αγάθη δεν μοιάζει με τις πριγκίπισσες που όλοι ξέρουμε. Δεν είναι αψεγάδιαστη, δεν περιμένει τον πρίγκιπα να έρθει να τη ζητήσει σε γάμο. Λατρεύει τη φύση, τα βιβλία και γράφει ιστορίες. Συναντάμε στην Αγάθη στοιχεία του χαρακτήρα σου;
Α.Γ. Μεγάλη τιμή να «κλασικίζει» το παραμύθι μου! Δεν ξέρω αν υπάρχει η λέξη, πάντως αν θεωρείται κλασικό, αυτό δηλώνει κατά κάποιο τρόπο και τη διαχρονικότητά του, που το θεωρώ πολύ σημαντικό. Αγαπώ τα κλασικά παραμύθια, έχω μεγαλώσει με αυτά και θεωρώ πως συμβάλλουν στην πνευματική ανάπτυξη, στην κοινωνική ωρίμανση, αλλά και στη συναισθηματική ενίσχυση των παιδιών. Η Αγάθη είναι μια διαφορετική πριγκίπισσα, θα μπορούσε να είναι ένα κορίτσι της «διπλανής πόρτας» αν ήταν ταινία. Δεν νοιάζεται για το «φαίνεσθαι», άλλωστε έχει καταλάβει από νωρίς ότι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της την κάνουν να διαφέρει, ίσως γι’ αυτό δίνει κυρίως έμφαση στο «είναι», το δικό της αλλά και των υπολοίπων. Στα όνειρά της και στον δρόμο που θα χαράξει για να τα φτάσει. Συμπαραστάτες της οι γονείς της. Παρόλο που φαίνεται να μην την καταλαβαίνουν πάντα, αποδέχονται τις αποφάσεις της έχοντας πάντα την αγκαλιά τους ανοιχτή. Σίγουρα υπάρχουν αρκετά στοιχεία του χαρακτήρα μου στην Αγάθη. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Νάουσα, μια μικρή πόλη στους πρόποδες του όρους Βερμίου, ένα ευλογημένο μέρος που έπαιζα καθημερινά σχεδόν δίπλα από το ποτάμι μας, την Αραπίτσα. Έχουμε εξερευνήσει παρέα με τους φίλους μου κάθε σπηλιά, κάθε σπιθαμή του ποταμού αλλά κι όλων των όμορφων φυσικών τοπίων που υπάρχουν στην περιοχή μας. Οπότε η αγάπη μου προς τη φύση κυριαρχεί υποσυνείδητα στα βιβλία μου. Πρώτα άρχισα να γράφω ιστορίες και ποιήματα κι ύστερα ξεκίνησα να διαβάζω βιβλία. Ήταν ο τρόπος μου να εκφράζομαι και να διοχετεύω κάπου την πλούσια φαντασία των παιδικών μου χρόνων. Οπότε ναι, σίγουρα έχουμε κάποια κοινά, χωρίς ωστόσο να σημαίνει πως είμαστε ο «ίδιος» άνθρωπος.
Η εικονογράφηση του βιβλίου είναι πανέμορφη. Κατάφερε η Λυδία Χατζημάρκου να αποδώσει τους ήρωές σου όπως τους είχες πλάσει με τη φαντασία σου; Πες μας λίγα λόγια για τη συνεργασία σας.
Α.Γ. Σε ευχαριστούμε πολύ! Χαίρομαι ιδιαίτερα που αναφέρεις τις εικόνες, γιατί ξέρουμε όλοι πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η εικονογράφηση στο παιδικό βιβλίο. Με τη Λυδία Χατζημάρκου είναι η δεύτερη φορά που συνεργαζόμαστε. Η πρώτη μας επαφή ήταν με τη Λουλουδένια πριν από τέσσερα χρόνια περίπου. Και τις δύο φορές η συνεργασία μας ήταν εξαιρετική, χωρίς υπερβολές. Με σεβασμό αλλά και διάθεση στο να αποτυπωθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Μέσα σε αυτά τα χρόνια θεωρώ πως και οι δύο εξελιχθήκαμε και ωριμάσαμε καλλιτεχνικά και είναι ωραίο που ξαναβρεθήκαμε με ένα τελείως διαφορετικό κείμενο που θέλει άλλη εικαστική προσέγγιση. Και τις δύο φορές έχω μείνει ικανοποιημένη και χαρούμενη από το τελικό αποτέλεσμα. Η εικονογράφηση δε της πριγκίπισσας με ενθουσίασε από την πρώτη στιγμή!
Το βιβλίο προλογίζει η ψυχοπαιδαγωγός Ευτυχία Βαρσαμή, ενώ περιέχει και δραστηριότητες που ετοίμασε η παιδαγωγός Ανδρομάχη Καλλιμβρούση για να αξιοποιηθεί η ιστορία της Αγάθης από γονείς και εκπαιδευτικούς. Να υποθέσω ότι με την ιδιότητα της μητέρας αξιοποίησες κάποιες από αυτές τις δραστηριότητες;
Α.Γ. Μεγάλη χαρά και τιμή που υπάρχουν στο βιβλίο μου ο πρόλογος της Ευτυχίας και οι δραστηριότητες της Ανδρομάχης. Η Ευτυχία αναφέρεται τόσο εύστοχα στη θετική επίδραση των παραμυθιών που υποσυνείδητα δρουν την κατάλληλη στιγμή και βοηθούν τα παιδιά να κατανοήσουν τον κόσμο μας. Από την άλλη η Ανδρομάχη έχει δημιουργήσει δέκα δράσεις προς γονείς κι εκπαιδευτικούς, εργαλείο που βοηθάει στη σύνδεση, την κατανόηση και τη διασκέδαση τόσο στο σχολείο όσο και στο σπίτι. Σαφώς και «παίζουμε» οικογενειακώς με τις δραστηριότητες, ευκαιρία να βλέπω το παραμύθι αλλιώς κάθε φορά μέσα από τις αντιδράσεις των παιδιών μου.
Έχουν προγραμματιστεί μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα παρουσιάσεις σε βιβλιοπωλεία, σχολεία, τόσο στην πόλη καταγωγής σου όσο και σε άλλες πόλεις;
Α.Γ. Αυτό που απολαμβάνω ίσως και παραπάνω από τη διαδικασία της έκδοσης είναι η περίοδος των παρουσιάσεων. Αυτές οι στιγμές σύνδεσης κι η επικοινωνία με τα παιδιά αλλά και τα “μεγαλύτερα” παιδιά κάθε φορά που συναντιόμαστε είναι μαγική. Έχουν προγραμματιστεί κάποιες παρουσιάσεις σε σχολεία μέσα στην πόλη μου αλλά και στις γύρω περιοχές, όπως και σε βιβλιοπωλεία και χώρους φιλοξενίας. Θέλω πολύ να έρθω στην Αθήνα, την τελευταία φορά που ήρθα για παρουσίαση προ δύο ετών έφυγα γεμάτη από αγάπη, χαμόγελα και γράμματα που έχω ακόμη και διαβάζω. Είμαι ανοιχτή σε κάθε πρόσκληση από κάθε περιοχή της χώρας μας! Ανυπομονώ να γνωριστούμε και να παραμυθο-παίξουμε !
Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σου σχέδια;
Α.Γ. Πρωτίστως θέλω να απολαύσω το ταξίδι της ξεχωριστής μου πριγκίπισσας κάνοντας όσο το δυνατόν περισσότερες παρουσιάσεις. Παράλληλα έχω κάποια παιδικά κείμενα που πιάνω και αφήνω. Κάποια είναι έτοιμα, κάποια όχι ακόμη. Νέες ιστορίες τριβελίζουν στο μυαλό μου και ζητούν να πάρουν μορφή. Ο χρόνος θα δείξει ποια από αυτά θα πάρουν «σάρκα και οστά» και θα γίνουν βιβλία ή θα μείνουν κρυμμένα στα συρτάρια μου.
Λίγο πριν ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη, θα ήθελες να μοιραστείς κάτι με τους αναγνώστες μας;
Α.Γ. Σε ευχαριστώ πολύ και πάλι για τον χώρο που μου δίνεις ώστε να με γνωρίσει λίγο περισσότερο το κοινό της σελίδας! Πολύ σημαντικό για εμάς τους νέους συγγραφείς. Αυτό που θέλω να μοιραστώ, δεν είναι βέβαια κανένα μεγάλο μυστικό, είναι πως θα ήθελα πολύ να γράψω ένα μυθιστόρημα. Δεν ξέρω αν και πότε θα το καταφέρω, πάντως νιώθω πως το χρωστάω στον εαυτό μου πρωτίστως κι έπειτα στις γυναίκες της ζωής μου. Αν κάποια στιγμή ολοκληρωθεί, θα καταλάβετε! Στείλτε μου τη θετική σας ενέργεια, πιστέψτε με, θα τη νιώσω. Να είστε πάντα καλά και να διαβάζετε… παραμύθια. Όπως έχει πει ο αγαπημένος συγγραφέας μου Χανς Κρίστιαν Άντερσεν: «Τα παραμύθια είναι για να κοιμούνται τα παιδιά και να ξυπνάνε οι μεγάλοι». Καλή σχολική χρονιά!
Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου. Καλή δημιουργική συνέχεια.
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
