Στη σημερινή συνέντευξη, στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών, φιλοξενούμε τη Δέσποινα Χαραλάμπους, με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου της «Από τη μεριά του προβάτου» από τις εκδόσεις Γραφή.
Συνέντευξη
Ρωτάει η Αγγελίνα Παπαθανασίου
Καλησπέρα. Ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη που μας παραχωρείτε.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο σας «Από τη μεριά του προβάτου» από τις Εκδόσεις Γραφή. Πρόκειται για μια συλλογή διηγημάτων πολύ μικρής φόρμας, ή όπως συνηθίζεται να τα λέμε, bonsai stories. Οι ιστορίες αυτές γράφτηκαν κάποια συγκεκριμένη περίοδο της ζωής σας ή υπήρχαν σε αρχεία του υπολογιστή σας και κάνατε κάποια επιλογή;
Δ.Χ.: Οι ιστορίες αυτές γράφονται ακόμη, είναι με κάποιο τρόπο η ζωή μου, οι σκέψεις μου, οι αγωνίες και οι φόβοι μου. Συνήθως ξεκινώ τη μέρα μου γράφοντας μια ιστορία ή αλλάζοντας μια προηγούμενη.
Κάποιες τις σβήνω μέχρι να νυχτώσει, άλλες τις στέλνω στους φίλους μου, κάποιες άλλες τις κρύβω για να μη με στοιχειώσουν και κάποιες διάλεξα να βάλω σε αυτήν την έκδοση.
Θα μπορούσατε να πείτε λοιπόν ότι είναι ένα ημερολόγιο, ένα λεύκωμα αναμνήσεων από μύχιες ανεκπλήρωτες επιθυμίες.
Ξεχωρίζετε κάποιες από τις ιστορίες του βιβλίου σας για κάποιο συγκεκριμένο λόγο;
Δ.Χ.: Θα σας πω για την ιστορία που έδωσε και τον τίτλο στο βιβλίο, Από Τη Μεριά Του Προβάτου. Είναι χαρακτηριστική για μένα, όχι τόσο για το αναπόφευκτο τέλος της, όσο για τη χαρά της εξερεύνησης με όποιο τίμημα.
Διαβάστε την άποψή μας για το βιβλίο: Από τη μεριά του προβάτου
Πολλές οι ιδιότητες που σας συντροφεύουν: σεναριογράφος, σκηνοθέτης, μοντέζ, συγγραφέας, εισηγήτρια σεμιναρίων και πολλές άλλες ακόμα. Η έμπνευση μπορεί να σας χτυπήσει την πόρτα οποιαδήποτε στιγμή μέσα στην καθημερινότητά σας;
Δ.Χ.: Δουλεύω στον χώρο του ελληνικού κινηματογράφου, και όπως πολλοί συνάδελφοί μου θα σας πουν, το σινεμά στην Ελλάδα είναι «χειροποίητο» και οι πολλές ιδιότητες απαραίτητες και για δημιουργικούς και για βιοποριστικούς λόγους. Όσο για την έμπνευση -ή αλλιώς φαντασία- νομίζω ότι έρχεται όταν σε «στριμώχνει» η πραγματικότητα.
Εκτός από το μικροδιήγημα, υπάρχει κάποιο άλλο λογοτεχνικό είδος με το οποίο θα θέλατε να ασχοληθείτε στο μέλλον;
Δ.Χ.: Θα ήθελα, και το έχω ξεκινήσει, να μεταγράψω ένα σενάριό μου σε νουβέλα ή μυθιστόρημα. Στις μέρες μας είναι του συρμού το ανάποδο, οπότε μπορεί να το δει κανείς και σαν αντι-στοίχημα.
Η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου σας έγινε στην Αθήνα πριν λίγες μέρες. Έχουν προγραμματιστεί άλλες παρουσιάσεις το επόμενο χρονικό διάστημα;
Δ.Χ.: Η πρώτη παρουσίαση με γέμισε χαρά και ήταν μια σπουδαία ευκαιρία να συναντήσω παλιούς και νέους φίλους. Σκέφτομαι ότι ίσως και μόνο γι’ αυτό να αξίζει να γράψεις ένα βιβλίο και να το μοιραστείς. Προγραμματίζουμε παρουσιάσεις σε άλλες μεγάλες πόλεις, όπως η Θεσσαλονίκη και τα Τρίκαλα, και ελπίζουμε μία ακόμα στην Αθήνα το φθινόπωρο.
Λίγο πριν ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη, θα θέλατε να πείτε κάτι στους αναγνώστες μας;
Δ.Χ.: Αγαπητοί αναγνώστες, ετοίμασα ένα βιβλίο με ιστορίες που πιστεύω ότι αφορούν τους περισσότερους από εσάς. Ναι, είναι σύντομες, γιατί σε λίγες λέξεις χωρούν πολλές πιθανότητες. Ναι, είναι μάλλον δυσοίωνες, αλλά τι θα ήταν η ζωή χωρίς προκλήσεις; Ναι, έχουν πικρό χιούμορ, όμως δεν σαρκάζουν κανέναν από εσάς. Αν το βιβλίο μου πέσει στα χέρια σας, και αν χαμογελάσετε διαβάζοντάς το ένα βράδυ μετά από μια δύσκολη μέρα, θα είμαι πραγματικά ευτυχισμένη.
Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας.
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
