Στη σημερινή συνέντευξη στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών, φιλοξενούμε μια νέα συγγραφέα, τη Σίσσυ Αγγελάκου, με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου της «Η νύχτα ακίνητη» από τις Εκδόσεις Γραφή.
Συνέντευξη
Ρωτάει η Αγγελίνα Παπαθανασίου
Καλησπέρα. Ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη που μας παραχωρείτε. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο της «Η νύχτα ακίνητη» από τις Εκδόσεις Γραφή, ενώ διηγήματά σας έχουν διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.
Πώς προέκυψε η συγγραφή στη ζωή σας; Ήρθε τυχαία ή ήταν όνειρο ζωής που έγινε πραγματικότητα;
Σ.Α. Από μικρό παιδί συνήθιζα να εκφράζομαι με αυτόν τον τρόπο. Έγραφα. Οι σκέψεις και οι λέξεις έμπαιναν πάντα πιο εύκολα στο χαρτί. Το γράψιμο με ανακούφιζε, με απελευθέρωνε. Μου ήταν δύσκολο να μιλάω και να εξωτερικεύομαι. Όταν γράφω, μπαίνω σε διαφορετικά παπούτσια. Αυτό αναζητώ. Τα παπούτσια που θα φορέσω, τις διαδρομές που θα κάνω. Το πώς και το πού θα με πάνε. Δεν έχω αποφασίσει ακόμη αν πιστεύω στο τυχαίο ή όχι και δεν αποτέλεσε όνειρο ζωής για μένα ένα βιβλίο. Σίγουρα είναι κάτι σημαντικό. Το να δεις τα κείμενά σου τυπωμένα, να αποκτούν σώμα, σου δίνει μεγάλη χαρά. Ανοίγεται ένας δρόμος επικοινωνίας.
Είκοσι ένα διηγήματα περιλαμβάνει η συλλογή σας. Γράφτηκαν κάποια συγκεκριμένη χρονική περίοδο; Πώς έγινε η επιλογή;
Σ.Α. Τα διηγήματα αυτά γράφτηκαν σε ένα χρονικό διάστημα τεσσάρων χρόνων. Είναι φυσικά μια επιλογή από το συρτάρι με βάση τη θεματική.
Οι ήρωές σας είναι άνθρωποι που παλεύουν με τον θάνατο, αγωνίζονται για την επιβίωση κυριολεκτικά και μεταφορικά, ενώ κάποια από τα διηγήματά σας έχουν επιρροή από την πρόσφατη επιδημία και τον εγκλεισμό μας. Αλλά καλύτερα να μιλήσετε εσείς για τα κείμενά σας.
Σ.Α. Με ενδιαφέρει το βαθύτερο της ύπαρξης. Εκείνο που δεν βλέπουμε εύκολα όταν κοιτάζουμε τους άλλους. Εκείνο που αν φωτίσουμε, θα ανακαλύψουμε πως είναι το πιο σημαντικό. Μου αρέσει να θέτω ερωτήματα. Μου αρκεί, διαβάζοντας, να αναρωτηθούμε. Να βγούμε από τον μικρόκοσμό μας και να πούμε «Α, κοίτα, υπάρχει και αυτό». Αν καταφέρω να ανακινήσω το συναίσθημα, είμαι διπλά χαρούμενη. Υπάρχει ένας κοινός τόπος, αχανής και δύσκολος. Η μοναξιά.
Διαβάστε την άποψή μας για το βιβλίο: Η νύχτα ακίνητη
Εκτός από το διήγημα, υπάρχει κάποιο άλλο λογοτεχνικό είδος με το οποίο θα θέλατε στο μέλλον να ασχοληθείτε;
Σ.Α. Με όλα. Θα ήθελα με όλα. Ακούγεται κάπως αστείο, το ξέρω, αλλά η δημιουργικότητα δεν έχει στεγανά και στην τέχνη χρειάζεται να πειραματίζεσαι. Φυσικά δεν αρκεί να θες, πρέπει και να μπορείς. Όμως δεν μου αρέσει να βλέπω στενά τα πράγματα.
Έχουν προγραμματιστεί παρουσιάσεις του βιβλίου σας μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα;
Σ.Α. Στις 13 Απριλίου θα γίνει η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου στην Αθήνα. Η νύχτα ακίνητη θα φωτιστεί.
Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια;
Σ.Α. Έχω διάφορα πράγματα στο μυαλό μου, όμως δεν έχω σχεδιάσει κάτι ακόμη. Θα ήθελα να παραμείνω στη μικρή φόρμα. Ίσως το επόμενο βήμα να είναι πιο εκτενή διηγήματα ή μια νουβέλα. Δεν το ξέρω ούτε εγώ.
Λίγα πριν ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη, θα θέλατε να πείτε κάτι στους αναγνώστες μας;
Σ.Α. Θα ήθελα να πω στους αναγνώστες σας να συνεχίσουν να διαβάζουν. Ο Νικηφόρος Βρεττάκος έχει πει Το βιβλίο είναι ένα ανοιχτό παράθυρο στον κόσμο. Για να στραφούμε στον κόσμο χρειάζεται να στραφούμε και μέσα μας. Τα βιβλία είναι πάντα ένας πολύτιμος βοηθός.
Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας. Καλή δημιουργική συνέχεια.
Σ.Α. Και εγώ σας ευχαριστώ. Εύχομαι μια δημιουργική συνέχεια στο περιοδικό σας.
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
