«Το Μπάσταρδο» του Μένιου Σακελλαρόπουλου ξεφεύγει από τα τετριμμένα και βουτάει στα πιο σκοτεινά κι αρρωστημένα μονοπάτια της ψυχής των ανθρώπων. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.
Προσωπική άποψη: Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη
Βλέπουμε τις πληγές που κρύβουν οι άνθρωποι, στις αλήθειες που προσπαθούν να αποφύγουν και στα μυστικά που κάποτε έρχονται στην επιφάνεια, σαρώνοντας τα πάντα στο πέρασμά τους.
Ο Λουκάς, το κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας, είναι ένας χαρακτήρας που δύσκολα ξεχνάς. Η πάλη του με την αλήθεια για τον πατέρα του και οι πληγές της εγκατάλειψης και της φτώχειας τον κάνουν να μοιάζει με ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί. Είναι το πρόσωπο της οργής, της απελπισίας, αλλά και της ελπίδας για λύτρωση. Όσο τον παρακολουθούσα, δεν μπορούσα να μην αναρωτηθώ: Τι θα έκανα στη θέση του; Θα μπορούσα να βρω τη δύναμη να συγχωρήσω ή θα κατέληγα να καταστρέψω τα πάντα;
Τα είκοσι πέντε χρόνια του γάμου του ήταν η πρόφαση γι’ αυτή τη γιορτή. Ο πραγματικός στόχος ήταν να τον τιμήσουν πολιτικά πρόσωπα –και είχε τον λόγο του γι’ αυτό– και άνθρωποι της υψηλής κοινωνίας, στην οποία τοποθετούσε και τον εαυτό του.
Η διήγηση μπλέκει αριστοτεχνικά το ατομικό με το συλλογικό. Από τη ζωή στη Σαλαμίνα μέχρι τα πολιτικά παιχνίδια στα σαλόνια της εξουσίας, ο κύριος Σακελλαρόπουλος αποτυπώνει μια κοινωνία γεμάτη αντιφάσεις: αγνές ψυχές που παλεύουν να επιβιώσουν και ισχυρούς που ζουν στη σκιά της υποκρισίας. Οι αποκαλύψεις γύρω από τον Τάσο Τζεφρώνη, έναν φιλόδοξο χειρουργό που εισβάλλει στον πολιτικό στίβο, είναι ένα από τα πιο ανατριχιαστικά κομμάτια της ιστορίας, αλλά και ο ρόλος του πατέρα Νικόλα. Εδώ η πολιτική και το προσωπικό δράμα συνδέονται με έναν τρόπο που σε κάνει να φρίττεις.
Χαμογελούσε αυτάρεσκα καθώς διόρθωνε με ήρεμες κινήσεις τον κόμπο της γραβάτας. Ήξερε ότι ήταν η δική του βραδιά και ήθελε να είναι θριαμβευτική. Θα βοηθούσαν σε αυτό οι ίδιοι οι καλεσμένοι, μαγνήτης στην κοσμική Αθήνα, κι ασφαλώς οι δύο φωτορεπόρτερ οι οποίοι θα διένεμαν παντού το υλικό από μια ξεχωριστή δεξίωση με λαμπερούς ανθρώπους. Πάντα τον φρόντιζαν και τους φρόντιζε κι εκείνος, με φακελάκια που τους έκαναν να γουρλώνουν τα μάτια.
Η μητέρα του Λουκά, η Νατάσα, είναι μια άλλη τραγική φιγούρα που κουβαλά το βάρος της δικής της αλήθειας. Ο τρόπος που κρύβει το τραύμα της και προσπαθεί να προστατεύσει τον γιο της είναι μια σπαρακτική υπενθύμιση της σκληρότητας του κόσμου. Μέσα από εκείνη, ο συγγραφέας ρίχνει φως σε θέματα που συχνά μένουν κρυμμένα: ο βιασμός, η κοινωνική απομόνωση και ο αγώνας για αξιοπρέπεια σε έναν κόσμο γεμάτο θηρία.
Διαβάζοντας «Το μπάσταρδο», για μια ακόμα φορά διαπιστώνω ότι η γραφή του Μένιου Σακελλαρόπουλου είναι άμεση, σκληρή, αλλά και ρεαλιστική. Σε κάθε κεφάλαιο αισθανόμουν τη δίνη να με τραβάει πιο βαθιά, ενώ οι ανατροπές δεν άφηναν περιθώριο για ανάσα. Είναι από εκείνα τα βιβλία που θες να τελειώσεις μέσα σε μία νύχτα, αλλά φοβάσαι να φτάσεις στο τέλος γιατί ξέρεις πως θα σε αφήσει με σκέψεις και συναισθήματα που θα κουβαλάς για καιρό.
Το «Μπάσταρδο» είναι μια ιστορία για τη λύτρωση, την ελπίδα, αλλά και τη δικαιοσύνη. Είναι ένα ταξίδι στα πιο βαθιά σκοτάδια της ψυχής, με το φως να αναδύεται μέσα από τις ρωγμές. Δεν είναι εύκολο ανάγνωσμα. Είναι, όμως, απαραίτητο. Όχι μόνο γιατί μας υπενθυμίζει τι σημαίνει να παλεύεις για την αλήθεια, αλλά γιατί μας δείχνει πως ακόμα και μέσα από τον πόνο, μπορεί να γεννηθεί κάτι όμορφο.
Προτείνω το «Μπάσταρδο» διότι είναι ένα από εκείνα τα βιβλία που δεν διαβάζεις απλώς· το ζεις.
Περίληψη: «Ποιος είναι ο πατέρας μου, γαμώτο; Ποιος μας έριξε σε τέτοια μιζέρια; Ποιος ρήμαξε τη ζωή μας;» ούρλιαζε απελπισμένος στο πρόσωπο της μάνας του. Η Νατάσα κοιτούσε τον γιο της κλαμένη, με τη θύελλα να μαίνεται μέσα της. Χρόνια ολόκληρα κρατούσε το τρομερό μυστικό και ήθελε να το πάρει μαζί της στον τάφο. Η ίδια η ζωή όμως σκηνοθέτησε μια τραγωδία που δεν μπορούσε να φανταστεί κανείς, όπως και τις τρομακτικές συνέπειές της.
Δύο βιασμοί, ένας λάθος υπολογισμός, μια αδιανόητη πολιτική ίντριγκα που ρίχνει κυβερνήσεις, μια δολοφονία, ένας παπάς με λερωμένα ράσα. Αμαρτίες, λάθη, πάθη, μυστικά, ψέματα, βρόμικα λεφτά, δολοπλοκίες, από τη Σαλαμίνα ως το Ψυχικό και το πρωθυπουργικό γραφείο, ένα δράμα πίσω από κλειστές πόρτες, εκεί όπου όλα κρύβονται κάτω από το χαλί.
Ένα κοινωνικοπολιτικό θρίλερ που τρομάζει ακόμα και τους ίδιους τους πρωταγωνιστές, οι οποίοι παραμένουν ως το τέλος άρρηκτα δεμένοι μεταξύ τους! Και στη μέση… ένα μπάσταρδο, που αποφάσισε να πάρει τη ζωή του στα χέρια του με κάθε κόστος.
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Το Μπάσταρδο
Συγγραφέας: Μένιος Σακελλαρόπουλος
Εκδόσεις: Ψυχογιός
ΙSBN: 978-618-01-5793-2
Σελίδες: 432
Ημερομηνία έκδοσης: 2024
Επιμέλεια: Ζωή Τσούρα
Δημιουργία κεντρικής εικόνας: Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
