Η συγγραφέας Μαίρη Κόντζογλου δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Γνωστή και αγαπητή στο αναγνωστικό κοινό μέσα από τα μυθιστορήματά της που κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο. Με το βιβλίο της «Ώρες κοινής ανησυχίας» κάνει την ανατροπή, αφού πρόκειται για μια σειρά διηγημάτων που αναφέρονται στην πανδημία και τον εγκλεισμό μας στα σπίτια εξαιτίας της.
Προσωπική άποψη: Αγγελίνα Παπαθανασίου
Οι αναγνώστες θα βρεθούν στην οδό Ανεξαρτησίας. Θα παρακολουθήσουν τις ζωές των ενοίκων σε καιρό πανδημίας, δυο τελείως διαφορετικών πολυκατοικιών μεταξύ τους, που μοιράζονται τον ίδιο δρόμο. Από τη μια μεριά υπάρχει ένα πολυτελές οίκημα που στεγάζει εύρωστους οικονομικά ιδιοκτήτες, και απέναντί του, ένα ερείπιο κτίσμα, που έχει παραδοθεί στη φθορά του χρόνου. Οι ένοικοί του, άνθρωποι του μόχθου, του μεροκάματου, του περιθωρίου.
Μικρές ιστορίες εγκλεισμού και άλλων δεινών για ανθρώπους σαν εσένα και μένα.
Οι ένοικοι και των δυο κτισμάτων έχουν κάτι κοινό. Ο ιός που ήρθε απρόσκλητος στις ζωές τους τούς έχει φυλακίσει μέσα στα σπίτια τους, επιφέροντας τρομερές αλλαγές στην καθημερινότητά τους αλλά και στον ψυχισμό τους.
Η έξοδος απαγορεύεται επί ποινή θανάτου – υπάρχουν παντού ελεύθεροι σκοπευτές και περιπολίες. Έτσι, τουλάχιστον, ισχυρίζονται κάποιοι. Η προμήθεια αγαθών γίνεται με ένα λογισμικό που επιτέλους λειτουργεί, αφού προηγουμένως πέθαναν χιλιάδες από ασιτία.
Στο βιβλίο, όπως προανέφερα, η συγγραφέας παρουσιάζει καταστάσεις που βιώνουν οι ένοικοι και των δυο πολυκατοικιών. Θα μας θυμίσουν τις δικές μας ατελείωτες ώρες εγκλεισμού στα σπίτια μας εν μέσω πανδημίας, προσπαθώντας να αποδεχτούμε τη νέα κατάσταση, συμβιώνοντας παράλληλα με τον φόβο του θανάτου που απλωνόταν γύρω μας.
Η συγγραφέας, με χιούμορ, σαρκασμό αλλά και με ωμό ρεαλισμό, εξιστορεί γεγονότα, καταγράφει περιστατικά, δίνοντας παράλληλα στον αναγνώστη τροφή για σκέψη και προβληματισμό.
Τον πρώτο μήνα δεν κατάλαβε πόσο κακό του έκανε ο εγκλεισμός. Πεπεισμένος ότι θα τα καταφέρει χαλάρωσε λίγο παραπάνω, επαναπαυόμενος στις ψυχικές και νοητικές του δυνάμεις που τις θεωρούσε άτρωτες. Όμως, η παντελής έλλειψη συναναστροφών και η απόλυτη σιωπή, σύντομα άρχισαν να του δίνουν στα νεύρα.
Ένα βιβλίο που παρουσιάζει με εξαιρετική πιστότητα την κρίση αξιών που πλήττει την κοινωνία μας, εκτός από τον ιό που την πολιορκεί σθεναρά τα τελευταία δύο χρόνια. Σίγουρα αν η πανδημία δεν μας είχε χτυπήσει την πόρτα, θα θεωρούσαμε ότι το συγκεκριμένο βιβλίο ανήκει στο είδος της λογοτεχνίας του φανταστικού. Όμως η πραγματικότητα πολλές φορές ξεπερνά κάθε φαντασία.
Περίληψη: Οι ένοικοι δυο απέναντι πολυκατοικιών επί της οδού Ανεξαρτησίας, άνθρωποι συνηθισμένοι, την εποχή της καραντίνας, αρχίζουν να παρατηρούν τους γείτονές τους. Με το μεγαλείο και τις μικρότητές τους, το γέλιο και το κλάμα, τις αλήθειες και τις πλάνες τους: ένας στρατηγός εν αποστρατεία που δεν τα ‘χει καλά με κανέναν, μια γυναίκα που εγκληματεί από μεγάλο έρωτα, ένα ζευγάρι που σκόπιμα αγνοεί ο ένας την ύπαρξη του άλλου, ένας αντιρρησίας στράτευσης, δυο νέοι που ψάχνουν μόνο την αγάπη, ένας τηγανισμένος -στην κυριολεξία όμως- σατράπης σύζυγος, μια συνταξιούχος καθηγήτρια που δεν έχει τραγουδήσει ποτέ, ένας Ρωμαίος και μια Ιουλιέτα που δεν θα πάρουν ποτέ το δηλητήριο γιατί το πίνουν κάθε μέρα. Αυτοί, και άλλοι τόσοι, σκιαγραφούν με χιούμορ και πίκρα το πορτρέτο μιας κοινωνίας, ήδη «διασωληνωμένης», πολύ πριν από την πανδημία. Ώρες κοινής ανησυχίας, μικρές ιστορίες εγκλεισμού και άλλων δεινών για ανθρώπους σαν εσένα και μένα.
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Ώρες κοινής ανησυχίας
Συγγραφέας: Μαίρη Κόντζογλου
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
ΙSBN: 9786180326635
Σελίδες: 216
Ημερομηνία έκδοσης: 13/05/2021
Επιμέλεια: Ζωή Τσούρα
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
