Βάζω τον καφέ μου στο γραφείο, ανοίγω το βιβλίο «Η ανεπιθύμητη ανιψιά» και νιώθω ήδη να με τραβάει μέσα του μια ιστορία βγαλμένη από μια άλλη εποχή, σε μια μικρή πόλη όπου τα μυστικά μοιάζουν να κυκλοφορούν σαν σκιά σε κάθε γωνιά.
Προσωπική άποψη: Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη
Το νέο μυθιστόρημα της αγαπημένης μου Δήμητρας Ιωάννου, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός, κατάφερε να με ρίξει μεμιάς στην ατμόσφαιρα της δεκαετίας του ’70, σε μια επαρχία που γνωρίζει να κρύβει καλά τα πάντα – εκτός από τα συναισθήματα που κάποτε βγαίνουν στην επιφάνεια.
Ξεκινώντας την ιστορία, στάθηκα στη μορφή της Στέλλας Καλλέργη: μιας κοπέλας που μεγάλωσε στην άκρη, σχεδόν «φιλοξενούμενη» στο ίδιο της το σόι, με θείους και μια ξαδέρφη που δεν της χάρισαν ποτέ την αποδοχή και τη στοργή που λαχταρούσε. Με γονείς που χάθηκαν ξαφνικά σε ένα μυστήριο τροχαίο, η Στέλλα γεύεται την απόρριψη και αναγκάζεται να ψάξει από νωρίς τι αξίζει πραγματικά για εκείνη. Η Πρέβεζα ζωντανεύει στις σελίδες, γίνεται σκηνικό όπου άνθρωποι παλεύουν για την αποδοχή, κρύβουν φθόνο, οργή, φιλοδοξίες, ζήλια, πάθη και παλιές πληγές κάτω από τον μανδύα της αξιοπρέπειας.
«Οι αλήθειες θάβονται βαθιά, μα έρχεται η στιγμή που σπάνε το χώμα και φυτρώνουν σαν αγριόχορτα», σκέφτηκα όσο διάβαζα για τη Στέλλα που αρνείται να μείνει άλλο στη σκιά και μαζί με τον Σίμο, τον νεαρό δημοσιογράφο με τις δικές του πληγές, ξεκινά να ξετυλίγει το κουβάρι της παλιάς οικογενειακής τραγωδίας. Εκείνος, παρά τα δικά του λάθη, στέκεται δίπλα της, δίνοντας φως όταν όλα δείχνουν σκοτεινά. Μαζί αναζητούν την αλήθεια για το δυστύχημα που στέρησε από τη Στέλλα τους γονείς της και συναντούν αντιστάσεις, ίντριγκες, ψέματα και ανθρώπους που θα έκαναν τα πάντα για να κρατήσουν τα μυστικά θαμμένα.
Στο βιβλίο «Η ανεπιθύμητη ανιψιά» ο έρωτας υπάρχει, αλλά δεν παίρνει εύκολες διαδρομές. Η συγγραφέας δίνει χώρο στις πληγές των ηρώων, στις σιωπές, στις εκρήξεις και στα μεγάλα «γιατί» που τους βαραίνουν. Η σχέση της Στέλλας και του Σίμου χτίζεται με ανατροπές, δυσκολίες και μια αίσθηση πως τίποτα δεν είναι δεδομένο, κι όμως, εκεί ακριβώς γεννιέται η ελπίδα.
Δεν διαλέγουμε πάντα την οικογένειά μας, διαλέγουμε όμως το ποιοι θα γίνουμε απέναντί της.
Η οικογένεια του δημάρχου Βρασίδα Δόση είναι τόσο ευυπόληπτη. Τα έχει όλα στην εντέλεια. Χαμόγελα πλάι σε μυστικά θαμμένα κάτω απ’ το χαλί. Πώς να χωρέσει η Στέλλα σε αυτό το κάδρο; Εκείνη δεν βολεύεται στις σιωπές, ούτε δέχεται πλέον να κρύβεται. Αρχίζει λοιπόν να ψάχνει την αλήθεια της, να διεκδικεί τη φωνή της και τολμά να πει: «Δεν είμαι πια Ανεπιθύμητη!».
Η Δήμητρα Ιωάννου στήνει το πορτρέτο μιας μικρής κοινωνίας όπου η εξωτερική εικόνα μετρά περισσότερο από την αλήθεια, όπου η γυναίκα παλεύει να σταθεί στα πόδια της μέσα από σκληρούς ρόλους και όπου ακόμα και οι πιο δυνατοί ήρωες δοκιμάζονται στη φωτιά του παρελθόντος.
Ξεχώρισα τον ώριμο τρόπο που η συγγραφέας αποτυπώνει τη δεκαετία του ’70 στην επαρχία, χωρίς ωραιοποιήσεις, με τις αυλές, τις καλημέρες στις γειτόνισσες, τα κουτσομπολιά και τις σιωπές που κρύβουν ολόκληρες ζωές. Κάθε κεφάλαιο προσθέτει μια ακόμα σκιά ή φως στην ιστορία, γεμάτο ανατροπές, δράση, αγωνία, εικόνες, ρομαντισμό, μυστικά, σασπένς, φόνους και αλήθειες που δεν μπορούν πια να μείνουν κρυφές.
Το «Η ανεπιθύμητη ανιψιά» με έκανε να σκεφτώ: Πόσο εύκολο είναι να αλλάξεις τη μοίρα σου όταν όλοι γύρω σου σε θεωρούν ξένο σώμα; Τι χρειάζεται για να σταθείς όρθιος μπροστά στις πληγές του χτες;
Ένα βιβλίο-καθρέφτης για εκείνους που φορούν το προσωπείο τους και ξέρουν να παίζουν καλό θέατρο. Και για όσες γυναίκες αρνήθηκαν να συμμετέχουν κι έγραψαν τη δική τους ιστορία.
Κλείνοντας το «Η ανεπιθύμητη ανιψιά», έμεινα με την αίσθηση ότι διάβασα κάτι βαθιά αληθινό, ένα ταξίδι στην αυτογνωσία και τη λύτρωση. Η Στέλλα Καλλέργη δεν είναι απλώς μια ηρωίδα – είναι μια υπενθύμιση πως, ακόμα και όταν όλα δείχνουν εναντίον σου, μπορείς να βρεις τον τρόπο να διεκδικήσεις την αξία σου.
Αληθινή απέναντι στον εαυτό της και στους γύρω της, κάτι που δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να το αλλάξει, πάει ενάντια στο ρεύμα και δεν κολλάει στις συμβάσεις που υπαγορεύουν τη συμπεριφορά μιας γυναίκας σε μια κλειστή επαρχιακή κοινωνία. Θα βρει τελικά την πολυπόθητη λύτρωση;
Και εσύ; Πόσες φορές άφησες τη φωνή σου να πνιγεί από τη γνώμη των άλλων; Μήπως ήρθε η ώρα να γράψεις τη δική σου ιστορία;
Περίληψη: Πρέβεζα, μέσα της δεκαετίας του ’70. Η ορφανή Στέλλα Καλλέργη νιώθει πραγματικά ανεπιθύμητη στο σπίτι του θείου της, του δήμαρχου Βρασίδα Δόση, αντιμετωπίζοντας τη σφοδρή δυσαρέσκεια της συζύγου του και τη ζήλια της ξαδέλφης της. Η άφιξη του δημοσιογράφου Σίμου Σαράντη στην πόλη τους θα φέρει τα πάνω κάτω στη ζωή της και θα ανοίξει το κουτί της Πανδώρας.
Σε ποια σφηκοφωλιά ζει τόσα χρόνια η Στέλλα; Ποιοι είναι στ’ αλήθεια οι άνθρωποι που την περιτριγυρίζουν; Ποια μυστικά κρύβουν ο δήμαρχος και η γυναίκα του, ο καλός τους φίλος, ο μεγαλοεπιχειρηματίας Νικήτας Βασδέκης, η παθιασμένη αρραβωνιαστικιά του, Καλυψώ, η ταλαιπωρημένη ράφτρα Κική, η αδικημένη Φεβρωνία, ο επαναστάτης Γόρας και ο καλοπροαίρετος Λάζαρος;
Ο Σίμος και η Στέλλα ξετυλίγουν το μπερδεμένο κουβάρι, το οποίο μοιραία τους οδηγεί στη νύχτα που χάθηκαν οι γονείς της, ο Σπύρος και η Ναταλία Καλλέργη.
Ένα δυστύχημα που δεν έπρεπε ποτέ να συμβεί. Μια βουτιά στα άδυτα της ανθρώπινης ψυχής και ένα οδοιπορικό στα γραφικά σοκάκια της Πρέβεζας. Εκεί όπου το όνομα της Ναταλίας αντηχεί ακόμη και δεν αφήνει κανέναν τους να ησυχάσει.
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Η ανεπιθύμητη ανιψιά
Συγγραφέας: Δήμητρα Ιωάννου
Εκδόσεις: Ψυχογιός
ISBN: 978-618-01-6111-3
Σελίδες: 448
Έτος έκδοσης: Μάιος 2025
Επιμέλεια: Ζωή Τσούρα
Δημιουργία κεντρικής εικόνας: Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
