Η πόλη που δακρύζει – Σοφία Βόικου

Η πόλη που δακρύζει 

Προσωπική άποψη: Νεκταρία Πουλτσίδη

Στις αγαπημένες συγγραφείς, συγκαταλέγεται η Σοφία Βόικου. Όσα  βιβλία της έχω διαβάσει, με έχουν ταξιδέψει χωρίς ποτέ να με απογοητεύσουν.

Βλέποντας το υπέροχο εξώφυλλο του τελευταίου της βιβλίου «Η πόλη που δακρύζει», μαγεύτηκα! Η Βενετία, η αγαπημένη πόλη χιλιάδων ανθρώπων (ανάμεσα στους οποίους και εγώ), έγινε ο καμβάς πάνω στον οποίο η συγγραφέας έστησε την υπόθεση της ιστορίας της.

Γύρισα αμέσως το οπισθόφυλλο να διαβάσω την περίληψη. Η σκέψη που αμέσως ήρθε στο μυαλό μου ήταν ότι θα διάβαζα μια ιστορία πρωτότυπη, με μυστήριο, ερωτισμό, πάθος αλλά και αρώματα. Το ένστικτό μου, για άλλη μια φορά δεν έκανε λάθος.

Η Σοφία Βόικου με ταξίδεψε στη μαγευτική Βενετία με τις γόνδολες και τις ομορφιές της. Αλλά επίσης γνώρισα και μια άλλη πλευρά της, πιο επικίνδυνη. Εκείνη που το πέπλο της νύχτας ξέρει να κρύβει καλά. Περπάτησα σε  δρομάκια σκοτεινά, έζησα πάθη και ίντριγκες.  Η μοναδική γραφή της, δημιουργεί εικόνες στον αναγνώστη τόσο δυνατές που τον παρασύρουν στην υπόθεση του βιβλίου.

«Λυπάμαι… Τα βιβλία με άρωμα ευτυχίας είναι σπάνια. Ο σινιόρε Φραντσέσκο λέει πως είναι τόσο σπάνια που πρέπει να πληρώσεις μια περιουσία για να τα αγοράσεις. Εγώ, πάλι, λέω πως, για να σου αποκαλυφθεί ένα βιβλίο ευτυχίας, πρέπει πρώτα να έχεις περάσει από όλα τα αρώματα. Να διαβάσεις πολλά… αλλιώς πώς θα καταλάβεις πως αυτό που κρατάς είναι ευτυχία;»  

Νοερά βρέθηκα στο μυστηριώδες βιβλιοπωλείο παρασύρθηκα στην δίνη των αρωμάτων. Ακολούθησα τους ήρωες. Αγάπησα τη μικρή Ιρένε, την εγγονή του σινιόρε Φραντσέσκο που μεγαλώνει με τον παππού της μετά την απώλεια των δικών της. Όλοι οι ήρωες του βιβλίου, ακόμα κι αυτοί που δεν έχουν πρωταγωνιστικό αλλά δευτερεύοντα  ρόλο, δεν περνούν απαρατήρητοι. Σε παρασύρουν μαζί τους, τους ακολουθείς παντού…

Ξεχώριζε η φιγούρα της Ιρένε μέσα σ’ αυτό το μαύρο σκηνικό, βγαλμένο θαρρείς από μια άλλη, σκοτεινή εποχή. Το λευκό νυχτικό της, που μύριζε μαλακτικό με άρωμα θαλάσσιας αύρας, θα τραβούσε την προσοχή οποιουδήποτε περαστικού. Όχι όμως του Άντζελο. Ήξερε πως η μικρή τον παρακολουθούσε. Αλλά δεν τον ενοχλούσε. Στην πραγματικότητα, δεν παρακολουθούσε εκείνον αλλά τις κινήσεις του. Ήθελε να είναι σίγουρη πως το εμπόρευμα θα παραδιδόταν στην ώρα του, στην προκαθορισμένη του θέση, δίχως να έχει υποστεί καμία αλλοίωση από τη σκόνη, τα τρωκτικά που τριγυρνούσαν ελεύθερα το βράδυ ή, ακόμα χειρότερα, από τον μεγαλύτερο εφιάλτη κάθε βιβλιόφιλου, το νερό.

Δεν χρειάστηκαν πολλές μέρες για να ολοκληρώσω την ανάγνωση του! Τρεις μέρες ήταν αρκετές. Δεν είναι εύκολο να το αφήσεις από τα χέρια σου. Θέλεις να το ολοκληρώσεις, να μάθεις το τέλος και μόλις φτάσεις στη τελευταία σελίδα, η πίκρα ότι το υπέροχο ταξίδι στη Βενετία τελείωσε, σε κατακλύζει.

Αν θέλετε να διαβάσετε ένα ξεχωριστό βιβλίο, διαφορετικό από όσα έχετε διαβάσει στο παρελθόν και να κάνετε ένα υπέροχο ταξίδι στη μαγευτική Βενετία, σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

Περίληψη: Βενετία. Ένα βιβλιοπωλείο διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Ένα βιβλιοπωλείο όπου επιλέγεις βιβλία με βάση το άρωμα που αναδίνουν και με τη βοήθεια της μικρής Ιρένε, που δεν ξέρει να διαβάζει. Ένας κόσμος σαγηνευτικός, από αμέτρητες εκδόσεις, σπάνιες και νέες, που τις παραδίδει τα μεσάνυχτα ένας μαυροφορεμένος άντρας με τη γόνδολά του. Ο Ρωμανός, ο Έλληνας με το αιρετικό αίμα, κυνηγάει με πάθος παλιά χειρόγραφα και περγαμηνές, ενώ παρασύρει σ’ έναν καταστροφικό έρωτα την όμορφη Ελιζαμπέτα. Πίσω από τις μισάνοιχτες γρίλιες ενός διάσημου πορνείου, η Σινιόρα κινεί αόρατα τα νήματα και επεμβαίνει στις ζωές των ανθρώπων. 

Όταν η παλίρροια πλησιάζει και το νερό στη λιμνοθάλασσα φουσκώνει, η πόλη δακρύζει για να ξεπλύνει μια μεγάλη αμαρτία που βαραίνει στις πλάτες ενόχων και αθώων. 

Ένα μυθιστόρημα-εξερεύνηση στον μυστηριώδη κόσμο των ανθρώπινων σχέσεων με φόντο την ατμοσφαιρική και ερωτική Βενετία.

Στοιχεία βιβλίου:

Τίτλος: Η πόλη που δακρύζει

 

 

Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ