Το βιβλίο Λαθραία αλήθεια, μια συλλογή διηγημάτων της συγγραφέως Αντιγόνης Μελισσάκη, μας μιλά για φόβους και για επιθυμίες, πρωταγωνιστές που μοιράζονται μαζί μας τις αναμνήσεις τους ή μας περιγράφουν στιγμιότυπα της ζωής τους.
Προσωπική άποψη: Βίκυ Ζηλιασκοπούλου
Διηγήματα διαφορετικής θεματολογίας, που μιλούν για σύγχρονα θέματα ή αναφέρονται σε παλαιότερες εποχές, με ιδιαίτερη αναφορά στα χρόνια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ή στις εποχές που ακολούθησαν αμέσως μετά από αυτόν. Κάποια είναι λίγο πιο μεγάλα, άλλα είναι πολύ μικρά, δύο ή τριών σελίδων. Μερικά από αυτά περιγράφουν λίγο παραπάνω τον χαρακτήρα των πρωταγωνιστών τους ή μας αφήνουν να κοιτάξουμε λίγο περισσότερο στη ζωή τους, ενώ άλλα περιγράφουν απλά κάποιο συγκεκριμένο γεγονός.
Έμεινα να σκέπτομαι. Πού βρίσκονται τα όρια της πλάνης, του πόνου που ζητάει ανακούφιση στην παράνοια; Πόσο επίπονη και επιμονή δουλειά χρειαζόταν να κάνω για να τον βοηθήσω; Πρώτη φορά αμφέβαλα για τον εαυτό μου, τις γνώσεις μου, τις δυνατότητες της ψυχοθεραπείας. Πώς θα κατάφερνα από το ανέκφραστο παθητικό “βασανίζομαι, αρνούμαι” να τον βοηθήσω να κατακτήσει το ενεργητικό “θέλω, αποφασίζω”;
Θα κάνω μια μικρή αναφορά στα διηγήματα που για κάποιο λόγο μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση.
– Εμμονή: Από τα μεγάλα διηγήματα του βιβλίου, πολύ στενάχωρο με απρόσμενη τροπή και ιδιαίτερα συγκινητικό τέλος. Είναι το αγαπημένο μου από τη συλλογή.
– Το αποτύπωμα: Πάρα πολύ ωραίο, μιλά για σημαντικότατο κοινωνικό ζήτημα το οποίο και αποδίδει εξαιρετικά. Σε βάζει σε σκέψεις και ταυτόχρονα περνά ισχυρό μήνυμα.
– Ψυχόδραμα: Διαφέρει λίγο σε θεματολογία από τα περισσότερα της συλλογής. Είναι ωραίο αλλά οπωσδήποτε θέλω να τονίσω την πρωτότυπη εκτέλεση της ιδέας, αφού επί της ουσίας η συγγραφέας μας διηγείται μια ιστορία μέσα από τέσσερις πρωτοπρόσωπους μονολόγους.
– Ούτε ένα φιλί: Από τα σύγχρονης θεματολογίας διηγήματα, απλό και περιεκτικό που θα ξυπνήσει αναμνήσεις σε όλους μας.
– Τραύμα: Ίσως το πιο μικρό, μόλις 2,5 σελίδες, και όμως πολύ δυνατό, χαράσσεται στο μυαλό.
– Ο ταξιδευτής της ζωής μου: Από τα μεγάλα διηγήματα με ιστορικές αναφορές στην κατοχή και την αντίσταση, που όμως επεκτείνεται και με τις ζωές των πρωταγωνιστών σε κατοπινά χρόνια.
– Φωτογραφίες που μίλησαν: 6 σελίδες μόνο που διηγούνται μια ιστορία που σφίγγει το στομάχι και φέρνει στο μυαλό τις χιλιάδες των αθώων ψυχών που χάθηκαν ή καταστράφηκαν με παρόμοιο τρόπο.
– Οι πόρτες: Δυνατό διήγημα που μιλά για δύο πόρτες πίσω από τις οποίες κρύβονται χώροι που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη ζωή του συγγραφέα και για αυτό κυριαρχούν στις αναμνήσεις του.
Τα βάσανα άρχισαν σαν γύρισε ο πατέρας, “ο αγριάνθρωπος”. Έτσι τον έλεγε μετά. Πατέρα δεν τον ξανάπε. Αυτή που είχε μάθει να τα βγάζει πέρα μόνη της στους τσακωμούς ακόμα και με τα αγόρια, να νυχτοπερπατάει άφοβα στο λιμάνι, καθώς γύρισε εκείνος, κούρνιαζε κάτω από τη σκάλα. Κρατούσε σφιχτά το χέρι του αδερφού της και ένας αβάσταχτος φόβος φώλιαζε μέσα της.
Κοινό σημείο σε όλα: τα σωστά ελληνικά και οι ενδιαφέρουσες ιστορίες, ενώ εντύπωση μου έκανε και ότι η συγγραφέας χρησιμοποίησε διάφορες τεχνικές αφήγησης, με αποτέλεσμα τα διηγήματα να διαφέρουν πολύ μεταξύ τους.
Περίληψη: Μικρές ιστορίες βιωματικές και μυθοπλαστικές με άρωμα νοσταλγίας.
Γέφυρα σε δυο γενιές με βλέμμα στραμμένο στο ιστορικό παρελθόν.
Σχέσεις ανθρώπων, χαρακτήρων, συμπεριφορών τόσο διαφορετικών όσο και η μοναδικότητα του ατόμου.
Μονόλογοι συμβολικοί, με ελλειπτικό λόγο που τολμούν να ξεδιπλώνουν στο χαρτί μύχιες σκέψεις και πυρηνικούς, υπαρξιακούς φόβους.
Λαθραία αλήθεια γιατί είναι αυτή που μας ξεφεύγει. Την έχουμε όμως ανάγκη για μια πιο αυθεντική ζωή.
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Λαθραία αλήθεια
Συγγραφέας: Αντιγόνη Μελισσάκη
Εκδόσεις: Ελκυστής
Σελίδες: 270
Ημερομηνία έκδοσης: 15/11/2022
ISBN: 978-618-210-072-1
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
Επιμέλεια κεντρικής εικόνας: Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
