Υπάρχουν κάποια βιβλία που τα διαβάζεις και ξέρεις από την πρώτη στιγμή ότι είναι φτιαγμένα για βιβλιόφιλους. Το «Λέσχη ανάγνωσης για χαμένες καρδιές» της Monica Gutierrez δεν θα μπορούσε παρά να είναι ακριβώς αυτό: μοσχοβολά ζεστασιά, βιβλία και μικρές στιγμές ευτυχίας. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο. Η μετάφραση ανήκει στην Κάλλια Ταβουλάρη.
Προσωπική άποψη: Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη
Αν έχεις αδυναμία στις λέσχες ανάγνωσης, στις ιστορίες μικρών χωριών και στο slow-burn romance, τότε μάλλον μόλις βρήκες το επόμενο βιβλίο σου!
Ένα γραφικό χωριό στα Πυρηναία. Δυο καρδιές που απλώς θέλουν να ξεφύγουν. Και μια ατυχής (ή ίσως όχι) συνάντηση που θα τους σώσει για πάντα. Όσο δυνατοί και ανεξάρτητοι κι αν πιστεύουμε ότι είμαστε, όλοι χρειαζόμαστε τη βοήθεια των άλλων για να τα καταφέρουμε.
Η ιστορία ξεκινά όταν η Αβρίλ, μια νεαρή γυναίκα που νιώθει πως η ζωή της χρειάζεται έναν επαναπροσδιορισμό, φτάνει στο Τρεβιγιές, ένα μαγευτικό χωριό στα Πυρηναία. Εκεί την περιμένει η γιαγιά της, ένα σπίτι που κρύβει αναμνήσεις και μια λέσχη ανάγνωσης που έχει ξεχαστεί. Και φυσικά, δεν λείπει κάποιος μυστηριώδης συγκάτοικος, ο Άλεξ, ένας άντρας που μοιάζει να κουβαλά περισσότερα μυστικά απ’ όσα θέλει να παραδεχτεί. Και κάπως έτσι, ξεκινά μια ιστορία γεμάτη βιβλία, παρεξηγήσεις, γέλιο και εκείνες τις στιγμές που μας θυμίζουν πόσο όμορφη μπορεί να γίνει η ζωή, όταν τη μοιράζεσαι με τους σωστούς ανθρώπους.
Λάτρεψα την ατμόσφαιρα του βιβλίου. Από τις βόλτες στα λιθόστρωτα δρομάκια του Τρεβιγιές μέχρι τις συζητήσεις για βιβλία δίπλα σε ένα τζάκι, η Mónica Gutiérrez καταφέρνει να δημιουργήσει έναν κόσμο που θες να χαθείς μέσα του. Οι χαρακτήρες, από τη γιαγιά της Αβρίλ μέχρι τα μέλη της λέσχης, είναι όλοι τους ζωντανοί, τρυφεροί και ιδιόρρυθμοι, ακριβώς όπως οι άνθρωποι που αγαπάμε στη δική μας ζωή.
Και φυσικά, υπάρχει και η ρομαντική πλοκή. Ο Άλεξ είναι εκείνος ο χαρακτήρας που στην αρχή σε εκνευρίζει και μετά δεν μπορείς να φανταστείς την ιστορία χωρίς αυτόν. Η σχέση του με την Αβρίλ αναπτύσσεται αργά, με βλέμματα που λένε περισσότερα από τις λέξεις και στιγμές που παίζουν με τα όρια του «είμαστε απλώς φίλοι».
Αν σου αρέσουν οι ιστορίες που θυμίζουν λίγο Περηφάνια και Προκατάληψη (με έξτρα δόσεις βιβλιοφιλίας), τότε ετοιμάσου να απολαύσεις αυτή τη σχέση.
Πέρα όμως από τη ρομαντική πλευρά, το «Λέσχη ανάγνωσης για χαμένες καρδιές» είναι μια ωδή στη δύναμη των βιβλίων να μας φέρνουν κοντά. Η λέσχη ανάγνωσης του Τρεβιγιές δεν είναι απλώς μια ομάδα ανθρώπων που διαβάζουν αλλά μια κοινότητα, μια οικογένεια που σχηματίζεται μέσα από τις σελίδες των αγαπημένων τους ιστοριών. Και δεν είναι αυτός ο λόγος που όλοι αγαπάμε τα βιβλία;
Η «Λέσχη ανάγνωσης για χαμένες καρδιές» μιλά για τη θεραπευτική δύναμη της ανάγνωσης και είναι από εκείνα τα βιβλία που όταν κλείνεις την τελευταία σελίδα, νιώθεις λίγο πιο ανάλαφρος. Και μεταξύ μας; Δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα από αυτό.
Περίληψη: Η Αβρίλ δεν θέλει να γίνει σαν εκείνες τις ηρωίδες στα μυθιστορήματα που το σκάνε μετά την καταστροφή. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι εδώ και εβδομάδες είναι άνεργη, δεν έχει πού να μείνει και δυσκολεύεται να ανασάνει· έτσι, όταν η γιαγιά της της προτείνει να αναζητήσει καταφύγιο στο χωριό των παιδικών της χρόνων, δεν διστάζει να δεχτεί παρά τους ιδιόρρυθμους όρους – ανάμεσά τους, η υποχρέωση να ξαναδώσει ζωή στη λέσχη ανάγνωσης των περίεργων κατοίκων του Τρεβιγιές.
Όταν φτάνει εκεί, η Αβρίλ προσπαθεί να ξεφύγει απ’ τον ίδιο της τον εαυτό με τη βοήθεια των βιβλίων, όμως η μοίρα έχει άλλα σχέδια. Σύντομα θα αναγκαστεί να συγκατοικήσει με τον Άλεξ, έναν νεαρό με μυστηριώδες παρελθόν που συναρπάζει τους γείτονες αλλά ξεβολεύει την ίδια, και φαίνεται πως σκοπεύει να της κάνει άνω κάτω τη ζωή.
Η Monica Gutierrez αυτή τη φορά μας ταξιδεύει σε ένα χωριουδάκι των Πυρηναίων και μας δείχνει ότι όσο δυνατοί και ανεξάρτητοι κι αν πιστεύουμε ότι είμαστε, όλοι χρειαζόμαστε τη βοήθεια των άλλων για να τα καταφέρουμε.
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Λέσχη ανάγνωσης για χαμένες καρδιές
Συγγραφέας: Monica Gutierrez
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Μετάφραση: Κάλλια Ταβουλάρη
ΙSBN: 978-618-03-4310-6
Σελίδες: 288
Ημερομηνία έκδοσης: 2025
Επιμέλεια: Ζωή Τσούρα
Δημιουργία κεντρικής εικόνας: Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη