Είκοσι χρόνια, Δύο άνθρωποι. Ο υπότιτλος του βιβλίου Μία ημέρα. Μιας ιστορίας που μας διηγείται τη ζωή δύο νέων ανθρώπων, της Έμμα και του Ντέξτερ.
Προσωπική άποψη: Παναγιώτα Γκουτζουρέλα
15 Ιουλίου 1988 – Η ΑΡΧΗ
Γνωρίζονται τη νύχτα που αποφοιτούν από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Η Έμμα είχε προσέξει εξ αρχής τον Ντέξτερ ο οποίος ήταν γόης και δημοφιλής σε αντίθεση με την ίδια που είχε επικεντρωθεί στο να διαμαρτύρεται, μέσω κάθε οργάνωσης που έβρισκε, για το κατεστημένο. Τη νύχτα που περνούν μαζί στο μικρό δωματιάκι της Έμμα, δεν υπάρχει τίποτε ρομαντικό. Μια περίεργη νύχτα που δύο διαφορετικοί χαρακτήρες συζητούν με τη βεβαιότητα πως δε θα μπορέσουν να είναι μαζί ως ζευγάρι αν και υπάρχει αμοιβαία έλξη μεταξύ τους.
Ο Ντέξτερ είναι πλούσιος και μετά την αποφοίτηση θα ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο. Η Έμμα, φτωχικής καταγωγής, δεν ξέρει τι θέλει να κάνει με το πτυχίο της αγγλικής φιλολογίας στα χέρια της. Μιλούν για τα όνειρά τους και το άγνωστο μέλλον τους. Φαντάζονται τον εαυτό τους στα σαράντα τους, χωρίς να μπορούν πράγματι να φανταστούν πώς θα είναι η ζωή τους τότε.
15 Ιουλίου 2017 – ΤΟ ΤΕΛΟΣ
Κάθε κεφάλαιο του βιβλίου είναι πάντα την ίδια ημέρα: 15 Ιουλίου. Άλλοτε από τη μεριά της Έμμα και άλλοτε από τη σκοπιά του Ντέξτερ. Οι δύο αυτοί άνθρωποι, στο πέρασμα των χρόνων και παρά τις διαφορετικές ζωές που ζουν, κρατούν επικοινωνία και συναντιούνται όταν οι περιστάσεις το επιτρέπουν. Η Έμμα δουλεύει σερβιτόρα και ονειρεύεται να γίνει συγγραφέας. Ο Ντέξτερ ευνοείται από την τύχη και δουλεύει στην τηλεόραση απολαμβάνοντας τη φήμη και όλα τα επακόλουθα που του προσφέρει η δημοσιότητα. Μόνο που οι όροι αντιστρέφονται κάποια στιγμή. Η Έμμα καταφέρνει να γίνει γνωστή συγγραφέας και ο Ντέξτερ βουλιάζει στην άβυσσο της αποβολής του από τον τηλεοπτικό κύκλο.
«Ζήσε την κάθε μέρα σου σαν να είναι η τελευταία» ήταν η κλασική συμβουλή, αλλά ποιος έχει τη δύναμη για κάτι τέτοιο; Τι γίνεται αν βρέχει ή αν είσαι στις μέρες σου; Δεν ήταν καθόλου πρακτικό. Πολύ καλύτερο το να προσπαθήσεις απλώς να είσαι καλός άνθρωπος, με θάρρος και τόλμη, να ξεχωρίσεις. Όχι ακριβώς να αλλάξεις τον κόσμο, αλλά εκείνο το μικρό κομμάτι που είναι γύρω σου. Να βγεις στη ζωή με εφόδια το πάθος σου και την ηλεκτρική γραφομηχανή σου και να δουλέψεις σκληρά για… κάτι. Να αλλάξεις ζωές μέσω της τέχνης, ίσως. Να αγαπάς τους φίλους σου, να έχεις πίστη στις αρχές σου, να ζεις με πάθος, να ζεις στο φουλ και να είσαι καλά. Να δοκιμάζεις καινούρια πράγματα. Να αγαπήσεις και να αγαπηθείς, αν σου δοθεί ποτέ η ευκαιρία. Αυτή ήταν σε γενικές γραμμές η θεωρία της, παρόλο που δεν είχε κάνει καλή αρχή. Με μια μικρή κίνηση αδιαφορίας είχε πει αντίο σε κάποιον που της άρεσε πραγματικά πολύ, στο πρώτο αγόρι που την ενδιέφερε πραγματικά, και τώρα θα έπρεπε να το πάρει απόφαση ότι μάλλον δεν θα τον ξανάβλεπε ποτέ.
Όταν το αστέρι του ενός δύει, ανατέλλει το αστέρι του άλλου… η σχέση τους όμως παραμένει μία σταθερά στη ζωή και των δύο. Μία φιλική σχέση με έντονο το ερωτικό στοιχείο το οποίο όμως παραμένει στο παρασκήνιο καθώς οι συγκυρίες δεν διευκολύνουν την ανάπτυξη ενός ερωτικού δεσμού ανάμεσά τους. Οι σχέσεις που συνάπτουν με άλλους ανθρώπους και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στη ζωή τους, εν τέλει, δεν καταφέρνουν να διαλύσουν αυτόν τον δεσμό ανάμεσά τους.
Κάποτε, συναντιούνται. Ως Έμμα και Ντέξτερ, ελεύθεροι από δεσμά, να δοκιμάσουν να είναι μαζί. Θα τα καταφέρουν;…
Στην αρχή νόμιζα πως κρατούσα στα χέρια μου ένα ανάλαφρο, ρομαντικό μυθιστόρημα. Για να διαπιστώσω στην πορεία πως οι ανάλαφρες στιγμές ήταν απλά το προοίμιο για το ξεγύμνωμα της ψυχής, για το ξεδίπλωμα των συναισθημάτων και των πιο απόκρυφων σκέψεων, για το συνταρακτικό τέλος.
Πώς πορευόμαστε στη ζωή μας όταν όλα όσα ονειρευόμαστε δεν πραγματοποιούνται;
Πώς αντέχουμε τον πόνο, την απόρριψη, τη μοναξιά;
Πώς διαχειριζόμαστε την επιτυχία και κυρίως την αποτυχία;
Πώς αντιδρούμε όταν ο θάνατος μάς κοιτάζει κατάματα;
Όταν βγήκε από το αθλητικό κέντρο, τα φουσκωμένα μολυβένια σύννεφα έσκασαν τελικά και οι χοντρές ζεστές σταγόνες βροχής όλο και πύκνωναν. Η Έμμα βλαστήμησε τον καιρό και τη βρεγμένη σέλα του ποδηλάτου της και ξεκίνησε να διασχίσει το Βόρειο Λονδίνο προς την κατεύθυνση του Κίλμπερν, εφευρίσκοντας μια αυτοσχέδια συντομότερη διαδρομή μέσα από το λαβύρινθο των κατοικημένων δρόμων προς τη Λέξιγκτον Ρόουντ.
Έντονα πολιτικοποιημένο, με σαφείς (και εχθρικές) τοποθετήσεις για τον αδυσώπητο κόσμο της τηλεόρασης και τη δύναμη στα χέρια των ακατάλληλων ανθρώπων.
Μια ιστορία αγάπης που δε θα αφήσει κανέναν ασυγκίνητο.
Περίληψη: Μπορεί κανείς να περάσει όλη του τη ζωή χωρίς να καταλάβει ότι αυτό που ψάχνει βρίσκεται μπροστά στα μάτια του.
15 Ιουλίου 1988. Η Έμμα και ο Ντέξτερ γνωρίζονται τη νύχτα της αποφοίτησής τους. Την επόμενη ημέρα ο καθένας πρέπει να πάρει το δρόμο του.
Άραγε πού θα βρίσκονται τον επόμενο χρόνο, την ίδια ημέρα;
Και τον επόμενο;
Θα ανακαλύψουν ότι είναι πλασμένοι ο ένας για τον άλλο;
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Μία ημέρα
Συγγραφέας: Nicholls David
Εκδόσεις: Μίνωας
Μετάφραση: Γωγώ Αρβανίτη
Σελίδες: 592
ISBN: 978-618-02-5162-3
Έτος έκδοσης: 2024
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
