Ο πόλεμος των πολυκατοικιών
Προσωπική άποψη: Αγγελίνα Παπαθανασίου
Το βιβλίο του συγγραφέα και μουσικού, Πρόδρομου Doe, «Ο πόλεμος των πολυκατοικιών» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γράφημα, ήταν μια ευχάριστη αναγνωστική έκπληξη για μένα.
Μπορεί να είναι το δεύτερο βιβλίο του συγγραφέα που κυκλοφορεί -ύστερα από το πρώτο του μυθιστόρημα «Μαύρο χιόνι»- αλλά η δική μου γνωριμία με τον συγγραφέα έγινε μέσω του τελευταίου του βιβλίου «Ο πόλεμος των πολυκατοικιών».
Ένα μυθιστόρημα που με εντυπωσίασε για την πρωτοτυπία του ως προς το θέμα, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο περιγράφει καταστάσεις καθημερινές, γνώριμες, δυσάρεστες, με μια νότα αισιοδοξίας.
Οι τωρινοί ένοικοι, όμως, του αριθμού 27, δεν θυμίζουν σε τίποτα τους αντίστοιχους -αν εξαιρέσεις τη Βέτα- της δεκαετίας του ’60. Ένας καλοκάγαθος και τίμιος θυρωρός, ένας φοιτητής που πρόλαβε να έχει παρελθόν, μια γέρικη φιγούρα που στα νιάτα της περνιόταν για γοητευτική περσόνα, ένα μεσήλικο ζευγάρι στα πρόθυρα του χωρισμού, ένας πεθαμένος αλλά δεν το ξέρει, στρατιωτικός και τα τρία του κουτσούβελα, δύο λεσβίες, ένας συγγραφέας χωρίς έμπνευση κι ένα τσούρμο από κάποια χώρα της Αφρικής. Αυτή η πολυκατοικία ήταν ένα τεράστιο, χωρίς γωνίες, κλισέ.
Οι ένοικοι μιας πολυκατοικίας, με τα προβλήματα της καθημερινότητας να τους πνίγουν, έρχονται αντιμέτωποι με έναν πόλεμο με τους ένοικους της απέναντι πολυκατοικίας. Έναν πόλεμο διαφορετικό, που μοιάζει με παιχνίδι σαν κι αυτό που έπαιζαν στη παιδική τους ηλικία. Οι ένοικοι και των δυο πολυκατοικιών γνώριζαν για τον πόλεμο, αφού υπήρχε σαν όρος στο συμβόλαιο κάθε σπιτιού.
Θα δεχτούν όμως όλοι οι ένοικοι να συμμετέχουν σε αυτό το πόλεμο ή θα το θεωρήσουν ένα ανόητο παιχνίδι; Πόσο θα τους αλλάξει τη ζωή αυτό το παιχνίδι; Ποια από τις δυο πολυκατοικίες θα κερδίσει τον πόλεμο;
Ένα μυθιστόρημα πλημμυρισμένο από μουσική, λογοτεχνία και κινηματογράφο. Ένα βιβλίο που θα το απολαύσετε , όσοι επιλέξετε να το διαβάσετε. Θα σας δώσει όμως και τροφή για σκέψη.
Περίληψη: Παραιτημένοι συγγραφείς, αιωνόβια δέντρα με τη μορφή γυναικών, δραπέτες της επαρχίας, οικογένειες των φωνών/των σιωπών/των απόντων, καζανόβες με εκλεκτές φανταστικές φιλίες, θυρωροί με χαρισματικές μύτες, ζευγάρια που έχουν απαχθεί από τη ρουτίνα, εραστές που ντρέπονται τη διαφορετικότητά τους, πρόσφυγες που φοβούνται το άνοιγμα μιας πόρτας, κορίτσια που πρέπει να αντέξουν τη νύχτα για ακόμα μία νύχτα, βαρετές καρικατούρες εμπόρων, μυστήριοι Γάλλοι που δεν είναι Γάλλοι, αδιάφορα αγόρια που συντηρούν στον καταψύκτη την εφηβεία τους καλοδιατηρημένη, χήρες όμοιες απάτητα κάστρα, τερματικοί σταθμοί όχι-και- τόσο-ένδοξων οικογενειών.
Καλό μείγμα για να φτιάξεις ιστορίες, να γράψεις ένα βιβλίο… να κάμεις έναν πόλεμο.
Στα χέρια σας κρατάτε ένα βιβλίο που μιλάει για τη μοναξιά. Για κάθε είδους μοναξιά: εκείνη της απώλειας, των γηρατειών, της κατάθλιψης, των ανεκπλήρωτων ερώτων, της ρουτίνας, του μετανάστη, της διαφορετικότητας.
Το κάνει, όμως, με έναν περίεργο τρόπο.
Αισιόδοξο.
Αυτή είναι μια ιστορία με happy end που θέλει να πιστεύει πως μέσα στις σελίδες της κρύβει την ιστορία του αναγνώστη.
Στοιχεία βιβλίου:
Τίτλος: Ο πόλεμος των πολυκατοικιών
Συγγραφέας: Πρόδρομος Doe
Εκδόσεις: Γράφημα
ISBN: 9786185271305
Σελίδες: 220
Xρονολογία έκδοσης: Μάρτιος 2018
Επεξεργασία εικόνας: Σοφία Σαμιώτη
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
