Παράβαση καθήκοντος. Tίτλος που σίγουρα τραβά το ενδιαφέρον, όπως και ο υπότιτλος: “Ιστορίες ενός διοικητή ψυχιατρείου”. Είναι μικρό βιβλίο, πολύ λίγες σελίδες, αληθινά περιστατικά που βίωσε στην επαγγελματική ζωή του ο συγγραφέας και θέλησε να τα μοιραστεί μαζί μας.
Προσωπική άποψη: Βίκυ Ζηλιασκοπούλου
Η αλήθεια είναι ότι κάποιες από τις αφηγήσεις με φόρτισαν πολύ, αφού αφορούν γεγονότα που είμαι αρκετά μεγάλη ώστε να τα έχω παρακολουθήσει στην τηλεόραση την ώρα που συνέβαιναν. Όσο και αν ο συγγραφέας απέφυγε να εμβαθύνει στα συναισθήματα και έμεινε στην απλή εξιστόρηση, προσωπικά σίγουρα επηρεάστηκα αρκετά.
Θα πω λίγα πράγματα για τις ιστορίες που για κάποιο λόγο μίλησαν μέσα μου περισσότερο από τις άλλες, το συνηθίζω αυτό όταν γράφω για συλλογές κειμένων. Η μεγάλη διαφορά τώρα είναι ότι σε αυτό το βιβλίο όλα τα κείμενα είχαν μια ξεχωριστή συναισθηματική αξία, οπότε επέλεξα αυτά που πιστεύω θα θυμάμαι με περισσότερες λεπτομέρειες.
– Η σφαίρα. Συγκινητική ιστορία ακόμα και για εμάς που δεν έχουμε σχέση με τον Στρατό, η οποία φαντάζομαι θα σημαίνει περισσότερα για όσους εργάζονται εκεί. (Ο συγγραφέας είναι πρώην στρατιωτικός, οι μονάδες που υπηρέτησε και οι βαθμοί του αναφέρονται στην εσωτερική πλευρά του εξώφυλλου και ο ίδιος κάνει αρκετές φορές αναφορά στη στρατιωτική του εκπαίδευση και εμπειρία ως βαθμοφόρος των ενόπλων δυνάμεων.)
– Είσαι μεγάλος. Εξαιρετική ιστορία, πολύ καλογραμμένη. Μπορώ να πω ότι περιγράφει την πραγματικότητα σε πολλές δημόσιες δομές και υπηρεσίες.
Για να έχεις γνώμη πρέπει να έχεις γνώση. Πλήρη γνώση των δεδομένων και των συνθηκών. Πολύ περισσότερο όταν διοικείς μία μεγάλη νοσηλευτική μονάδα. Αν δεν έχεις καλή γνώση μπορεί να οδηγηθείς σε λάθος συμπεράσματα και να λάβεις λάθος αποφάσεις. Το πάθημα αυτό, μου έγινε μάθημα μια φορά με πολύ δυσάρεστο τρόπο.
– Πάθημα-μάθημα. Βαρύ όσον αφορά τη διαχείριση των συναισθημάτων που δημιουργεί, αφού μιλά για τον πόνο που μπορεί να προκαλέσει στους συγγενείς του ασθενούς η νόσος του Αλτσχάιμερ. Με στεναχώρησε και με τρόμαξε.
– Συναισθηματική αποστασιοποίηση. Μιλά για τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας και αφορά κυρίως την αναγκαιότητα να καταφέρουν να αποστασιοποιηθούν και να μην επηρεάζονται από όσα συμβαίνουν στους ασθενείς που περιθάλπουν. Περιγράφει ένα περιστατικό που το έζησε με ένταση και έμεινε στη μνήμη του, και με αφορμή αυτό μας μιλά για την ανάγκη των εργαζομένων για στήριξη και γνώση ώστε να μένουν ανεπηρέαστοι και να κάνουν σωστά τη δουλειά τους.
Η εφημερία ενός νοσοκομείου έχει πόνο και αγωνία. Πόνο σωματικό και ψυχικό. Ο πόνος αυτός αφορά προφανώς τους ασθενείς, πιστέψτε με όμως ότι υπάρχει και αγωνία, η δε δοκιμασία αυτή αφορά πρωτίστως τους λειτουργούς της υγείας.
– Το Ήλιος. Λογικά όσοι είστε πάνω από τριάντα ετών ήδη κάνατε τον συνειρμό και καταλάβατε σε τι αναφέρεται ο τίτλος. Δυστύχημα που πιστεύω ότι έχει χαραχτεί στη συλλογική μνήμη της Ελλάδας και της Κύπρου. Ο συγγραφέας ήταν τότε Διευθυντής του Δαφνίου και περιγράφει τις ενέργειες που έκανε μαζί με το προσωπικό του Νοσοκομείου του ώστε να μπορέσει να στηρίξει τους συγγενείς των νεκρών. Ευτυχώς για εμάς επέλεξε να μην εμβαθύνει στα όσα αντίκρισε, κάνει μόνο επιφανειακές αναφορές και μιλά για λίγες μόνο, όσο το δυνατόν λιγότερο επώδυνες αναμνήσεις.
– Παράβαση. Η μόνη παρατυπία, “παράβαση καθήκοντος” που κατάλαβα εγώ να έχει κάνει ο συγγραφέας, πάρα το ότι ο τίτλος του βιβλίου υπόσχεται περισσότερες. Φυσικά πρόκειται για μια πράξη ανθρωπιάς, γεμάτη κατανόηση, σεβασμό και αγάπη για τον συνάνθρωπο.
Κλείνοντας, να πω ότι η Παράβαση καθήκοντος είναι ένα βιβλίο πάρα πολύ ωραίο, κάποιες στιγμές αστείο, κάποιες στενάχωρο, μου άρεσε περισσότερο απ’ ό,τι περίμενα. Επίσης, για όσους είμαστε άσχετοι με τη λειτουργία των ψυχιατρικών νοσοκομείων, είναι μια καλή ευκαιρία να μάθουμε λίγα πράγματα σχετικά με το έργο τους, την καθημερινότητα των ψυχιάτρων, των κοινωνικών λειτουργών και των λοιπών εργαζομένων σε αυτά. Λίγες σελίδες, ωραίος τρόπος γραφής, διαβάζεται εύκολα και γρήγορα. Το προτείνω χωρίς δεύτερη σκέψη, πιστεύω θα αρέσει σε όλους.
Περίληψη: Είχα την τιμή να μου ανατεθεί για έξι χρόνια η Διοίκηση του μεγαλύτερου ψυχιατρικού νοσοκομείου της Χώρας και ενός από τα μεγαλύτερα εν γένει τότε νοσοκομεία των Βαλκανίων, του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής «Δαφνί».
Διοικώντας το νοσοκομείο αυτό και τους ανθρώπους του, θεωρώ ότι είχα μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στη ζωή μου, σε ό,τι αφορά την ανάληψη δημόσιας θέσεως. Ήρθα σε επαφή με τον ανθρώπινο πόνο και τη δοκιμασία, σε βαθμό που ούτε καν υποψιαζόμουν ότι υπάρχουν στην κοινωνία μας. Άγνωστες πτυχές του ανθρώπινου δράματος που μόνο σε ένα ψυχιατρικό νοσοκομείο μπορείς να γνωρίσεις. Αυτή η διάσταση της ευθύνης υπήρξε καθοριστική για το επέκεινα της σταδιοδρομίας μου.
Έγινα λιγότερο σκληρός, πιο ευαίσθητος, λιγότερο άκαμπτος.
Η τεράστια ευθύνη για τις ζωές τόσων ασθενών, αλλά και τόσων εργαζομένων ήταν πάντα ο οδηγός μου.
Μερικές φορές το τυπικό υπηρεσιακό καθήκον, συγκρούστηκε με το ηθικό και το ανθρώπινο.
Έπρεπε να σταθμίσεις… και να αποφασίσεις… άμεσα, χωρίς καθυστέρηση.
Τέτοιες στιγμές περιγράφονται σε αυτό το μικρό βιβλίο.
Τότε το σκληρό γράμμα του Νόμου έπρεπε να καμφθεί, για να υπηρετηθεί το ανθρώπινο καθήκον. Η υποχρέωση να αποδειχθούμε «όχι κρείσσονες των ετέρων, αλλά ημών των ιδίων».
Εσείς οι αναγνώστες θα κρίνετε αν εκείνες τις κρίσιμες στιγμές έπραξα σωστά ή λάθος.
Το βιβλίο –που σημειωτέον διαβάζεται απνευστί– με ταξίδεψε πίσω σε μια πολυκύμαντη, αλλά επιτυχημένη πορεία. Όταν ως Υπουργός Υγείας, είχα την ευκαιρία να δουλέψω με τον Θανάση, από το 2004 που τον επέλεξα, έως και το 2006. Θα ήθελα να σας προτρέψω να μπείτε στον κόσμο του Θανάση Κοσμόπουλου, όπως αυτός ξετυλίγεται στις σελίδες τής «Παράβασης Καθήκοντος». Το σίγουρο είναι ότι θα σας συναρπάσει, θα σας συγκινήσει και θα σας προβληματίσει.
Και επειδή το αξίζει, εύχομαι κάθε επιτυχία, τόσο στο βιβλίο όσο και στον συγγραφέα του.
Νικήτας Κακλαμάνης
Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής
Πρώην Υπουργός Υγείας
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Παράβαση καθήκοντος. Ιστορίες ενός διοικητή ψυχιατρείου
Συγγραφέας: Αθανάσιος Κοσμόπουλος
Εκδόσεις: Αγγελάκη
Σελίδες: 128
Ημερομηνία έκδοσης: Αύγουστος 2023
ISBN: 978-960-616-350-0
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
Επιμέλεια κεντρικής εικόνας: Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
