Δεν ξέρω τι με παρακίνησε περισσότερο εκείνο το απόγευμα: η μυρωδιά του καφέ που κρύωνε ή το φως που άλλαζε σιγά σιγά πίσω από τα τζάμια. Πάντως, έτσι ξεκίνησε η ανάγνωση του «Στο τέλος μιας αρχής» της Σοφίας Ντούπη που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΕΞΗ.
Προσωπική άποψη: Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη
Είχα ανάγκη να χαθώ σε μια ιστορία που να θυμίζει Ελλάδα, εκεί που το παρελθόν δεν λέει να ξεχαστεί και τα μυστικά περιμένουν δεκαετίες για να βγουν στο φως. Και «Στο τέλος μιας αρχής», οι ανατροπές και οι τρεις παράλληλες διαδρομές μ’ άφησαν να παλεύω με τα ερωτήματα χωρίς απάντηση.
Η Σοφία Ντούπη στήνει μπροστά μας τρεις ήρωες που ξεκινούν από αλλού, με εντελώς διαφορετικές ζωές, αλλά τραβιούνται σταδιακά στο ίδιο σκοτεινό πλέγμα μνήμης, τύψης και αναζήτησης δικαιοσύνης μέσα από δύσκολα μονοπάτια.
Ο Μανώλης, παιδί που μεγάλωσε με τη στέρηση και το βάρος του προκαθορισμένου πεπρωμένου, κουβαλά τραύματα και όνειρα που συγκρούονται κάθε μέρα.
Η Φαίδρα, παρορμητική και άγρυπνη, προσπαθεί να χτίσει μια ζωή μέσα στη δική της θλίψη, παλεύει να μαζέψει τα κομμάτια της και να σταθεί όρθια μέσα στον χαμό που αφήνει πίσω ένας μεγάλος έρωτας.
Ο Πέτρος, πρώην αξιωματικός, κρύβει τις πληγές του σε μια πανσιόν και ξορκίζει τους δαίμονες της απώλειας με αποφθέγματα και αλκοόλ.
Το παρελθόν δεν διαλέγει πότε θα επιστρέψει. Απλώς περιμένει τη σωστή ρωγμή να περάσει το φως του.
Το μυθιστόρημα κινείται γύρω από έναν θάνατο που κάποιοι θέλουν να ξεχάσουν, αλλά η ίδια η αλήθεια απαιτεί να ακουστεί. Σημάδια, αναμνήσεις και ενοχές γίνονται το χαλί πάνω στο οποίο περπατούν οι ήρωες.
Εκεί που πιστεύεις πως όλα είναι ξεκάθαρα, μια λεπτομέρεια αλλάζει όλη τη διαδρομή και στήνει το σκηνικό για το απρόβλεπτο. Το μοναστήρι, τα στενά της Αθήνας, η ζωή της Φαίδρας μέσα στην παράνοια του ρεπορτάζ, οι αόρατοι σύνδεσμοι με τον Πέτρο και τον Μανώλη, όλα αυτά πλέκονται σε ένα παζλ όπου κανείς δεν είναι αθώος, κανείς εντελώς ένοχος…
Οι ήρωες της κυρίας Ντούπη δεν είναι ποτέ μόνοι, ακόμη κι όταν νιώθουν την απόλυτη μοναξιά, το παρελθόν τούς ακολουθεί με πείσμα.
Απόλαυσα τη σύνθεση των χαρακτήρων: όλοι κουβαλούν τη δική τους πληγή, το δικό τους ψέμα και ψάχνουν με αγωνία μια λύτρωση που, όσο και να την πλησιάζουν, όλο τους ξεγλιστρά. Η υπόθεση μπλέκει: θρησκεία, εξουσία, μυστικά και σκάνδαλα, όμως η συγγραφέας αποφεύγει τη φθηνή ηθικολογία. Αντίθετα, δίνει χώρο στον αναγνώστη να αναρωτηθεί τι είναι πίστη και τι απλώς ρόλος, τι σημαίνει τελικά να συγχωρείς κι αν μπορείς να προχωρήσεις χωρίς να λυτρωθείς από το παλιό σου τραύμα.
Σε κάθε νέο κεφάλαιο, το παρελθόν διεκδικεί την εκδίκησή του. Κάποιες φορές, η ενοχή είναι το μόνο που απομένει όταν όλα τα άλλα έχουν χαθεί. Οι κλειστές πόρτες της εξουσίας κρύβουν πάντα μυστικά. Ας τους δώσουμε φωνή…
Οι λεπτομέρειες που ξεχώρισα; Οι βόλτες στα παλιά μπαρ της Αθήνας. Η αγωνία μιας συνέντευξης που αποδεικνύεται κομβική. Κάθε «ασήμαντη» κίνηση στη ζωή των ηρώων που γίνεται τελικά ενωτικός κρίκος του χθες με το σήμερα.
Όλοι παίζουν το παιχνίδι τους, άλλος φανερά, άλλος σιωπηλά, κανείς όμως δεν ξεφεύγει από τη δική του παρτίδα.
Στα δυνατά στοιχεία του βιβλίου, η αυθεντικότητα στη γλώσσα, το νήμα της αλήθειας που διαπερνά τις πιο απίθανες συμπτώσεις και το γεγονός ότι το τέλος δεν προσφέρει εύκολες λύσεις· τίποτα δεν κλείνει απλώς με μια τελεία. Στα αρνητικά, ίσως το πλήθος των γεγονότων και ορισμένα φλας μπακ να μπερδέψουν τον αναγνώστη που θέλει καθαρές, «γραμμικές» οπτικές γωνίες των ηρώων, καθώς δεν υπάρχουν αριθμημένα κεφάλαια.
Κλείνοντας το «Στο τέλος μιας αρχής», αναρωτιέμαι: Τελικά, ποιοι κύκλοι στη ζωή μας αξίζουν να κλείσουν και ποιοι μένουν πάντα ανοιχτοί;
Περίληψη: Ένας φόνος που ο κλήρος θέλει πάση θυσία να καταγραφεί ως φυσικός θάνατος. Ένας κύκλος που έπρεπε να κλείσει για να αποκαλυφθεί η αλήθεια. Τρεις άγνωστοι άνθρωποι μεταξύ τους που έρχονται αντιμέτωποι με το παρελθόν τους.
Ο δρόμος του Μανώλη προδιαγεγραμμένος απ’ όταν ήταν μικρό παιδί. Θα δει, θα νιώσει και θα υποφέρει πολλά στην ψυχή του. Η Φαίδρα προσπαθεί να ξεχάσει και ψάχνει να βρει τον δρόμο της μέσα σε ένα επάγγελμα ανθρωποφάγο μα και συναρπαστικό συνάμα. Ο Πέτρος καταφέρνει να σταθεί ξανά στα πόδια του μετά την οικογενειακή του τραγωδία.
Μέσα από σημάδια, αναμνήσεις και ανομολόγητα μυστικά οι τρεις αυτοί ήρωες θα γίνουν πρωταγωνιστές μιας ιστορίας που ξεκινά χρόνια πριν και ζητά το αντίτιμό της στο παρόν. Άραγε, θα καταφέρουν να έρθουν αντιμέτωποι με τα σκοτεινά μονοπάτια του κλήρου, και αν ναι, με τι κόστος;
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Στο τέλος μίας αρχής
Συγγραφέας: Σοφία Ντούπη
Εκδόσεις: Έξη
ISBN: 978-618-5713-70-6
Σελίδες: 447
Έτος έκδοσης: 12/2024
Επιμέλεια: Ζωή Τσούρα
Δημιουργία κεντρικής εικόνας: Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
