Συνέντευξη – Ολυμπία Θεοδοσίου
Σήμερα, στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών, φιλοξενούμε τη συγγραφέα Ολυμπία Θεοδοσίου, με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου της Αξελερέ από τις Εκδόσεις Συρτάρι.
Συνέντευξη
Ρωτάει η Αγγελίνα Παπαθανασίου
Καλησπέρα. Ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη που μας παραχωρείτε. Το πρώτο σας βιβλίο με διηγήματα κυκλοφορεί από τις Eκδόσεις Συρτάρι. Πώς προέκυψε η συγγραφή στη ζωή σας; Ήταν όνειρο ζωής που έγινε πραγματικότητα;
Oλ.Θ.: Καλησπέρα σας, κι εγώ σας ευχαριστώ πολύ. Η συγγραφή για μένα ξεκίνησε από μικρή ηλικία, όταν με τη φαντασία μου έπλαθα σύντομα παραμύθια, τα οποία στη συνέχεια τα διηγούμουν στους φίλους μου. Στην ουσία, οι πρώτες μου ιστορίες ήταν προφορικές εξομολογήσεις ενός παιδικού νου. Μπορώ να πω πως χρησιμοποίησα τη συγγραφή ως μέσο έκφρασης, ένα εργαλείο για να πλησιάσω τους ανθρώπους. Δεν ήταν ένα όνειρο ζωής, η συγγραφή από ένα σημείο και μετά έγινε η ζωή μου, εφόσον ο φανταστικός κόσμος που υπήρχε στη σκέψη μου με βοήθησε να ξεπεράσω τα εμπόδια του πραγματικού.
Το βιβλίο σας περιέχει είκοσι πέντε διηγήματα με ήρωες απλούς καθημερινούς ανθρώπους της διπλανής πόρτας. Πώς έγινε η επιλογή των διηγημάτων; Υπήρχαν κάποια από αυτά σε αρχείο στον υπολογιστή σας και αποφασίσατε να τα βγάλετε στο φως;
Oλ.Θ.: Όντως τα διηγήματά μου περιστρέφονται γύρω από καθημερινούς ανθρώπους, οι οποίοι λειτουργούν σαν καθρέφτες και μας επιτρέπουν να αντικρίσουμε την αλήθεια που κρύβουμε μέσα μας. Τις συγκεκριμένες ιστορίες δεν τις επέλεξα εγώ, εκείνες ήρθαν κοντά μου και μου είπαν: «Θέλουμε να βγούμε στο φως, ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για όσα το βλέμμα στοιβάζει στα ανείπωτα». Κάθε διήγημα είναι και μία παρατήρηση δική μου, κάθε φορά που βρίσκομαι ανάμεσα σε ανθρώπους σημειώνω όσα δεν μου λένε, και ύστερα αποτυπώνω στο χαρτί την ιστορία τους. Έτσι προέκυψε αυτή η συλλογή διηγημάτων, κάποια από τα οποία έχουν τις ρίζες τους στην παιδική μου ηλικία.
Ασχολείστε με τη βραχεία φόρμα, που εγώ τη θεωρώ αρκετά δύσκολη. Είναι ή όχι δύσκολο να πεις τα πάντα μέσα σε λίγες σειρές; Έχετε σκεφτεί να ασχοληθείτε και με άλλα λογοτεχνικά είδη εκτός από το διήγημα;
Oλ.Θ.: Θα έλεγα ότι η σύντομη και περιεκτική αφήγηση απαιτεί στοχευμένα πατήματα πάνω στο χαρτί, να γνωρίζεις τον προορισμό σου και να αναζητάς έναν σύντομο δρόμο στον οποίο θα ανταμώσουν ο αναγνώστης και η ιστορία σου. Δεν θα χαρακτήριζα τη βραχεία φόρμα ούτε εύκολη αλλά ούτε και δύσκολη, θα την ονόμαζα «ιδιόρρυθμη». Πρέπει να δουλεύεις με μεθοδικότητα, να γράφεις και να σβήνεις συνεχώς, έτσι μονάχα μπορείς να δημιουργήσεις τα «ολιγόλεπτα» διηγήματα. Εξάλλου, αρκούν ελάχιστες λέξεις για να πυροδοτήσεις τη φαντασία του αναγνώστη. Το συγκεκριμένο λογοτεχνικό είδος με εκφράζει και ως άνθρωπο, έτσι κι αλλιώς η αλήθεια χρειάζεται μονάχα μερικές λέξεις για να ειπωθεί. Συνεχίζω να γράφω και να διαβάζω σύντομα διηγήματα και πιστεύω ότι για αρκετό καιρό ακόμα θα κρατώ από το χέρι το συγκεκριμένο λογοτεχνικό είδος, γιατί το αισθάνομαι σαν παιδί μου.
Διαβάστε την άποψή μας για το βιβλίο: Αξελερέ
Στα διηγήματά σας παρουσιάζετε τις δυσκολίες της ζωής αλλά πάντα υπάρχει ένα φως στο τούνελ, μια χαραμάδα αισιοδοξίας. Είστε ως άνθρωπος αισιόδοξος;
Oλ.Θ.: Ζούμε σε μία δύσκολη εποχή, θα έλεγα ακατανόητη εφόσον δεν μπορούμε να υλοποιήσουμε τα όνειρά μας, εξαιτίας πολλών παραγόντων. Έτσι κι εγώ θέλησα κάποιες από τις ιστορίες μου να τις κάνω να αποπνέουν έναν αέρα αισιοδοξίας, να αποστασιοποιηθούν από την καθημερινότητα και να προσφέρουν στον αναγνώστη το δώρο της ελπίδας. Ως άνθρωπος προσπαθώ να σκέφτομαι αισιόδοξα, να λέω στον εαυτό μου πως όσα άσχημα κι αν έρθουν, στο τέλος θα υπάρχει πάντα η αρχή μιας Άνοιξης. Βέβαια κάποιες φορές υποκύπτω στον φόβο, αλλά μου συγχωρώ αυτό το παράπτωμα, εφόσον η θνητή μου ύπαρξη είναι τόσο ευάλωτη στον πειρασμό.
Υπάρχει κάποιο βιβλίο που διαβάσατε και σας άλλαξε τον τρόπο σκέψης, σας επηρέασε θετικά;
Oλ.Θ.: «Ο Ξένος» του Αλμπέρ Καμύ με έκανε να αναθεωρήσω πολλά πράγματα ως άνθρωπος, γιατί μέσα στις σελίδες αυτού του βιβλίου ανακάλυψα την αλήθεια της ζωής. Αν δεν χωράς στο καλούπι της κοινωνίας, είσαι “Ξένος”. Έτσι, είπα κι εγώ κάποια στιγμή στον εαυτό μου δεν πειράζει, ας μην ανήκουμε πουθενά, αρκεί να είμαστε ευτυχισμένοι.
Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια;
Oλ.Θ.: Τα επόμενα συγγραφικά μου σχέδια είναι πολλά, μου αρέσει να δημιουργώ και να φτιάχνω δικά μου μονοπάτια. Βέβαια προς το παρόν, πρέπει να φροντίσω το μικρό μου «Αξελερέ», έχει μακρύ ταξίδι μπροστά του.
Λίγο πριν ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη, θα θέλατε να πείτε κάτι στους αναγνώστες μας;
Oλ.Θ.: Θα ήθελα να πω στους αναγνώστες μας να μη σταματήσουν ποτέ να ονειρεύονται, γιατί δεν υπάρχει άπιαστο όνειρο, μονάχα μια άτυχη στιγμή. Κι εγώ σας ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη, να είστε καλά.
Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο που μας αφιερώσατε. Να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο σας.
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
