Στη σημερινή συνέντευξη στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών, φιλοξενείται ο συγγραφέας Χρήστος Αζαριάδης με αφορμή το βιβλίο του «Χρυσός Ναός» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bell.
Συνέντευξη
Ρωτάει η Αγγελίνα Παπαθανασίου
Καλησπέρα. Ευχαριστούμε για τη συνέντευξη που μας παραχωρείτε.
X.A. Καλησπέρα και από εμένα. Κι εγώ σας ευχαριστώ για το βήμα που μου δίνετε σ’ ένα τόσο σημαντικό για τη λογοτεχνία ιστότοπο.
Αυτή τη φορά με το τελευταίο σας βιβλίο, ταξιδεύετε τους αναγνώστες σας στον Αμαζόνιο. Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης για να γεννηθεί ο Χρυσός Ναός;
X.A. Η ιδέα του χαμένου θησαυρού των Ίνκας πάντοτε έκλεινε σε όλους ιντριγκαδόρικα το μάτι. Είτε μιλάμε για ένα βιβλίο, είτε για μία ταινία του Χόλιγουντ, είτε για μία αποστολή αναζήτησης. Και πώς όχι, όταν μιλάμε για τον μεγαλύτερο θησαυρό όλων των εποχών!
Στις αρχές του 2023, και αφού είχα παραδώσει το «Χωρίς Άντρες» στον εκδότη μου, Χάρη Νικολακάκη, διάβαζα ένα άρθρο για μία ομάδα Γάλλων εξερευνητών που ισχυριζόταν ότι είχε ανακαλύψει τον θησαυρό κάπου κοντά στον Αμαζόνιο. Είχαν μάλιστα υποβάλει και αιτήσεις για ανασκαφές, με στοιχεία. Και αυτό μου κίνησε την περιέργεια.
Κατά τους επόμενους μήνες αναζήτησα κάθε πιθανή πληροφορία για το τέλος του πολιτισμού των Ίνκας και την τύχη του πλούτου τους. Στόχος μου ήταν να ικανοποιήσω την δική μου φιλαναγνωσία, αλλά χωρίς να το καταλάβω, υποσυνείδητα, είχε αρχίσει να σχηματίζεται μια πλοκή στο μυαλό μου.
Πραγματικά οι περιγραφές σας είναι τόσο ρεαλιστικές, σαν να έχετε επισκεφτεί όλα όσα περιγράφετε στο βιβλίο. Να φανταστώ ότι περάσατε ατελείωτες ώρες συλλέγοντας πληροφορίες για τους Ίνκας και τον πολιτισμό τους, αλλά και για τους Ισπανούς κατακτητές πριν τη συγγραφή του μυθιστορήματος. Έτσι δεν είναι;
X.A. Κοιτάξτε, για ό,τι μα ό,τι κι αν εξωτερικεύουμε, από μία ιδέα μέχρι ένα έγγραφο, ευθυνόμαστε. Δεν μπορούμε να λέμε ό,τι μας κατέβει στο κεφάλι, αλλιώς ο κόσμος δεν θα μας παίρνει στα σοβαρά. Έχουμε την ευθύνη του ονόματός μας, της υπογραφής μας. Και αυτή η ευθύνη γίνεται διπλή όταν το βιβλίο μας φέρει το λογότυπο ενός μεγάλου εκδοτικού οίκου. Γι’ αυτό και απαιτείται έρευνα, διασταύρωση, έλεγχος.
Προσωπικά, αφιέρωσα μήνες σε αυτήν τη διαδικασία. Για να μην εκτεθώ και να μην εκθέσω. Σε αυτό το κομμάτι μου παρείχε ανεκτίμητη βοήθεια και η επιμελήτριά μου, Κατερίνα Ασήμου.
Έξι μικροκακοποιοί είναι οι ήρωες του βιβλίου σας. Ο Χριστόφορος, η Νίνα, η Άννα και ο Λάζαρος, ο 4Κ, ο Ισπανός και η Βάιολετ. Ποιος από τους ήρωες σας δυσκόλεψε περισσότερο; Είναι η Νίνα το alter ego σας;
Χ.Α. Ένα από τα πιο δύσκολα κομμάτια του βιβλίου ήταν να πάρω αυτές τις προσωπικότητες του υποκόσμου (που ας μη γελιόμαστε, είναι κακοποιοί, βγάζουν τα προς το ζην παρανομώντας) και να τις κάνω αρεστές στον αναγνώστη. Κλέβουν, εξαπατούν, διάολε, ο 4Κ είναι πληρωμένος δολοφόνος. Έπρεπε να τους αγαπήσει ο κόσμος ώστε να μπορεί να συμπάσχει και να αγωνιά μαζί τους. Αυτό με παίδεψε. Και ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό είναι να τους δώσω ένα παρελθόν και να τους εντάξω σε μία ομάδα ομοίων.
Δεν ξέρω αν μοιάζω στη Νίνα ή τον Χριστόφορο. Πάντως, ο αγαπημένος μου χαρακτήρας είναι ο 4Κ. Είναι ο χαρακτήρας με τη μεγαλύτερη εξέλιξη.
Διαβάστε την άποψή μας για το βιβλίο: Χρυσός Ναός
Διαβάζοντας το εισαγωγικό σας σημείωμα, ο αναγνώστης αναγνωρίζει και ένα άλλο στοιχείο που διαθέτετε: το χιούμορ, που είναι δείκτης ευφυΐας αλλά και ασπίδα στη δύσκολη καθημερινότητα. Θα μπορούσατε να γράψετε ένα αμιγώς χιουμοριστικό μυθιστόρημα;
Χ.Α. Το χιούμορ είναι δείγμα ψυχικής υγείας (το ελπίζω δηλαδή) και όντως λειτουργεί ως ασπίδα, ως άμυνα. Ταυτόχρονα, κάνει και το βιβλίο ως προϊόν -γιατί στο τέλος της ημέρας, ένα εμπορικό προϊόν παραμένει- πιο ελκυστικό.
Αλλά ποτέ, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια, ένα βιβλίο δεν μπορεί να είναι για παράδειγμα μόνο χιουμοριστικό. Εκτός κι αν είναι ένα βιβλίο με ανέκδοτα. Σκοπός μου είναι να γράφω βιβλία που δεν μπορούν να ενταχθούν μόνο σε μία κατηγορία. Περιπέτεια, μυστήριο, κοινωνικό, επιστημονικής φαντασίας. Και αν μπορώ να έχω και αστείες πινελιές, ακόμα καλύτερα.
Αυτή την περίοδο σας βασανίζουν νέοι ήρωες;
Χ.Α. Κάτι έχω κατά νου, αλλά θα τα πούμε όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή. Προς το παρόν επικεντρώνομαι στην προώθηση του Χρυσού Ναού, που είναι το βιβλίο που διασκέδασα περισσότερο από κάθε άλλο γράφοντάς το.
Λίγο πριν ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη, θα θέλατε να πείτε κάτι στους αναγνώστες μας;
Χ.Α. Οι αναγνώστες δεν γνωρίζουν ότι για να φτάσει ένα βιβλίο στα χέρια τους απαιτείται μία συλλογική προσπάθεια και νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω όλους αυτούς που βοήθησαν (και βοηθούν ακόμη) να διαβαστεί αυτό το βιβλίο. O συγγραφέας το μόνο που κάνει είναι να γράφει το βιβλίο, να πηγαίνει σε δυο τρεις παρουσιάσεις, ν’ απαντά σε ερωτήσεις, άντε και να στείλει καμία φωτογραφία.
Πίσω απ’ αυτόν, έχουν δουλέψει πάρα πολλοί άνθρωποι, που ελάχιστα θα ακουστούν γι’ αυτούς. Η εκδοτική ομάδα, η σχεδιάστρια εξωφύλλου, η επιμελήτρια, οι άνθρωποι στο μάρκετινγκ, στις πωλήσεις. Οι δημοσιογράφοι που θα μιλήσουν γι’ αυτό, οι bloggers που θα το διαφημίσουν, οι φίλοι που θα το διαδώσουν από στόμα σε στόμα. Και, βεβαίως, οι αναγνώστες που αποτελούν τον τελικό και σημαντικότερο αποδέκτη.
Δεν θα υπάρξουν ποτέ αρκετά λόγια για όλους αυτούς. Τους ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου.
Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας.
Χ.Α. Και εγώ σας ευχαριστώ. Η φιλοξενία σας ήταν χαρά και προνόμιό μου.
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
Δημιουργία κεντρικής εικόνας: Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
