Στη σημερινή συνέντευξη στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών φιλοξενείται η εκπαιδευτικός και συγγραφέας Γιούλη Χρονοπούλου, με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου της «Άρωμα Φουζέρ» από τις εκδόσεις Νήσος.
Συνέντευξη
Ρωτάει η Αγγελίνα Παπαθανασίου
Καλησπέρα, κυρία Χρονοπούλου. Σας ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη που μας παραχωρείτε.
Από τις εκδόσεις Νήσος κυκλοφορεί η συλλογή διηγημάτων σας με τίτλο «Άρωμα Φουζέρ». Διηγήματα αλλά και απόψεις σας για βιβλία που έχετε διαβάσει, έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά. Η συγγραφή στη ζωή σας ήρθε τυχαία ή ήταν ένα όνειρο ζωής που έγινε πραγματικότητα;
Γ.Χ. Κατ’ αρχάς, σας ευχαριστώ θερμά για τη συνέντευξη. Είναι τιμή μου. Σχετικά με την ερώτησή σας, όπως κι εσείς επισημαίνετε, τα τελευταία χρόνια εμφανίστηκα στα ηλεκτρονικά περιοδικά με δημοσιεύσεις είτε διηγημάτων, είτε μικρών ιστοριών, είτε κριτικών κειμένων, ενώ εδώ και πολλά χρόνια ασχολούμαι και με το δοκιμιακό γράψιμο. Μάλιστα από τις εκδόσεις Νήσος κυκλοφορεί και το βιβλίο μου «Ο δρων λόγος. Ρητορική και Φιλοσοφία στο έργο του Σοφοκλή». Επίσης, σημειώνω ότι ο πατέρας μου ήταν λογοτέχνης κι εγώ στα νεανικά μου κυρίως χρόνια ασχολήθηκα με την ποίηση χωρίς να τολμήσω οποιαδήποτε έκδοση. Σκέφτομαι πως σήμερα ίσως θα το είχα τολμήσει, αφού το όλο περιβάλλον της διαρκούς έκθεσης των πάντων, πέραν των άλλων, δημιουργεί συνθήκες άνεσης και απελευθέρωσης ως προς αυτό. Εκείνο που θέλω να πω εντέλει είναι πως μ’ έναν τρόπο η λογοτεχνική συγγραφή ήταν όνειρο που πραγματοποιήθηκε και την ίδια ώρα μια μοιραία μετεξέλιξη της φύσης μου. Δεν θα μπορούσα, λοιπόν, να πω ακριβώς ότι ήρθε τυχαία, αν και χρειάστηκαν και κάποια τυχαία περιστατικά για να πυροδοτηθεί.
Είκοσι πέντε διηγήματα περιλαμβάνει το βιβλίο σας. Γράφτηκαν σε κάποια συγκεκριμένη χρονική περίοδο ή υπήρχαν σε αρχεία στον υπολογιστή σας και κάνατε κάποια επιλογή; Συναντάμε δικά σας στοιχεία στους ήρωες των ιστοριών που μας αφηγείστε;
Γ.Χ. Τα είκοσι τέσσερα από τα είκοσι πέντε διηγήματα της συλλογής γράφτηκαν από τον Γενάρη του 2022 μέχρι τον Αύγουστο του 2024, δηλαδή σε δυόμισι χρόνια. Βέβαια, γράφτηκαν περισσότερα από αυτά που περιλήφθηκαν στη συλλογή. Ένα μόνο είχε γραφτεί παλαιότερα, το 2013, στο πλαίσιο μιας σχολικής δραστηριότητας, που πάντως με έκανε να πιστέψω ότι το διήγημα είναι το είδος που μου ταιριάζει.
Διαβάστε την άποψή μας για το βιβλίο: Άρωμα Φουζέρ
Μέσα σε λίγους μόλις μήνες από την κυκλοφορία του, το βιβλίο έχει αγαπηθεί από το αναγνωστικό κοινό, λαμβάνοντας θετικές κριτικές. Εκτός από χαρά και ικανοποίηση, αισθάνεστε άγχος για το επόμενο συγγραφικό σας βήμα;
Γ.Χ. Είναι αλήθεια ότι το βιβλίο έχει αγαπηθεί. Παρότι είναι ακόμη νωρίς για απολογισμούς, ωστόσο εισπράττω με πολλούς τρόπους ότι τα διηγήματα του βιβλίου και το άρωμά τους αγγίζουν τους αναγνώστες. Είναι προφανές ότι αυτό γεννά μεγάλη ικανοποίηση και χαρά, καθώς μάλιστα ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις από πριν τον αντίκτυπο. Αυτή τη στιγμή, λοιπόν, βιώνω κυρίως αυτό. Από την άλλη, είναι μοιραίο και το άγχος για το επόμενο συγγραφικό βήμα, μολονότι ακόμα δεν το έχω αποφασίσει ούτε βιάζομαι. Έχω κάποια πράγματα στο μυαλό μου, καθώς και ένα έτοιμο υλικό, ωστόσο προς το παρόν βρίσκομαι στη δίνη του πρώτου βιβλίου και θέλω να απολαύσω την ευχαρίστηση που μου προσφέρει η επαφή, φυσική ή διανοητική, με τους αναγνώστες και τις αναγνώστριες.
Τα τελευταία χρόνια ακούγεται συνεχώς η φράση «οι μισοί Έλληνες γράφουν». Διαβάζει ο Έλληνας σήμερα; Ποια είναι η δική σας αίσθηση;
Γ.Χ. Δεν είναι τυχαία η φράση που ακούγεται. Σε μεγάλο βαθμό το πιστεύω κι εγώ. Είναι μια αίσθηση που όλοι λίγο πολύ εισπράττουμε μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα, τα ηλεκτρονικά περιοδικά, αλλά και τις έντυπες εκδόσεις. Μάλιστα, σε μένα αυτή η αίσθηση λειτούργησε αρχικά μάλλον αποθαρρυντικά στην απόφασή μου για την έκδοση των διηγημάτων μου, ακριβώς γιατί θεωρούσα ότι δεν έχει κάποιο νόημα μια τέτοια κίνηση μέσα σ’ αυτόν τον καταιγισμό. Χρειάστηκε η επιμονή κάποιων ανθρώπων που πίστεψαν σε μένα για να το τολμήσω. Από την άλλη, μοιάζει πράγματι να παράγουμε περισσότερα από όσα μπορούμε να καταναλώσουμε στον τομέα του βιβλίου. Εκτός του ότι η πληθώρα των προσφερόμενων έργων συνοδεύεται μοιραία από τη δυσκολία να εντοπίσεις, να ξεχωρίσεις, να επιλέξεις, επιπλέον η εποχή μας, οι ρυθμοί της, οι τρόποι της, οι συνήθειες που εγκαθίστανται, ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε και προσλαμβάνουμε τον κόσμο μάλλον αντιδικεί με το διάβασμα. Ωστόσο, δεν είμαι τόσο απαισιόδοξη, αφού ταυτόχρονα οι ίδιες οι εκδόσεις, οι εκθέσεις βιβλίου και οι παρουσιάσεις, οι λέσχες ανάγνωσης που πληθαίνουν, τα προγράμματα φιλαναγνωσίας στα σχολεία, οι οπτικές μεταφορές κι ένα σωρό άλλα μας δείχνουν ότι το βιβλίο και στην παραδοσιακή του μορφή (γιατί το διάβασμα μπορεί να επιτελεστεί και ηλεκτρονικά, αλλά και η επαφή με το βιβλίο και ακουστικά) παραμένει ένα βασικό στοιχείο του πολιτισμού μας.
Έχουν προγραμματιστεί νέες παρουσιάσεις του βιβλίου σας μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα;
Γ.Χ. Ναι, έχουν προγραμματιστεί και στην Αθήνα και στην περιφέρεια, προς μεγάλη μου ευχαρίστηση. Ακόμα βέβαια δεν έχουν προσδιοριστεί οι ημερομηνίες, εκτός από την πρώτη επικείμενη, που θα γίνει την Τετάρτη 1 Οκτωβρίου στη Νέα Σμύρνη. Ωστόσο, έχουν γίνει αρκετές επαφές και έχουν δρομολογηθεί όχι μόνο παρουσιάσεις, αλλά και συζητήσεις σε λέσχες ανάγνωσης, κάτι πολύ ενθαρρυντικό και ευχάριστο, αφού συνιστά μια ουσιαστική επαφή με το βιβλίο.
Αυτή την περίοδο υπάρχουν νέοι ήρωες που σας βασανίζουν γλυκά μέχρι να πάρουν σάρκα και οστά;
Γ.Χ. Έχω διάφορες σκέψεις και υπάρχουν πρόσωπα και περιστατικά που με απασχολούν, αλλά, όπως σας είπα και πριν, δεν βιάζομαι να κατασταλάξω. Βέβαια, το γλυκό βάσανο στο οποίο αναφέρεστε πάντα έχει θέση στη ζωή μας.
Λίγο πριν ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη, θα θέλατε να μοιραστείτε κάτι με τους αναγνώστες μας;
Γ.Χ. Σε μια εποχή που τα πράγματα γίνονται όλο και πιο σκοτεινά, η λογοτεχνία και η τέχνη γενικότερα έχει τη δύναμη να προσφέρει φως και να γίνει με έναν τρόπο θεματοφύλακας της ανθρωπότητας.
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο που μας αφιερώσατε. Καλή δημιουργική συνέχεια.
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
