Το βιβλίο του συγγραφέα Ίβο Άντριτς «Το γεφύρι του Δρίνου» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Καστανιώτη. Ο συγγραφέας τιμήθηκε με το βραβείο Νobel το 1961 για τη συνολική του προσφορά στη λογοτεχνία. Το μυθιστόρημα αυτό γράφτηκε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Προσωπική άποψη: Αγγελίνα Παπαθανασίου
Πρόκειται για ένα ιστορικό μυθιστόρημα που καταγράφει ιστορικά γεγονότα τεσσάρων αιώνων. Δεν εστιάζει σε πρόσωπα. Σημείο αναφοράς είναι ένα γεφύρι. Οι περισσότεροι από μας γνωρίζουμε την πιο πρόσφατη ιστορία της περιοχής με τους νατοϊκούς βομβαρδισμούς και τον μεγάλο αριθμό σε απώλειες ανθρώπων και τις καταστροφές ολόκληρων πόλεων.
Ο συγγραφέας επιλέγει την πόλη Βίσεγκραντ ως σκηνικό δράσης για τους ήρωες του μυθιστορήματός του. Ξεκινά η ιστορία με το χτίσιμο του γεφυριού από τον ξακουστό βεζίρη Μεχμέτ Πασά Σόκολι. Ένα γεφύρι που θα έδενε για πάντα τη Βοσνία με την Ανατολή, τον τόπο καταγωγής του με τους τόπους της ζωής του.
Ο αναγνώστης παρακολουθεί το χτίσιμο του γεφυριού, διαβάζει τους θρύλους που συνδέονται με αυτό, παρακολουθεί τις αντιδράσεις των κατοίκων, που στην αρχή ήταν αρνητικές, αφού έβλεπαν να έρχονται αλλαγές στη ζωή τους, γιατί το άγνωστο πάντα φοβίζει.
Και μόνο όταν η προσπάθεια καρποφόρησε και ξεπρόβαλε το μεγάλο γεφύρι, οι άνθρωποι άρχισαν να θυμούνται κάποια πράγματα και να στολίζουν το φτιάξιμο του καλοχτισμένου και αθάνατου γεφυριού με φανταστικές ιστορίες που οι ίδιοι ήξεραν να στήνουν σαν καλοί τεχνίτες και να τις θυμούνται για χρόνια.
Ο συγγραφέας παρουσιάζει μέσα στο μυθιστόρημά του μικρές ιστορίες με ήρωες ανθρώπους διαφορετικής θρησκείας και κουλτούρας, που όμως συνυπάρχουν, με τα θετικά και τα αρνητικά τους. Μουσουλμάνοι, Χριστιανοί, Εβραίοι, έχουν στιγμές χαράς αλλά και πίκρας. Και ύστερα έρχεται η Αυστροουγγρική στρατιωτική και πολιτική διοίκηση της περιοχής που έφερε στους κατοίκους προβλήματα, ταραχές, αλλά και ανάπτυξη.
Το μυθιστόρημα φτάνει μέχρι και τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, εξιστορώντας τα γεγονότα που οδήγησαν σε αυτόν.
Το καλοκαίρι του 1914 θα μείνει στη μνήμη των ανθρώπων που το έζησαν εδώ σαν το φωτεινότερο και το πιο όμορφο που θυμούνται στη ζωή τους, γιατί στη συνείδησή τους το καλοκαίρι αυτό θα λάμπει και θ΄ αστράφτει με φόντο ένα γιγάντιο σκοτεινό ορίζοντα, γεμάτο καταστροφές, δυστυχίες και συμφορές, που πηγαίνουν ως πέρα, μακριά στο άπειρο.
Σε ένα χορταστικό βιβλίο των πεντακοσίων περίπου σελίδων, δεν θα κρύψω ότι υπήρχαν σημεία που με κούρασαν με τις εκτενείς περιγραφές του συγγραφέα. Αναμφισβήτητα όμως η συγγραφική του δεινότητα είναι μεγάλη και το αποτέλεσμα εξαιρετικό. Ένα βιβλίο που φωτίζει πολλές ιστορικές πτυχές της περιοχής αυτής των Βαλκανίων –ίσως σε κάποια σημεία ο συγγραφέας να μην είναι απόλυτα αντικειμενικός–, αλλά σίγουρα άξιζε ο χρόνος που του αφιέρωσα για την ανάγνωσή του. Στο μέλλον, θα ήθελα να διαβάσω και κάποιο άλλο βιβλίο του Άντριτς για να έχω μια πιο ολοκληρωμένη άποψη τόσο για τον συγγραφέα και τα πιστεύω του, όσο και για τη γραφή του.
Περίληψη: “Το γεφύρι του Δρίνου” δεν είναι μόνο ένα σημαντικό μυθιστόρημα. Είναι ένα βαλκανικό χρονικό τεσσάρων αιώνων ιστορίας, τεσσάρων θρησκειών και τριών εθνοτήτων που μοιράζονται τον ίδιο τόπο, την πόλη Βίσιεγκραντ στη Βοσνία. Στο κέντρο όλων αυτών το γεφύρι, αμετακίνητο από τη θέση του, σαν το πεπρωμένο που διατρέχει πότε φωτεινό και πότε σκοτεινό τις ανθρώπινες ζωές. Μόνο αν διαβάσει κανείς το προφητικό αυτό έργο μπορεί πραγματικά να κατανοήσει τα τραγικά γεγονότα των τελευταίων ετών στη Βοσνία και να διακρίνει τις ανθρώπινες δυνάμεις που πάντα λειτουργούσαν κάτω από την πολυεθνική κρούστα και το μωσαϊκό των θρησκειών. Το αριστούργημα του μεγάλου νομπελίστα συγγραφέα.
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Το γεφύρι του Δρίνου
Συγγραφέας: Ίβο Άντριτς
Μετάφραση: Χρήστος Γκούβης
Εκδόσεις: Καστανιώτη
ISBΝ: 9789600356571
Σελίδες: 494
Ημερομηνία έκδοσης: 11/11/2013
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
