Φθάνοντας στο λιμάνι της Σκοπέλου, από τα δυτικά, είναι αδύνατο να μη δείτε τη Χαδούλα, έναν μεγάλο βράχο στη μέση της θάλασσας, μπροστά από το κάστρο. Ποια ήταν όμως η Χαδούλα;
Γράφει η Αγγελίνα Παπαθανασίου
Θα γυρίσουμε πίσω πολλά πολλά χρόνια, στο 1660. Ζούσε στο νησί ένας πολύ πλούσιος έμπορος. Είχε πολλά καράβια δικά του που ταξίδευαν σ΄ όλη τη Μεσόγειο.
Το αρχοντικό του ήταν το μεγαλύτερο και το πλουσιότερο στο νησί. Χρυσό, μετάξι, κεχριμπάρι, όλα τα έβρισκες εκεί. Ο έμπορος είχε και μια πανέμορφη κόρη, τη Χαδούλα. Μεγαλωμένη σαν πριγκίπισσα.
Πολλά αγόρια ήταν ερωτευμένα μαζί της, αλλά εκείνη αγαπούσε ένα αρχοντόπουλο από τη Γλώσσα της Σκοπέλου. Το αρχοντόπουλο πήγε να ζητήσει για γυναίκα του τη Χαδούλα από τον πατέρα της. Με περισσή χαρά τον καλοδέχτηκε ο πλούσιος έμπορος και έδωσε την ευχή του στα δυο παιδιά. Σε λίγες μέρες έγινε και ο αρραβώνας.
Όμως η ευτυχία των δυο νέων δεν κράτησε για πολύ.
Ο Τούρκος ναύαρχος Μοροζίνης ήθελε να κατακτήσει το νησί και ερχόταν με τα πλοία του. Πολλές φορές και στο παρελθόν, οι Σκοπελίτες πολέμησαν γενναία με όσους ήθελαν να κατακτήσουν τον τόπο τους.
Οι γενναίοι άνδρες του νησιού, μαζί τους και το αρχοντόπουλο της Χαδούλας, επιβιβάστηκαν σε τρία καράβια για να αναμετρηθούν με τον εχθρό.
«Μη φοβάσαι» της είπε φεύγοντας «να είσαι σίγουρη ότι θα γυρίσω νικητής. Αν όμως σκοτωθώ στη μάχη, τότε θα σ’ το μηνύσουν από μακριά οι σύντροφοί μου βάζοντας μαύρα πανιά στα καράβια που θα γυρίζουν πίσω».
Μέρες περίμενε όλο αγωνία η Χαδούλα. Ανέβαινε στο κάστρο της Σκοπέλου και αγνάντευε στο πέλαγος περιμένοντας τον αγαπημένο της.
Ώσπου μια μέρα, είδε τα καράβια να γυρνούν με μαύρα ανεβασμένα πανιά. Όλη η δυστυχία του κόσμου έπεσε πάνω της.
Ήταν τόση η στεναχώρια της, που πήδηξε στα βαθιά νερά κάτω από το κάστρο. Μόλις το άψυχο κορμί της άγγιξε το νερό, πέτρωσε κι έγινε βράχος. Και η ειρωνεία της τύχης: τo αρχοντόπουλο ήταν ζωντανό, μα από τη μεγάλη χαρά που θα ξανάβλεπε το κορίτσι του, ξέχασε να σηκώσει τα άσπρα τα πανιά…
Πηγή: https://skopelos08.wordpress.com/
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
