“Η ήσυχη ένοικος“, μυθιστόρημα από τη σειρά Crime των Εκδόσεων Ψυχογιός. “Ένοικος” είναι η Ρέιτσελ, μια νεαρή γυναίκα την οποία έχει απαγάγει και κρατά φυλακισμένη σε μια αποθήκη τα τελευταία πέντε χρόνια ο Έινταν.
Προσωπική άποψη: Βίκυ Ζηλιασκοπούλου
Η πλοκή ξεκινά όταν ο Έινταν αποφασίζει ότι αυτός και η Σεσίλια, η δεκατριάχρονη κόρη του, θα μετακομίσουν και η Ρέιτσελ θα πάει μαζί τους, υπό την απαράβατη προϋπόθεση να μη μαθευτεί ποτέ ότι είναι φυλακισμένη. Θα πρέπει να παριστάνει την ένοικο ενός δωματίου του σπιτιού, ότι ζει οικειοθελώς απομονωμένη από τον έξω κόσμο και κυρίως να μην αποκαλύψει ποτέ στη Σεσίλια ούτε ίχνος της αλήθειας. Αλλιώς, θα τη σκοτώσει.
Υπάρχει και άλλο ένα άτομο που παίζει ρόλο στην ιστορία, η Έμιλι, η γυναίκα που ερωτεύεται τον Έινταν. Είναι ο μόνος ενήλικος άνθρωπος που τον πλησιάζει αρκετά ώστε να υπάρχουν πιθανότητες να ανακαλύψει το μυστικό του. Οι υπόλοιποι ρόλοι είναι ξεκάθαροι, ο Έινταν είναι κακός, η Ρέιτσελ θύμα και η Σεσίλια πολύ μικρή για να καταλάβει τι συμβαίνει. Η Έμιλι για εμένα είναι αμφιλεγόμενος χαρακτήρας, αν και στην αρχή τη συμπάθησα, κατά την εξέλιξη της ιστορίας βρήκα τη συμπεριφορά της αδικαιολόγητη, ενίοτε ακόμα και ανόητη.
Η ιστορία προχωρά μέσα από την αφήγηση των τριών γυναικών, με την καθεμιά να μας δίνει τη δική της οπτική για τα γεγονότα. Κυρίως παρακολουθούμε τη Ρέιτσελ, η ιστορία της οποίας έχει τεράστιο ενδιαφέρον, αφού εκτός από τις σκέψεις και κάποια συναισθήματά της που αφορούν το παρόν, μας διηγείται και βασικά στοιχεία του παρελθόντος της, της ζωής της πριν βρεθεί όμηρος του Έινταν.
Ήσουν κάποτε μέρος ενός συνόλου. Συχνά ήσουν εσύ που τους κρατούσες ενωμένους, τον πατέρα σου, τη μητέρα σου, τον αδερφό σου. Ελαφραίνοντας την ατμόσφαιρα ύστερα από καβγά, φέρνοντας καλούς βαθμούς από το σχολείο, ευχάριστα νέα, υλικό για την οικογενειακή ευχετήρια κάρτα των Χριστουγέννων. Άραγε συνέχισαν χωρίς εσένα; Ή διαλύθηκε η οικογένειά σου, έσπασαν οι δεσμοί, όπως συμβαίνει συχνά έπειτα από μια τρομερή απώλεια;
Δεν είναι κλειστοφοβικό το βιβλίο, δεν διαδραματίζεται ολόκληρο σε εσωτερικό χώρο, όπως ήταν για παράδειγμα “Το δωμάτιο” (με το οποίο θα μπορούσες ίσως να βρεις κάποια κοινά στοιχεία όσον αφορά τη βασική ιδέα). Είναι όμως αρκετά στατικό, αφού οι ήρωές του κινούνται σε τρεις ή τέσσερις χώρους. Ίσως η συγγραφέας θα μπορούσε να περιγράψει περισσότερο τους εν λόγω χώρους αλλά στην πραγματικότητα δεν βλέπω τον λόγο να το κάνει αυτό, πέρα από το ότι σε εμένα (ως αναγνώστρια) αρέσει να διαβάζω λεπτομέρειες. Κύριο μέλημα είναι να μας αναλύσει την ψυχολογία και τα συναισθήματα των τριών γυναικών και κυρίως της Ρέιτσελ, την οποία παρακολουθούμε αρκετά αποστασιοποιημένα, αφού η συγγραφέας επέλεξε να χρησιμοποιήσει δεύτερο (και όχι πρώτο ή τρίτο) πρόσωπο όταν τη χρησιμοποιεί ως αφηγήτρια. Ακούγεται λίγο περίεργο και η αλήθεια είναι ότι είναι λίγο ασυνήθιστο, αλλά τελικά βγήκε καλό, πρωτότυπο.
Κάνεις γρήγορα ένα βήμα προς το βάθος της αποθήκης. Σχεδόν ξεγλιστράς από τη λαβή του. Το χέρι του σε γραπώνει ξανά, σφιχτά, με τη δύναμη ενός ανθρώπου που δεν πρόκειται να σ’ αφήσει ποτέ να ξεφύγεις. Ποτέ. Το αριστερό σου μπράτσο στρίβει τόσο απότομα, που θολώνουν τα μάτια σου. Το βάρος του πιέζει την πλάτη σου.
Ως ιστορία έχει αρκετές ανατροπές, μου άρεσε κάθε σημείο του. Δεν το βρήκα πολύ αγχωτικό, εννοώ ότι αν και μέχρι το τέλος υπήρχε το ερώτημα αν η Ρέιτσελ θα ζήσει ή θα πεθάνει, δεν με άγχωσε το μέλλον της. Αντίθετα, αρκετές φορές σφίχτηκα περιμένοντας να δω ποια θα είναι η αντίδραση του Έινταν σε όσα συνέβαιναν και πόσο θα βλάψει τη Ρέιτσελ. Μου άρεσε επίσης και ο τρόπος που γράφει η συγγραφέας, με σαφήνεια, χωρίς να αναλώνεται σε οτιδήποτε περιττό, με κοφτές μικρές προτάσεις.
Περίληψη: Ο Έινταν Τόμας είναι ένας σκληρά εργαζόμενος οικογενειάρχης, ιδιαίτερα αγαπητός στη μικρή κωμόπολη όπου ζει. Είναι από τους ανθρώπους που δίνουν πάντα ένα χέρι βοήθειας, που έχουν πάντα έναν καλό λόγο για τον καθένα. Όμως έχει ένα σκοτεινό μυστικό: απάγει γυναίκες και τις σκοτώνει. Έχει ήδη διαπράξει οχτώ φόνους, και η Ρέιτσελ, φυλακισμένη σε μια αποθήκη, τρέμει πως θα είναι το επόμενο θύμα του.
Όταν η γυναίκα του Έινταν πεθαίνει από καρκίνο, αυτός και η δεκατριάχρονη κόρη του η Σεσίλια αναγκάζονται να μετακομίσουν. Σίγουρος ότι ύστερα από πέντε χρόνια αιχμαλωσίας η Ρέιτσελ έχει υποστεί αρκετή πλύση εγκεφάλου ώστε να μην αποπειραθεί να το σκάσει, ο Έινταν επιλέγει να την πάρει μαζί του και τη συστήνει στην κόρη του ως «φίλη φίλων» που έχει ανάγκη από στέγη. Όμως η Ρέιτσελ, που ξέρει να μάχεται και να επιζεί, βλέπει στο πρόσωπο της Σεσίλια μια σανίδα σωτηρίας και αρχίζει διστακτικά να χτίζει μια σχέση μαζί της. Τότε εμφανίζεται στη σκηνή η Έμιλι, που είναι τρελά ερωτευμένη με τον όμορφο χήρο. Θα μπει στην τροχιά της Ρέιτσελ και της Σεσίλια και θα πλησιάσει κι αυτή επικίνδυνα το φρικτό μυστικό του Έινταν.
Ένα δραματικό μυθιστόρημα σασπένς, ειπωμένο από την οπτική γωνία τριών γυναικών. Ένα αγωνιώδες θρίλερ και συνάμα μια οξυδερκής σπουδή στο ψυχολογικό τραύμα, στη θέληση για επιβίωση και στη δυναμική της ισχύος.
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Η ήσυχη ένοικος (The quiet tenant)
Συγγραφέας: Clémence Michallon
Μετάφραση: Γωγώ Αρβανίτη
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Σελίδες: 432
Έκδοση: 21/09/2023
ISBN: 978-618-01-5265-4
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
