Ο δικηγόρος Νίκος Παπαδόπουλος συστήνεται στο αναγνωστικό κοινό με το βιβλίο του Μελατονίνη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάκτος. Πρόκειται για μια συλλογή διηγημάτων μικρής ή λίγο μεγαλύτερης έκτασης, που καταγράφουν τον τρόπο ζωής του σημερινού Έλληνα. Διαβάζοντας τα διηγήματα, ο αναγνώστης θα ταυτιστεί με κάποιους από τους ήρωες του βιβλίου, με τις σκέψεις και τις ενέργειές τους.
Προσωπική άποψη: Αγγελίνα Παπαθανασίου
Είχε γνωρίσει τον άλλο στο μετρό. Έστεκε όρθια, με τα ακουστικά της σιωπηλά, παρατηρώντας τους ανθρώπους, παίζοντας μαντεψιές, και τον είδε να στέκεται όρθιος κοντά στην έξοδο, με ένα βιβλίο στο χέρι, ειλικρινά απορροφημένος. Προσπάθησε να μην τον κοιτάζει, αλλά το βλέμμα της επανερχόταν, καθώς ένιωθε μέσα της μια περιέργεια να διογκώνεται για έναν άνθρωπο που στριμωγμένος ανάμεσα σε τόσους άλλους δεν σήκωνε το βλέμμα του από τις σελίδες, δεν έκανε κανένα διάλειμμα, μόνο γύριζε τις σελίδες με το ίδιο χέρι, και αφηνόταν στον κυματισμό των ανθρώπων που έβγαιναν και έμπαιναν και τον σκουντούσαν ή τον έσπρωχναν χωρίς να τον ενδιαφέρει.
Οι περιγραφές του συγγραφέα δημιουργούν ολοζώντανες εικόνες μπροστά στα μάτια των αναγνωστών. Οι ήρωές του είναι άνθρωποι οικείοι, αφού νιώθουμε ότι τους έχουμε συναντήσει στα μέσα μαζικής μεταφοράς, σε κάποιο καφέ ή στον δρόμο. Ο συγγραφέας, άλλοτε κυνικός, άλλοτε πιο τρυφερός και συναισθηματικός, καταγράφει το σήμερα, την αγχωτική καθημερινότητα του ανθρώπου που καταδιώκεται ανελέητα από τον χρόνο που τρέχει και τον πνίγει, τις σχέσεις που βιώνει που χαρακτηρίζονται από μονοτονία και έλλειψη συναισθημάτων, την εξάρτησή του από την τεχνολογία, τα ψυχολογικά προβλήματα που δημιουργούνται από την πίεση που καθημερινά υφίσταται.
Πάει καιρός που είμαι μόνος. Πάει καιρός που βγαίνω από υποχρέωση, επειδή πρέπει να βλέπεις κάποιους ανθρώπους και επειδή δεν μπορείς να πεις όχι. Πάει καιρός που έχω αρχίσει να μετράω τις μέρες και τους ανθρώπους να περνούν και να φεύγουν και, αν θες τόσο πολύ να ξέρεις, το έχω πια συνηθίσει. Και τώρα εμφανίστηκες εσύ, δηλαδή πρώτα μια φωνή πίσω από έναν τοίχο, μετά το πίσω μέρος ενός ξανθού κεφαλιού και τώρα ένα βιβλίο. Ή μάλλον, τώρα ένα πρόσωπο, ένα κάτι ολόκληρο. Και αν θες, να βρεθούμε κάποια στιγμή. Επειδή εγώ θέλω και θα μου άρεσε να βγούμε, επειδή θέλω και όχι από υποχρέωση.
Με λόγο απλό αλλά όχι απλοϊκό, ο συγγραφέας παρατηρεί, καταγράφει καταστάσεις και συμπεριφορές και μας καλεί να αναμετρηθούμε με τον εαυτό μας. Να αντισταθούμε και να μη συνηθίσουμε την απανθρωπιά της καθημερινότητας.
Περιγραφή
«Φτάσαμε πολύ αργά εδώ, το γλέντι έχει ήδη λήξει, τα φώτα άναψαν, τα όργανα σώπασαν, ο κόσμος άδειασε κι εμείς μαζεύουμε από κάτω τα πατημένα γαρίφαλα παριστάνοντας πως είναι γλαδιόλες, παριστάνοντας πως εμείς είμαστε ληστές και ποιητές. Αλλά δεν έχει μείνει τίποτα πια να ληστέψουμε, δεν έχει μείνει τίποτα να γράψουμε. Ο κόσμος δεν θα τελειώσει με εκρήξεις και λάμψεις, αλλά μια Τρίτη πρωί, με μια υπογραφή στο πρωτόκολλο του ΕΦΚΑ».
Ένας άντρας μιλάει και σκέφτεται την αϋπνία του. Μια γυναίκα αφήνει πίσω της σημάδια για να χαρτογραφήσει την εξαφάνισή της. Κάποιος περπατά και παρατηρεί την πόλη, τους ανθρώπους, τις τυχαίες συναντήσεις. Δύο άνθρωποι μετράνε τα χρόνια που πέρασαν από καλοκαίρι σε καλοκαίρι. Δύο (άλλοι) άνθρωποι συνυπάρχουν χωρισμένοι από λεπτούς τοίχους και παρεξηγήσεις. Κάποιος βρίσκει μία είσοδο για την κάτω Αθήνα. Μια φωνή στο ραδιόφωνο λιγοστεύει το σκοτάδι. Μια υπαρξιακή βόλτα σε μια παραλία του βορρά. Ένας χωρισμός σημαδεύει ανεξίτηλα δύο ζωές. Ένας διάλογος για το τέλος γίνεται αφορμή να ειπωθούν αλήθειες.
Η Μελατονίνη είναι ένα βιβλίο που ακροβατεί ανάμεσα στον κόσμο της καθημερινότητας και της αϋπνίας, της μνήμης και της λήθης, του πραγματικού και του φανταστικού. Με έντονες εικόνες και ρεαλισμό, προσπαθεί να μιλήσει με όσους δεν φοβούνται να αντικρίσουν την αλήθεια της σύγχρονης ζωής – σκληρή, τρυφερή και ανελέητα ανθρώπινη.
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Μελατονίνη
Συγγραφέας: Νίκος Παπαδόπουλος
Εκδόσεις: Κάκτος
ΙSBN: 9786182152843
Ημ. Έκδοσης: 20/02/2025
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
