Το ιδιαίτερο «Να είχα, λέει, μια τρομπέτα» είναι το νέο βιβλίο της πολυγραφότατης συγγραφέως Μάρως Δούκα και κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Πατάκη.
Προσωπική άποψη: Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη
Αν και γραμμένη Αικατερίνη στα επίσημα χαρτιά, θα τη φωνάζανε Κατίνα-Κατερίνα-Κατινάκι τις καθημερνές, Κάτια-Κατιούλα τις Κυριακές, Κατίγκω στη ροή του ποταμού που με τα χρόνια ήταν στο γραμμένο του να γίνει χείμαρρος θολός με μουχλιασμένα, γλιτσερά νερά τον χειμώνα, ξεροπόταμος με σκουπίδια απ’ αυτά τα πλαστικά και τις κονσέρβες το καλοκαίρι.
Παιγνιώδης, παθιασμένη, τρυφερή, γλυκόπικρη, μια αφήγηση ποταμός, μια χειμαρρώδης εξομολόγηση για τη διαχρονική γυναικεία εμπειρία και το αναπόδραστο της μοίρας. Παραμιλητό κι ονειροπόλημα, εικόνες, σκέψεις, εμμονές, περιπλανήσεις… Μα κι έρωτες, γάμοι, φονικά, πανηγύρια και γεννητούρια, η ορμή του χρόνου, το βουητό της Ιστορίας, πόλεμοι, έχθρες, αδικίες, ρατσισμός, κακοποίηση, πατριαρχία, βάσανα, κακουχίες, ο μόχθος των ανθρώπων. Γεύσεις και μυρωδιές χωριού και παρελθόντος…
Η παρεμβατική συγγραφέας Μάρω Δούκα, πάντα μέσω των βιωμάτων της, επιλέγει να γράφει με αγάπη προς τον άνθρωπο. Η ηρωίδα διψά για ζωή και ύπαρξη σε παρελθόν, παρόν και μέλλον, φεύγει, δίχως να μπορεί να ξεφύγει του θανάτου. Περιπλανιέται από μνήμης στα περασμένα υποτάσσοντάς τα, στην επινόηση και στη φαντασία, καλώντας τα να υπηρετήσουν τα βιώματα και τις εμπειρίες της παιδικής ηλικίας σε συνομιλία με το παρόν της ενήλικης πλέον ζωής στην Αθήνα, παρατηρώντας και διερευνώντας το «σύμπαν», από πλατεία σε πλατεία και από παγκάκι σε παγκάκι, σε διαρκές κουβεντολόι με τις προ πολλού πεθαμένες γιαγιάδες της.
Πληγωμένος, μόνος και αδικημένος ο παππούς της, ούτε κι αυτόν τον γνώρισε, αλλά ο λόγος τώρα είναι για τη γιαγιά της τη μεταξένια, Άννα τη λέγανε; Μπορεί και Ειρήνη. Αδικημένος και ο Νικόστρατος, ο μυθικός παππούς της. Αμίλητος, αγέλαστος, οπλαρχηγός. Μόνο η συμβία του η πικραμένη ήξερε τι σημαίνει το χαμόγελό του, το σάλιο του το καθαρτικό, το χάδι του, το σφίξιμό του.
Περιπλάνηση από την Αθήνα του σήµερα στην Κρήτη των παιδικών της χρόνων. Ασφαλής μέσα στις φαντασιώσεις της, βέβαιη ότι η ζωή της εξαρτάται από τα μικρά και τα ταπεινά, παίρνει τους δρόμους με τις τρεις πεθαμένες γιαγιάδες της για συντροφιά: την όμορφη Αφροδίτη, με τα παραμύθια και τις γητειές, τη Σφακιανή Εργινιά, τη βουνίσια αρχόντισσα με τα δώρα, την περίλυπη Φιλαρέτη, τη σπουδαγμένη, με τα ιταλικά και το μαντολίνο της.
Αυτοβιογραφία πλάι πλάι με τη μυθοπλασία
To βιβλίο Να είχα, λέει, μια τρομπέτα έχει ρεαλιστικό ύφος, με άναρχη κι απαράμιλλη ροή γινόμαστε μάρτυρες σκέψεων, αναλύσεων και τοποθετήσεων για τον άνθρωπο σε μια υπέρβαση και διεύρυνση του παρελθόντος. Η προτροπή της συγγραφέως; Πάντα να προσπαθείς να ξεφύγεις απ’ το πεπρωμένο.
Περίληψη: Παραµιλητό, ονειροπόληµα, η χειµαρρώδης εξοµολόγηση µιας γυναίκας από πλατεία σε πλατεία, από γειτονιά σε γειτονιά, από παγκάκι σε παγκάκι. Από το εδώ στο εκεί, από την Αθήνα του σήµερα στην Κρήτη των παιδικών της χρόνων. Ασφαλής µέσα στις φαντασιώσεις της, βέβαιη ότι η ζωή της εξαρτάται από τα µικρά και τα ταπεινά, παίρνει τους δρόµους µε τις τρεις πεθαµένες γιαγιάδες της για συντροφιά: την όµορφη Αφροδίτη, µε τα παραµύθια και τις γητειές· τη Σφακιανή Εργινιά, τη βουνίσια αρχόντισσα µε τα δώρα· την περίλυπη Φιλαρέτη, τη σπουδαγµένη, µε τα ιταλικά και το µαντολίνο της. Εικόνες, σκέψεις, εµµονές, περιπλανήσεις, στόµαταπεινασµένα για ιστορίες, καθείς και το παγκάκι του. Έρωτες, γάµοι, φονικά, πανηγύρια και γεννητούρια, η ορµή του χρόνου, το βουητό της Ιστορίας, πόλεµοι, κακουχίες, ο µόχθος των ανθρώπων. Κατίνα-Κάτια-Κατίγκω, η αµετανόητη Κάκια που ονειρευόταν ότι τρέχει µε το έλκηθρο στο χιονισµένο άγνωστο. Από ένα δυάρι στην Πατησίων, µ’ ένα παγκάκι ορµητήριο, γεννήθηκε ή δεν γεννήθηκε ακόµη, όλα έχει την τέχνη να τα επινοεί. Παιγνιώδης, παθιασµένη, τρυφερή, γλυκόπικρη, µια αφήγηση ποταµός για τη διαχρονική γυναικεία εµπειρία.
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Να είχα, λέει, μια τρομπέτα
Συγγραφέας: Μάρω Δούκα
ISBN: 9786180700503
Εκδόσεις: Πατάκης
Σελίδες: 384
Ημερομηνία έκδοσης: Μάιος 2022
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
