Ο Άγγελός μου είχε 2 όψεις
Προσωπική άποψη: Ποτίτσα Πιερρουτσάκου
Ένα διαφορετικό βιβλίο αυτό της Ελισάβετ Γκακίδου, ένα τόσο γεμάτο αναλύσεις συναισθημάτων βιβλίο! Πόσο πολύ ή πόσο λίγο καταλαβαίνουμε τι νοιώθει κάποιος με κατάθλιψη; Πόσο κοντά ή πόσο μέσα στην κατάθλιψη μπορεί να έχουμε υπάρξει εμείς οι ίδιοι;
Τι σημαίνει αγαπώ και άραγε η αγάπη και η προδοσία της αφορούν μόνο τον ερωτικό τομέα, ως συνήθως εννοείται; Ή αφορούν όλα τα είδη σχέσεων; Έχουμε σκεφθεί πόσο μας έχουν πληγώσει «προδοσίες» φίλων ή συγγενών; Ή αντίστοιχα, έχουμε αναλύσει αν οι δικές μας πράξεις δημιούργησαν τέτοιου είδους εντυπώσεις σε δικούς μας ανθρώπους;
Πολλά τα ερωτήματα που γεννιούνται από την πολύπλευρη ανάλυση των συναισθημάτων της ηρωίδας μας, της Ροζάνθης. Μία γλυκιά κοπέλα με υπέροχη καρδιά, που έχει βουλιάξει μέσα στην κατάθλιψη μέχρι την στιγμή που, ακούγοντας ένα μουσικό κομμάτι στο ραδιόφωνο, κάτι κινείται μέσα στον «βούρκο» της και αρχίζει να αναζητά τον άνθρωπο που έγραψε αυτήν την μουσική…
Αυτός είναι ο Άγγελος, ο πρωταγωνιστής του βιβλίου, ο καλός, ο κακός, ο προδότης, ο φίλος, ο άνθρωπος που της έδωσε ζωή, την τράβηξε από την κατάσταση που βίωνε, αλλά είναι και αυτός που την ξανάριξε με δύναμη πίσω….αυτός ήταν ο Άγγελος ή… ο Αχαριστάγγελος…
Όταν ακούς τη μουσική του Άγγελου, είναι σαν ένα μαγικό ραβδί να ακουμπάει τις ψυχές των ανθρώπων. Όταν παίζει βιολί, άσχετα με το που βρίσκεσαι, αυτόματα μεταφέρεσαι σε έναν άλλο κόσμο, διαφορετικό, γεμάτο χρώματα. Από νότα σε νότα καθώς απλώνει το μοτίβο της σύνθεσής του, σου ξυπνάει συναισθήματα που από καιρό είχες ξεχάσει χαμένος στη ρουτίνα της καθημερινότητας… Είναι λες και οι νότες που διαχέονται στον χώρο να πέφτουν πάνω σου και να σε λούζουν. Να σε εξαγνίζουν και να καθαρίζουν καθετί άσχημο και στενάχωρο.
Θέλει πολύ κουράγιο και δύναμη να μπορέσεις να δοκιμάσεις την έξοδο από το μαύρο τούνελ της κατάθλιψης. Όταν όλα γύρω σου είναι τόσο μαύρα και ανούσια, όταν τίποτε δεν σε κάνει να χαίρεσαι, όταν το σπίτι, οι πυτζάμες και το απόλυτο κενό στη σκέψη σου σε συντροφεύουν… Άνθρωποι σου χαμογελούν και περιγράφουν πόσο δυνατός χαρακτήρας είσαι και ότι από εσένα εξαρτάται να επιστρέψεις στη φυσιολογική ζωή… κι εσύ τους κοιτάς και σκέφτεσαι: «Ποιος ορίζει την φυσιολογική ζωή; Ποιος θεωρεί πως ζει φυσιολογικά ,τι σημαίνει φυσιολογικά;» Ο καθένας έχει τις δικές του αξίες στη ζωή και τα δικά του όρια. Αλλιώς ορίζει την καθημερινότητα, το τι θεωρεί καλό ή κακό, αλλιώς νοιώθει την φιλία, τον έρωτα, την συγγενική σχέση. Γιατί άραγε οι περισσότεροι θεωρούν πως έχουν άποψη για όλα στη ζωή; Γιατί νομίζουν πως ξέρουν την λύση σε όλα τα προβλήματα των υπολοίπων, χωρίς να μπορούν να δουν καν τα δικά τους;
Θέλει μόνο έναν σπινθήρα στο σκοτάδι να ανάψει, σε τελείως άσχετη χρονική στιγμή, για να ξεθαρρέψεις και να προσπαθήσεις να ξαναβγείς στην επιφάνεια… και είναι μακρύς και δύσκολος ο δρόμος.
Η Ροζάνθη άδραξε αυτήν την ευκαιρία ακούγοντας μουσική που της μίλησε στην καρδιά!! Αχ! Πόσο πολύ την κατάλαβα, έχω νοιώσει κι εγώ ακριβώς το ίδιο!! Η μουσική που μιλάει στην ψυχή και ξεκλειδώνει όλα τα συναισθήματα που είναι θαμμένα προσεκτικά στη μαυρίλα της καθημερινότητάς σου. Αυτή είναι η χρυσή κλωστή που άρπαξε για να ανέβει την σκάλα προς το φως… και ανέβηκε… και έζησε… και χάρηκε… και ενθουσιάστηκε.
Βοήθησε τον Άγγελό της να διακριθεί, τον καμάρωσε και τον χειροκρότησε, μιλήσανε ατελείωτες ώρες βγάζοντας τα εσώψυχά τους, ήταν κολλητοί φίλοι! Και η Ροζάνθη τίμησε αυτήν την φιλία στο έπακρο σε αντίθεση με τον Άγγελο.
Και αυτό το χαμένο μετά, είναι που σε «τρώει». Αυτά που δεν πρόλαβες να ζήσεις, αυτά που δεν είπες από φόβο ή αναβλητικότητα. Τα γέλια που δεν άφησες να βγουν από μέσα σου, οι αγκαλιές που έχασες στη βιασύνη της καθημερινότητας, το κρασί που δεν ήπιες, το ηλιοβασίλεμα που δεν στάθηκες να απολαύσεις, τα όνειρα που παρέμειναν όνειρα και πληγώνουν την ψυχή σου, τα σ’αγαπώ που δεν τόλμησες.
Το βιβλίο της Ελισάβετ Γκακίδου είναι ένα βιβλίο γεμάτο από τόσες πολύπλευρες αναλύσεις χαρακτήρων, σκέψεων, συναισθημάτων, που εμένα με έκανε να σταθώ σε πολλά σημεία με το στόμα ανοικτό καθώς η καλοσύνη της ηρωίδας είναι τόσο μεγάλη που άλλο περιμένεις να διαβάσεις και τελείως αλλού σε οδηγεί η συγγραφέας. Με αυτόν τον τρόπο περνάς σε ένα άλλο μονοπάτι όπου βλέπεις με άλλο μάτι τα γεγονότα… και έτσι σκαλί-σκαλί αναλύεις, πέφτεις, σηκώνεσαι, διδάσκεσαι, ματώνεις, μαθαίνεις και… προχωράς…
Μην παραλείψετε να διαβάσετε τον Άγγελο της Ελισάβετ, είμαι σίγουρη πως θα σας φανεί γνωστός, αρκεί να αφεθείτε στο ταξίδι που θα σας πάει η πένα της!
Να φυλάξεις μέσα σου τα λόγια μου αυτά, γιατί κάποια στιγμή μακρινή ή κοντινή, θα σου φέρει το σύμπαν μια λίμνη μπροστά σου που θα καθρεφτιστείς. Τότε θα ανασύρεις από τη σκοτεινή αποθήκη του μυαλού σου τη μορφή μου. Τότε ίσως να καταλάβεις Ιθάκη τι σημαίνει…
Περίληψη βιβλίου: Ο Άγγελός μου είχε 2 όψεις Ποτέ δεν γνωρίζεις τι μπορεί να σου φέρει μια στιγμή, πόσο μάλιστα πολλές στιγμές μαζί. Πόσο μπορεί να καθορίσουν το μέλλον και τη ζωή σου… Για έναν έρωτα κάνουμε πολλά. Για μια φιλία; Και κάπως έτσι γεννήθηκε «Ο Άγγελός μου είχε 2 όψεις». Η Ροζάνθη είναι μια νεαρή κοπέλα που πάσχει από κατάθλιψη. Μέσα από τη μουσική του Άγγελου, που ακούει τυχαία, ξανασυναντιέται με τη ζωή και το χαμόγελο ανθίζει στα χείλη της. Ο Άγγελος, με τη μουσική του στην αρχή, και έπειτα με τη φυσική του παρουσία, κατάφερε να εγκλωβίσει μέσα της την τελευταία της ανάσα, πριν βουλιάξει στον δρόμο της ανυπαρξίας. Η επαφή και η γνωριμία τους εξελίσσεται σε μια δυνατή φιλία με πολλά σκαμπανεβάσματα, χαρές και λύπες. Φτάνουν στο σημείο που τα λόγια είναι περιττά μεταξύ τους και επικοινωνούν μέσα από τις σκέψεις και τα συναισθήματα. Η ισορροπία είναι πολύ λεπτή και η προδοσία του φίλου-αδελφού τη στέλνει πίσω στα δίχτυα της κατάθλιψης. Θα καταφέρει να ξεφύγει από αυτήν για δεύτερη φορά, αλλάζοντάς την ριζικά; Οι άνθρωποι “γράφουν” μέσα μας, ανάλογα με τη χρονική στιγμή που διασταυρώνονται οι ζωές μας.
Στοιχεία βιβλίου:
Τίτλος: Ο άγγελός μου είχε 2 όψεις
Συγγραφέας: Γκακίδου Ελισάβετ
Εκδότης: Εκδόσεις Πηγή
ISBN: 9789606260216
Αριθμός Σελίδων: 364
Έτος Έκδοσης: 2018
Επεξεργασία φωτογραφίας: Νεκταρία Πουλτσίδη
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
