Περί γυναικών και άλλων μυστηρίων. Πρόκειται για μια συλλογή διηγημάτων, μικρών ιστοριών, που θα μπορούσαν και να είναι αληθινές.
Προσωπική άποψη: Ζηλιασκοπούλου Βίκυ
Ειπωμένες από άντρες, έχουν όλες στο επίκεντρο μια γυναίκα. Γυναίκες που ηθελημένα ή άθελά τους επηρέασαν τη ζωή και την καθημερινότητα ενός άντρα που βρέθηκε δίπλα τους. Άντρες που είδαν τη ζωή τους να αλλάζει ριζικά μετά τη συνάντησή τους με μια γυναίκα.
Υπάρχουν ιστορίες για όλα τα γούστα. Ιστορίες για παντρεμένους, για ελεύθερους, για μηχανόβιους και για dj, για τον “μάγκα” και το “λαμόγιο”, τον καθηγητή και τον ηθοποιό και τόσους πολλούς άλλους… Έφηβοι, μεσήλικες και ακόμα πιο μεγάλοι, άνθρωποι που ζουν συνηθισμένες ζωές, ιστορίες που ειπώθηκαν όμορφα και θα μπορούσαν να έχουν συμβεί στον καθένα από εμάς. Άλλες στενάχωρες και άλλες αισιόδοξες, όλες όμως καλοειπωμένες.
Ο Δημητράκης ήταν ο μεγαλύτερος αδερφός, το μυαλό της οικογένειας. Τα αδέρφια του – πέντε τον αριθμό, όλοι αρσενικοί – “αχαΐρευτοι και χαραμοφάηδες”, σύμφωνα με τη θεία Βιβή, τη σύζυγο του Δημητράκη, είχαν ωφεληθεί τα μάλα από το εμπορικό του δαιμόνιο.
Ο τρόπος που γράφει ο κ. Φαρούπος είναι εξαιρετικός. Όλες οι ιστορίες είναι γραμμένες απλά, με το δικό της στυλ “ομιλίας” η καθεμιά, ανάλογα με τον άντρα που διηγείται την ιστορία. Η πλοκή ρέει γρήγορα και η κάθε ιστορία είναι τελείως διαφορετική από την άλλη, όλες όμως έχουν κοινό στοιχείο την όμορφη αφήγηση.
Να ξεχωρίσω κάποιες που μου άρεσαν λίγο περισσότερο από τις υπόλοιπες;
– Άσπας εγκώμιον: Επειδή συμπάθησα πολύ τον πρωταγωνιστή. Δεν είναι το είδος του άντρα που θα ήθελα δίπλα μου ή δίπλα σε μια φίλη μου, όμως ήταν πολύ κινηματογραφικός χαρακτήρας και μου άρεσε.
– Μαρία η Κρητικιά: Μου άρεσε επειδή με μπέρδεψε. Δεν ξεκαθάρισα αν ο Βίνι, ο άντρας πρωταγωνιστής, ήταν “καλός ή κακός” και αυτό μου άρεσε πολύ. Ιδιαίτερα το τέλος της ιστορίας το βρήκα πολύ πρωτότυπο και εμπνευσμένο.
Δεν ξέρω πόσες μέρες βρισκόμουν σε λήθαργο. Θυμάμαι όμως πως είδα αρκετές φορές να σκύβει από πάνω μου εκείνη η γυναικεία οπτασία. Ίσα που διέκρινα θαμπά μια όμορφη μελαχρινή φιγούρα με σκούρα μεγάλα μάτια, λεπτά χείλη και πλούσια μακριά μαλλιά.
– Η Δάφνη και η μονομαχία στον Άλιμο: Νεανικό μυθιστόρημα, σαν γραμμένο από έφηβο, ξεχειλίζει από ορμή και επιπολαιότητα αλλά και νεανικό ενθουσιασμό.
– Αθηνά, μια σωστή κυρία. Πολύ γλυκιά ιστορία τη βρήκα, και πολύ ανθρώπινη. Έπιασα τον εαυτό μου να συμπαθεί πολύ τον Δημητράκη, αντί να θυμώσω μαζί του όπως θα περίμενα φυσιολογικά, και αυτό δείχνει το πόσο προσεγμένα αποδόθηκε η ιστορία από τον συγγραφέα.
Χαίρομαι πολύ που η γνωριμία μου με τον συγγραφέα ξεκίνησε με αυτό το βιβλίο, θα διαβάσω σίγουρα και άλλα δικά του, μέχρι τότε όμως θα πω σε όσους θέλουν να διαβάσουν κάτι ευχάριστο να το βάλουν στη λίστα τους.
Περίληψη: Ιστορίες εποχής και ιστορίες σύγχρονες. Από το Περιστέρι του ’70, την Κυψέλη και τη Φωκίωνος Νέγρη του ’80, την παλιά και τη νέα Αθήνα, την Κρήτη, έως και την Αυστρία. Ιστορίες εγκληματικών ερώτων. Ιστορίες που έζησα, που άκουσα, που φαντάστηκα, που έκλεψα. Ιστορίες με γυναίκες υπέροχες, γυναίκες αράχνες, γυναίκες ερωμένες, γυναίκες μητέρες, γυναίκες αγέρωχες, γυναίκες επιπόλαιες, γυναίκες μεγαλοπρεπείς, γυναίκες άντρες, γυναίκες θύματα, γυναίκες θεές.
Στοιχεία του βιβλίου
Τίτλος: Περί γυναικών και άλλων μυστηρίων
Συγγραφέας: Νίκος Φαρούπος
Εκδόσεις: Κέδρος
ISBN: 978-960-04-5050-7
Σελίδες: 216
Ημερομηνία Έκδοσης: Απρίλιος 2020
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
