Πέτρα και μέλι
Προσωπική άποψη: Ποτίτσα Πιερρουτσάκου
Μου το πρότεινε η φίλη μου το βιβλίο αυτό: «Πάρ’ το», μου λέει, «τι Μανιάτισσα είσαι εσύ που δεν το έχεις διαβάσει;» Με έπιασε το τοπικιστικό μου και εννοείται πως το αγόρασα.. και τι καλά που έκανα!!! Το βιβλίο «Πέτρα και Μέλι» είναι τόσο γεμάτο από Μάνη, τόσο πολύ προσεγμένο, μέχρι και διαλόγους Μανιάτικης διαλέκτου περιέχει… Bρέθηκα μέσα στους πέτρινους πύργους της Αρεόπολης, με έκαψε ο ήλιος της Μάνης, δροσίστηκα στα νερά της γαλάζιας θάλασσάς της, που λίγες της μοιάζουν!!
Η ιστορία ξεκινά με μία παλιά βεντέτα που σε μία κακιά στιγμή αναβιώνει και έχει σαν αποτέλεσμα δύο απώλειες αθώων. Από αυτό το σημείο ο Οδυσσέας Αναστασάκος, συντετριμμένος, εξαφανίζεται, ζει μόνιμα στην Αμερική και οι εφιάλτες δεν τον αφήνουν να ησυχάσει. Πολλές γυναίκες παρελαύνουν από μία ανούσια ζωή που με δική του επιμονή και προσπάθεια έχει γεμίσει από επαγγελματικές επιτυχίες και πολλά λεφτά. Η Νέα Υόρκη τον έχει καλοδεχθεί και αν ήθελε να ξεχάσει, θα περνούσε ζωή χαρισάμενη, μα δυστυχώς του είναι αδύνατο να ξεπεράσει αυτά που έζησε στην εφηβεία του…
Τα χρόνια περνούν, 17 για την ακρίβεια, όταν αποφασίζει να γυρίσει και να δώσει οριστικό τέλος στους εφιάλτες που τον βασανίζουν, μα αντί για το οριστικό τέλος, στη ζωή του εισβάλλει ο πρωτόγνωρος και ατελείωτος έρωτας για εκείνη, τη μία γυναίκα που του αλλάζει όλον τον τρόπο σκέψης του, που του ξυπνά κάθε αίσθηση, που μαγνητίζει το είναι του!!
«Σ’ ευχαριστώ πολύ, Μελένια μου, για την ωραία βραδιά». Μου ήλθε αυθόρμητα στα χείλη, έτσι όπως την κοίταζα, με το πουκάμισο και το τζιν, τα αθλητικά της, τα ωραία μαλλιά που χάιδευαν τους ώμους και το λαιμό, εκείνα τα μάτια της. Τινάχτηκε ανεπαίσθητα.
Δυστυχώς αυτή η επιστροφή του μόνο ηρεμία δεν έφερε, αντίθετα ενώ βίωνε τις ωραιότερες ημέρες της ζωής του, ξαφνικά όλα γκρεμίστηκαν. Παρότι συζήτησε το γεγονός που του βασάνιζε χρόνια την ψυχή, ο ερχομός και η απώλεια-προδοσία της Μελένιας του, του κοστίζει όσο τίποτε άλλο… Γυρνά στην Αμερική κανονικό ράκος και προσπαθεί να συνηθίσει τους σκληρούς ρυθμούς της δουλειάς του, πιέζοντας όλο και περισσότερο τον εαυτό του να δουλεύει για να ξεχάσει…
…Kαι περνούν ακόμη 17 χρόνια μοναξιάς και αποθυμιάς… χωρίς Μελένια, χωρίς ομορφιά στη ζωή του. Ο επερχόμενος θάνατος της πολυαγαπημένης του θείας τον αναγκάζει να επιστρέψει στο χωριό του πάλι και να ξαναζήσει εικόνες του παρελθόντος. Εκείνη είναι εκεί, μα η απόσταση μεταξύ τους μεγάλη. Η αγάπη της όλη είναι δοσμένη στον γιο που έχει αποκτήσει, τον Αλέξη της!!
Ο Οδυσσέας με τον Αλέξη αναπτύσσουν μια περίεργη, εκρηκτική σχέση.
Τι θα γίνει τελικά; Θα καταφέρει ο Οδυσσέας να φέρει ξανά στη ζωή του την Μελένια του; Πόσες ακόμη εκπλήξεις τον περιμένουν;; Θα γνωρίσει την ευτυχία που έψαχνε τόσα χρόνια; Θα διώξει για πάντα τους εφιάλτες του;
«Πώς με είπες;» Της χάρισα το πιο γοητευτικό μου χαμόγελο. Δεν θα την άγγιζα, μα δεν υπήρχε λόγος να κρύβω πια τις προθέσεις μου.
«Μελένια. Μου θυμίζεις ένα παλιό κοριτσίστικο παιχνίδι, το «Μέλι γλυκύτατο» και τις μελωμένες κουταλίδες της μάνας μου. Σε πειράζει;»
Η συγγραφέας μας χαρίζει ένα υπέροχο κείμενο, με εναλλαγές στην περιγραφή σε πρώτο πρόσωπο στα κείμενα, καθώς μία περιγράφει ο Οδυσσέας, μία ο Αλέξης… Μου άρεσε πάρα πολύ αυτή η ιδέα της, την θεωρώ πολύ έξυπνη!
Επίσης, με ενθουσίασε αυτή η διάχυτη αίσθηση Μάνης σε κάθε περιγραφή της.. Νομίζεις πως κοιτάς κι εσύ από το παράθυρο του πυργόσπιτου, γεύεσαι κι εσύ το μέλι από τις κουταλίδες, τρως με τυρί τα λαλάγγια σου και κοιτάς με θαυμασμό την μοναδική δύση του ήλιου ανάμεσα στα πέτρινα σπίτια του χωριού…
…Και όποιος δεν έχει επισκεφθεί την Μάνη, κορώνες μου, αξίζει να την επισκεφθεί τάχιστα για να μπορέσει να νοιώσει την μοναδικότητα αυτού του περήφανου τόπου, που σε κανέναν ποτέ δεν υποτάχτηκε και που οι άνθρωποί του όταν αγαπούν ….είναι για πάντα!!! (Άμα δεν παινέψεις το σπίτι σου …θα πέσει να σε πλακώσει!!!)
Κυρία Χριστίνα Ζέμπη, συγχαρητήρια για το βιβλίο που μας χαρίσατε!!!
Περίληψη: Όλους με κάποιο τρόπο μας σημαδεύει ο τόπος μας, πόσο μάλλον αν αυτός λέγεται Μάνη.
Ο αέρας που μπαίνει σφυρίζοντας στις πολεμότρυπες των πύργων ακόμα ψιθυρίζει ιστορίες για πειρατές και δικιωμούς. Μοιάζουν παλιές και ξεχασμένες, όμως δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Ένα ατύχημα με τραγική κατάληξη γίνεται αιτία να αναβιώσει μια ξεχασμένη βεντέτα σε ένα χωριό της Μέσα Μάνης.
Ο Οδυσσέας, δεκαπέντε χρονών, αναγκάζεται να φύγει από τον τόπο του για να ζήσει κοντά στο θείο του, που είναι εγκατεστημένος από χρόνια στη Νέα Υόρκη. Επιστρέφει, δεκαεπτά χρόνια μετά, να κλείσει τους παλιούς λογαριασμούς. Όμως σ’ αυτή την πρώτη του επιστροφή, ανέλπιστα, τον περιμένει ο έρωτας. Ένας φλογερός έρωτας που τα σαρώνει όλα. Παρελθόν και παρόν κι ακόμα περισσότερο το μέλλον. Δυο επισκέψεις στην πατρώα γη με διαφορά δεκαεπτά χρόνων. Δυο καλοκαίρια. Πολύ λίγος χρόνος για να χορτάσεις μια επιστροφή, αρκετός για να ζωντανέψει το παρελθόν που σε καταδιώκει.
Να αγαπήσεις, να προδοθείς, να προδώσεις.
Να διεκδικήσεις εκείνο που σου χρωστάει η ζωή και να το χάσεις.
Για πάντα;
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Πέτρα και μέλι
Συγγραφέας: Ζέμπη Χριστίνα
ISBN: 9789604106769
Ημερ/νία έκδοσης: 7 Μαρτίου 2013
Εκδότης: Ωκεανίδα
Σελίδες: 700
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
