Σήμερα, στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών, φιλοξενούμε την εκπαιδευτικό και συγγραφέα Ελισάβετ Αγόρου με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου της «Το σχολείο της Ζούγκλας μαθαίνει κοκορίστικα» από τις Εκδόσεις Πνοή. Ελάτε να τη γνωρίσουμε.
Συνέντευξη
Ρωτάει η Αγγελίνα Παπαθανασίου
Καλησπέρα. Σας ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη που μας παραχωρείτε. Έχει εκδοθεί μια ποιητική σας συλλογή και πρόσφατα ένα παιδικό βιβλίο. Πώς προέκυψε η συγγραφή στη ζωή σας; Ήρθε τυχαία ή ήταν όνειρο ζωής που πραγματοποιήθηκε;
Eλ.Aγ.: Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου τριγυρνώ γύρω από τις λέξεις! Στο σχολείο άρχισα να σκαρώνω τις πρώτες μου ιστορίες, που τις μοιραζόμουν με συγγενείς και φίλους. Μεγαλώνοντας και μαθαίνοντας περισσότερα για τη μαγεία και τον πλούτο που κρύβει η γλώσσα μας, αποφάσισα πως θα βρίσκομαι πάντα κοντά της και τη χρησιμοποιώ έκτοτε για να εκφραστώ και να κατανοήσω τόσο τον εαυτό μου όσο και τον κόσμο γύρω μου.
«Το σχολείο της Ζούγκλας μαθαίνει κοκορίστικα» είναι ο τίτλος του παιδικού βιβλίου σας. Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης για να γεννηθεί η ιστορία που περιγράφετε στο βιβλίο;
Eλ.Aγ.: Οι ιστορίες μου έχουν τη βάση τους στην καθημερινή ζωή της σχολικής πραγματικότητας. Παρατηρώντας τις σχέσεις των παιδιών μεταξύ τους αλλά και με παιδιά που προέρχονται από άλλες χώρες, άρχισα να βρίσκω ευφάνταστους τρόπους για να τους επικοινωνήσω τον σεβασμό στη διαφορετικότητα, την αποδοχή και τις αξίες για ένα σχολείο που αγκαλιάζει, μοιράζεται και τους χωρά όλους. Στις μέρες μας το ζήτημα της ειρηνικής συνύπαρξης και της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης είναι πιο επίκαιρο από ποτέ και υπάρχει μεγάλη ανάγκη να δουλευτεί η προσέγγισή του σε κάθε σχολική τάξη. Όλα αυτά μαζί με την πολυετή μου εμπειρία στις σχολικές τάξεις ύφαναν την ιστορία του σχολείου που ονειρεύομαι, του σχολείου που όλους τους χωρά και όλους τους αγκαλιάζει.
Διαβάστε την άποψή μας για το βιβλίο: Το σχολείο της ζούγκλας μαθαίνει κοκορίστικα
Εικονογράφος του βιβλίου σας η Κριστίν Μενάρ. Μιλήστε μας λίγο για τη συνεργασία σας. Κατάφερε με τις εικόνες της να δημιουργήσει τους ήρωές σας όπως τους είχατε πλάσει με τη φαντασία σας;
Eλ.Aγ.: Η εξαιρετική εικονογράφηση της Κριστίν Μενάρ πλαισίωσε υπέροχα την ιστορία μου και ταξίδεψε τις λέξεις μου ακόμα πιο μακριά! Είναι μαγικός ο συνδυασμός μιας ευφάνταστης και διαισθητικής εικονογράφησης με την ιστορία, ειδικά στα παραμύθια!
Το σχολείο της Ζούγκλας θα μπορούσε να γίνει πρότυπο για κάθε σχολείο, που θα αγκαλιάζει όλα τα παιδιά. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να γίνει ένα σχολείο μια μεγάλη αγκαλιά για όλα τα παιδιά;
Eλ.Aγ.: Πιστεύω πολύ στη δύναμη του ανθρώπου να αλλάζει και να βελτιώνεται. Το σχολείο της ειρήνης, όπως και η κοινωνία της ειρήνης, εξαρτώνται άμεσα από τις δικές μας καθημερινές πράξεις και αποφάσεις. Εμείς έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο και είναι στο χέρι μας να ενωθούμε για το καλύτερο. Με αυτή λοιπόν τη σκέψη, πιστεύω πως το σχολείο αυτό είναι εφικτό και στο χέρι του καθενός μας να συνδράμει για τη δημιουργία του.
Εκτός από την ποίηση και το παραμύθι, υπάρχει κάποιο άλλο λογοτεχνικό είδος με το οποίο θα θέλατε να ασχοληθείτε στο μέλλον;
Eλ.Aγ.: Πειραματίζομαι με διάφορους τρόπους γραπτής έκφρασης μέσα στα χρόνια. Τα παραμύθια βέβαια μονοπωλούν την καρδιά μου το τελευταίο διάστημα! Είμαι ανοιχτή στην έμπνευση όπως και αν έρθει!
Αυτή την περίοδο υπάρχουν νέοι ήρωες που σας βασανίζουν γλυκά και περιμένουν υπομονετικά να πάρουν σάρκα και οστά;
Eλ.Aγ.: Σίγουρα περνούν συνεχώς ιδέες από το μυαλό μου που τις κρατώ και τις καταγράφω, αναζητώντας το τι θέλουν να μου πουν. Αυτή την περίοδο όμως η ενέργειά μου έχει επικεντρωθεί στην επικοινωνία του Σχολείου της Ζούγκλας και των κοκορίστικων στους αναγνώστες, στις επόμενες διαδραστικές παρουσιάσεις μας και στις ιδέες που θέλω να επικοινωνήσω σε μικρούς και μεγάλους μέσα από αυτή την ιστορία.
Λίγο πριν ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη, θα θέλατε να πείτε κάτι στους αναγνώστες μας;
Eλ.Aγ.: Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τα σχολεία, τους εκπαιδευτικούς, τα παιδιά και τους γονείς που έχουν αγκαλιάσει με τόση αγάπη το Σχολείο της Ζούγκλας με τα κοκορίστικα και τα μηνύματα που κουβαλά. Το όραμά μου ξέρω πια πως έχει πολλούς συνοδοιπόρους και είναι μαγικό το πώς η έκφραση και η τέχνη ενώνουν τις καρδιές των ανθρώπων με δύναμη και όνειρα!
Ο κόσμος που ονειρευόμαστε, υπάρχει!
Σας ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία και για την τόσο ενδιαφέρουσα συζήτηση.
Σας ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σας. Καλή δημιουργική συνέχεια.
Επιμέλεια: Ζωή Τσούρα
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
